Posada 1961

Piętnastoletni Domenico, syn robotnika z małej mieściny, skończył właśnie gimnazjum. Ma szansę ubiegać się o posadę urzędnika w pobliskim Mediolanie. Stała, choćby skromna, ale do końca życia zagwarantowana pensja, to prawdziwy uśmiech losu. Tak przynajmniej sądzi ojciec Domenica, i chłopiec z tym przeświadczeniem wkracza w dorosłe życie. Jedzie więc do Mediolanu, do instytucji, która organizuje właśnie egzamin dla kandydatów na pracowników, i z wieloma sobie podobnymi zasiada do rozwiązywania zadań matematycznych. Koło południa, podczas przerwy w egzaminach, Domenico zawiera znajomość z dziewczyną imieniem Antonietta, również ubiegającą się o pracę w tym samym urzędzie. We dwójkę jedzą śniadanie w barze i spacerują po oszałamiających ruchem i wystawami sklepów ulicach metropolii. Wracają na drugą część egzaminu (próby psychotechniczne) i rozstają się w nadziei rychłego spotkania, już jako koledzy biurowi. marcoduch