Laleczka Chucky 1988

Klasyka horroru, którą poleciła moja kuzynka, za co jestem jej bardzo wdzięczny. W niektórych scenach, zwłaszcza płonącej laleczki Chucky i wydostania się z pieca zwęglonej jej wersji po prostu byłem przerażony. Brad Dourif zagrał pierwsze skrzypce i jako jedyny aktor wypadł tak wiarygodnie podkładając również głos pod tytułową postać. "Toy Story" i "Laleczka Chucky" utwierdziły mnie w przekonaniu, że dobrze iż nie lubiłem w dzieciństwie bawić się zabawkami, tylko zawsze wolałem grać na komputerze i telewizorze. Nawet na Gwiazdkę nigdy nie poprosiłem o zabawki świętego Mikołaja. Nikt nie chciał wierzyć Andy’emu, ale ja wierzyłem mu od samego początku. Prawdziwa rewelacja w swoim gatunku. Stare filmy są jednak fajne, a te współczesne, cóż… do bani! 9/10

gdy miałem 10 lat i obejrzałem łał mega przerażający horror ocenił bym na 10 teraz mam 40 lat i już tej grozy nie poczułem a odebrałem na lekką komedie i oceniam na 6 a bardzo chciałbym czuć ten strach jak kiedyś gdy się było dzieckiem

I dlatego właśnie nie lubię lalek ;)

Klasyka, klimat, nostalgia, oryginalny pomysł na mordercę, dobre budowanie napięcia i do tego genialne teksty w wykonaniu Brada Dourifa "Ugly doll – Fuck You".

Genialny film 10/10 – Natychmiastowo wróciły obrazy z dzieciństwa w trakcie oglądania filmu (takie same napięcie, groza oraz miejsce gdzie oglądałem ten film). Aktualnie również robi rewelacyjne wrażenie. Jeden z najlepszych horrorów jak dla mnie. Bezdyskusyjnie.