Co jest grane, Davis? 2013

Bardzo stylowy film, genialne zdjęcia i bardzo ładna muzyka, które co najważniejsze do siebie pasują. Wg mnie minusem jest trochę zbyt powolne tempo i praktycznie brak celu fabuły, ale w zasadzie jest tu ona mało istotna. Reszta na dobrym coenowskim poziomie, czyli charyzmatyczne postacie, błyskotliwe dialogi i niepodrabialny klimat. Aktorzy też byli na bardzo wysokim poziomie – szczególnie John Goodman błysnął w epizodzie.

7/10

7/10 – Cały czas liczę, że "Davis" otworzy przede mną swoje drugie dno, ale kluczowa dla filmu scena z Bobem Dylanem wskazuje, że jest to po prostu obraz o człowieku któremu się nie udało, chociaż udać się mogło. Dlaczego się nie udało? Nie mógł zdecydować się czy gardzi sukcesem czy go pragnie, nie miał porywającej osobowości ani nawet sympatycznego charakteru, brak mu było siły przebicia, nie miał tego szczęścia znaleźć się w odpowiednim miejscu i czasie.

Chyba takie odpowiedzi, proste jak sam film podsuwają Coenowie. To dobry film, ale zaskakująco ślizgający się po temacie, dość letni. W pamięci zostaną mi chyba tylko uroczo głupawa piosenka o Kennedym i ciekawe zdjęcia. Szkoda, bo Coenowie należą do czołówki moich ulubionych reżyserów.

Bracia Coen po ludzku [9/10] |||

Wyjątkowo normalny film jak na Coenów. Prawie zwyczajny dramat, chociaż podlany sosem z "Bartona Finka", "Big Lebowskiego" i "O Brother Where Art Thou?". Jak zawsze kosmicznie genialny John Goodman w szaleńczym epizodzie. Jak zawsze rewelacja.

Chociaż uczciwie muszę przyznać, że to jeden ze słabszych filmów braci Coen. Dlatego "tylko" 9/10. Więc jeśli najlepsze filmy Coenów oceniasz na 6-7, to pewnie ten możesz sobie darować. Chyba, że nie lubisz ich szaleństwa, to z kolei ten – jako jeden z normalniejszych – może być najbardziej strawny.

Kiepski ! – To się nie nadaje do słuchania ani oglądania ! Szkoda czasu na to coś…