Inwazja łowców ciał

Bardzo dobry film z rewelacyjnymi kreacjami Jeffa Goldbluma, Veronici Cartwright oraz Donalda Sutherlanda. Muzyka i sceny z odkrywaniem ciał oraz zjadaniem ludzi do dzisiaj potrafi wzbudzić dreszczyk emocji i lekką szczyptę zniesmaczenia. Zdjęcia wykonane wprost perfekcyjnie, zakończenie zwala z nóg. Ten film to jeden z dowodów, dlaczego stare filmy są fajne a te współczesne kompletnie do bani i nie lubię ich. Dzisiaj kiepsko wychodzi połączenie horroru z fantastyką naukową. Dzisiejsi filmowcy mogliby się od niego uczyć, oraz od sagi Obcego, czy remake’u "Cosia" z 1982 roku. Poważnie.

SPOJLER → Kolejne spojrzenie na książkę Jacka Finneya (co ciekawe wystąpili tu znani ze starej i nowej wersji Veronica Cartwright i Kevin McCarthy). Wizualnie wyszło fajnie. Zakończenie daje do myślenia. Z jednej strony, kiedy Matthew się schował i nie było do końca wiadomo, czy facet z latarką go dojrzał, myślałam że jednak udało mu się nie zmienić. I kiedy widzimy go jak wraca do pracy, to pozostał sobą, udając obcego bez uczuć. Zaciekawiła mnie scena, kiedy obserwował przy pracy Elisabeth, którą prawdziwy Matt pokochał. Plan kosmitów chyba nie do końca się udał, a w Matthew pozostały jakieś uczucia.

Polecam * – Olbrzymi sukces Dona Siegela z 1956 roku zainspirował Philipa Kaufmana do podjęcia tego samego tematu przy wykorzystaniu koloru i dużo większych możliwości technicznych. Nieco zmieniony scenariusz wcale nie obniża wartości filmu, zawierając wiele ekscytujących i dramatycznych momentów. Bohaterowie wersji z lat pięćdziesiątych pojawiają się w rolach drugoplanowych. Dobra gra aktorów. Znakomita reżyseria i rewelacyjna muzyka.

Odświeżony wczoraj, dzięki telewizorni. Się okazuje, że moja ósemka, którą kiedyś dałem temu filmowi nie zdewaulowała się nic a nic. Zgadzam się z przedpiścami, znakomite kreacje aktorskie.

wrazenia – film taki sobie mogło byc lepiej podobala mi sie scena rozrostu zarodników na poczatku puzniej akcja zamiera zeby znów ruszyc w połowie filmu koncówka jest niezła.