W mieszkaniu Marysi ukrywa się jej siostra Zoja. Irka z Ewką przebywają tu w charakterze służących. Niezapowiedzianie w mieszkaniu Marysi pojawia się Martin von Shitz. Kobiety ukrywają ciężarną Zoję w szafie. Gestapowiec zabiera Marysię do swojej siedziby celem wyjaśnienia sprawy skradzionych z lwowskiego Instytutu szczepionek. Podczas rozmowy na zapleczu Antykwariatu, Kruk zabrania Kamilowi kontaktowania się z Aloszą. Dowództwo uważa, że może ona przekazywać fałszywe informacje. Do tajnego laboratorium Wolfgang kieruje młodego Niemca. Jest to Hans Rosner z Fridrich Wilhelms – Universitat. Będzie on pomagał Leonowi przy konstruowaniu nowej broni. Doktor Andrzej wchodzi na teren Getta jako pracownik lwowskiego Instytutu. Wolfgang, nie informując o tym swoich przełożonych, spotyka się z Aloszą. Żąda od agentki by się uwiarygodniła. Musi mu kogoś wystawić. Leokadia zleca Ewce nowe zadanie. Dziewczyna ma zbliżyć się do Leona po to, by go sprawdzić.

Andrzej w szpitalu na terenie getta przekazuje Rosenbaunowi 511 szczepionek. Mężczyzna daje Andrzejowi listę osób, które ma zaszczepić. Informuje go o masowych zgonach z głodu. Przed kawiarnią Wolfgang wręcza Aloszy paszport z nowym zdjęciem i tożsamością. W zamian żąda wystawienia Brodzkiego. W laboratorium Hans wygłasza prezentację przed wysoko postawionymi oficjelami. Udostępnia prototyp przetwornika obrazu. Leon w swoim apartamencie przyłapuje Ewkę na przetrząsaniu jego biurka. Alosza w kawiarni zastawia pułapkę na Kamila...

Na wiejskim cmentarzyku w Karczewie najbliżsi żegnają symbolicznie Kamila, którego ciało zostało zabrane przez Niemców. Brodzki miał być ujęty żywcem. W antykwariacie Kruk informuję Irkę, że jest zawieszona w działalności konspiracyjnej. Leokadia informuje załamaną dziewczynę, że poręczyła za nią przed Krukiem, ma wrócić do pracy i nie przerywać kontaktów z Instytutem Żywienia.

Leon przekazuję Ewce wiadomość o Szczęsnym, więc dziewczyna śpieszy z dobrymi wieściami do jadłodajni. Jadwiga i Irka są przeszczęśliwe, nie mogą doczekać się spotkania. Klarnet informuje Marysię o Andrzeju. Doktor został na terenie Getta by opiekować się osieroconą Anią. Leokadia udziela Ewce reprymendy za samodzielną akcję w spichrzu, choć przyznaje, że akcja miała także dobre strony dla dowództwa.

Marysia informuje Leokadię o zrabowanych przez Martina żydowskich dziełach sztuki. Kobieta oczekuje pomocy dowództwa w ich odzyskaniu. Ewka nawiązuje kontakt z prostytutką Niną, która pomaga jej wejść w rolę kobiety niskich obyczajów. Ewka podszywając się pod prostytutkę ma skontaktować się z Leonem by pozyskać informacje o Szczęsnym.

Niemcy wzmacniają kontrolę Szczęsnego. Nie wolno mu opuszczać laboratorium, śpi w piwnicy pod budynkiem. Kontroli podlegają nawet najdrobniejsze kwestie związane z mężczyzną - włącznie z jego posiłkami. Steffen informuje zdenerwowanego Leona, że ma rozkaz sprawdzenia wszystkiego, co trafi do laboratorium. W wilii lekarz opatruje rannego Martina.

Na Szucha SS-Mann katuje Janka. Martin każe wprowadzić jego rodziców. Ojciec zabrania synowi mówić. W mieszkaniu dowództwa, Kruk obawia się jednak o przebieg przesłuchania Janka. Martin zabiera Marysię na egzekucję więźniów. Wśród zebranych ludzi, są rodzice Janka. Marysia nie chce patrzeć i ostatecznie ucieka do samochodu.

Andrzej z Marysią marzą o wspólnej przyszłości. Tęsknią za Anią, która jest teraz u sióstr w Nałęczowie. W laboratorium Keller rozmawia z Wolfgangiem. Doktor uważa, że Szczęsny powinien być obecny przy próbach poligonowych. Wolfgang daje mu jednak do zrozumienia, że po zakończeniu prac pozbędą się Szczęsnego. W dowództwie Ewa przekazuje Krukowi meldunek. Obecna tam Leokadia, jest zdenerwowana odpowiedzią z Londynu. Opiekun Kellera daje do zrozumienia, że chciałby pojechać na Kozią. Leon zadowolony z osiągniętego celu wyraża zgodę. W pokoju Ewa przekazuje mu rzeczy od Kruka, mały aparat i mikrofilmy. Leon okazuje Ewie uczucie.

W dowództwie Leokadia przekonuje Marysię o konieczności zmiany miejsca pobytu. Całe miasto jest wylepione listami gończymi z jej nazwiskiem i podobizną. Na poligonie Niemcy planują jutrzejszy test wystrzelenia pocisku. Wolfgang wraca do Warszawy z Leonem. Nadmienia, że wie o jego wypadach na Kozią. Chce tam z nim pojechać. Leon z Wolfgangiem udają się do burdelu. Po drodze Wolfgang zdradza, że Szczęsny będzie od rana na poligonie. Leon idzie z Ewą do pokoju, przekazuje jej mikrofilmy z dokumentacja. Zaskakuje go obecność Witka na Koziej. W dniu testu Witek organizuje zasadzkę. Są z nim Ewka, Olek, Mundek i Kobra. Leon dowiaduje się od Erwina, że po teście Szczęsny będzie tutaj zlikwidowany. Po komendzie „odpalanie” Leon pociąga Szczęsnego w kierunku motocykla. Uciekają w stronę lasu. Pocisk eksploduje tuż po starcie.

Do Warszawy przyjeżdża Karl Meier, siostrzeniec Schnaidera, dziennikarz sportowy oddelegowany z Berlina do pisania reportaży na potrzeby niemieckiej propagandy. Podczas rozmowy z wujem o warszawskiej rzeczywistości dowiaduje się o działalności „polskich bandytów", ogląda też zdjęcie poszukiwanej Marysi. Widać, że dziewczyna robi na nim wrażenie. Tymczasem Ewa i Irka postanawiają przy okazji kolejnej akcji obserwowania pociągów zlikwidować Pięknego Ernesta. W akcji uczestniczyć ma Olek i niedawno zaprzysiężona Nitka, za którą Ewka nie przepada. W planach jest cicha i szybka egzekucja, niestety krzyżuje je niedoświadczenie Nitki. Dyskretna akcja przeradza się w regularną strzelaninę, w której udaje się zlikwidować Bahnschutza. Ale dowództwo nie jest zachwycone kolejną samowolką Dziewczyn. Ostatecznie jednak udaje im się uniknąć poważniejszych konsekwencji, co więcej Ewa zostaje oddelegowana, aby przywieźć Marysię do Warszawy.

Ewa jedzie do Hrubieszowa, aby namówić Marysię na udział we wspólnej akcji wysadzenia wiaduktu kolejowego. Na miejscu jest świadkiem wywózki przez Niemców polskich dzieci w nieznane miejsce. Marysia zastanawia się, że wracać do Warszawy. Za jej głowę wciąż wyznaczona jest wysoka nagroda. Jednak w Hrubieszowie też nie jest bezpieczna. Zostaje rozpoznana przez folksdojcza, który zawiadamia o jej kryjówce Gestapo. W ostatniej chwili dziewczynom udaje się wyjechać. Tymczasem w Warszawie Irka przygotowuje ładunki wybuchowe do wysadzenia wiaduktu. Spotyka się też z Olkiem, który wyznaje jej miłość. Jednak Irka nie jest jeszcze gotowa poddać się uczuciu, choć czuje do Olka coś więcej niż sympatię. Dziewczyny znów razem opracowują plan ataku na wiadukt.

Irka, Ewka i Marysia biorą udział w akcji wysadzenia pociągu, którym jedzie ze wschodu niemiecki generał. Sukces operacji byłby wielkim osiągnięciem propagandowym dla polskiego podziemia. Wszystko idzie zgodnie z planem do momentu, gdy Nitka odkrywa, że do pociągu został dołączony wagon z małymi dziećmi. Leokadia i Kruk podejmują natychmiastową decyzję o odwołaniu akcji ale Ewka i Marysia są już na wiadukcie, gdzie podłożyły ładunki wybuchowe, mają tylko kilka chwil by je usunąć. Uciekając z wiaduktu dziewczyny się rozdzielają. Ewka trafia w ręce niemieckiego żołnierza, z których ratuje ją Sońka - brat bliźniak jej ukochanego - Ażura, który zginął na początku okupacji.

Irka jest przesłuchiwana na Szucha. Dziewczyny mają pomysł jak mogą ją wydostać. W tej sytuacji nie pomogą już żadne pieniądze, postanawiają skorzystać z kontaktu Sońki i szantażować Schneidera. Nadal mają zdjęcia wykonane podczas porwania oficera, na których mężczyzna narkotyzuje się morfiną.

Ewka winą za śmierć Irki obarcza Nitkę, której, podczas akcji odbicia dziewczyny z rąk Niemców, zaciął się pistolet. Rodzina Szczęsnych chce pochować Irkę na Powązkach wśród bliskich. Dowództwo informuje dziewczyny, że byłoby to bardzo ryzykowne. Marysia zobowiązuje się znaleźć odpowiednie miejsce na grób dla przyjaciółki. Marysia straciła nadzieję na koniec wojny i powrót do normalności. Przestaje się ukrywać, jest jej już wszystko jedno.

Szpital w Hrubieszowie, w którym jest Andrzej, zostaje splądrowany przez Niemców. Okupanci przejmują władzę nad placówka, a ranny Andrzej ma zostać tłumaczem. Po tragicznej akcji odbicia Irki załamana Nitka wyjeżdża do domu pod Warszawą. Kruk i Leokadia wysyłają Ewkę i Marysię na zwiad do Hrubieszowa.

Ewka, Marysia i Nitka kontynuują swoje zadanie na wschodzie. Z samego rana wybierają się do jednej z wsi w okolicach Hrubieszowa. Dziewczyny z bezpiecznej odległości obserwują niemiecki pluton wywlekający ludzi z własnych domów. By odwrócić uwagę żołnierzy z zarośli wyłania się Nitka a w ślad za nią Marysia. Dziewczyny pozwalają się pojmać.

Leokadia przydziela Ewce nowe zadanie. Dziewczyna ma uczestniczyć w przerzucie Szczęsnych do Wielkiej Brytanii przez Węgry. Przy okazji będzie mogła spotkać się z Witkiem, który również jest zaangażowany w akcję eskortowania rodziców. Marysia z Nitką i Zygą jadą do Wrześni. Po drodze zatrzymują się w klasztorze, w którym ukrywa się Zoja, siostra Marysi, z malutkim dzieckiem. Ewka zarzuca Sońce, że nie widzi świata poza końcówką swego nosa. Uważa, że dba tylko o własną wygodę. Sońka chce udowodnić dziewczynie, że jest w błędzie. Zdradza jej swoją tajemnicę.

Ewka wraca do Warszawy razem z Jadwigą Szczęsną. Matka Irki wręcza dziewczynie pierścionek, który jest w ich rodzinie od pokoleń, nie wie o rozmowie Ewki i Witka. Marysia i Nitka, podszywając się pod obywatelki niemieckie, pieszo pokonują granicę z Rzeszą. Na granicy mówią strażnikom, że jadą do Hamburga. W rzeczywistości wybierają się do Wrześni, do urzędu do spraw rasy i osadnictwa. Ewka spotyka Olka w krypcie kościoła, w którym pochowana została Irka. Mężczyzna robi rozpoznanie, dowództwo wydało zgodę na odwet za śmierć Irki.

Marysia i Nitka wracają do Warszawy z polskimi dziećmi, które adoptowały podszywając się pod obywatelki Rzeszy. Leokadia nie jest zadowolona z obrotu sprawy. Dziewczyny miały zrobić rozeznanie w Urzędzie do spraw rasy i osadnictwa we Wrześni, nie było mowy o zabieraniu jakichkolwiek dzieci stamtąd. Marysia i Nitka swoim zachowaniem naraziły na szwank powodzenie całej akcji. Mareczek, młodszy brat Sońki, jest świadkiem wywózki wszystkich mieszkańców kamienicy, w której mieszkał razem z matką. Roztrzęsiony chłopiec pojawia się w Teatrzyku i mówi o wszystkim bratu. Okazuje się, że wywózka mieszkańców kamienicy jest odwetem Niemców za zabójstwo Kurta Lindemanna.

Meyer, podczas tajnego spotkania, przekazuje Marysi kadry, które wyciął ze swojego filmu. Na usuniętych klatkach widać Marysię, Nitkę i Andrzeja. Mężczyzna w ten sposób stara się udowodnić dziewczynie, że może mu ufać. Meyer obiecuje również Marysi, że postara się dowiedzieć co dzieje się z Andrzejem. Nitka wraz z Zygą zabiera Lusię do swojej rodzinnej posiadłości w Złoczewicach. Jest przekonana, że tam dziewczynka będzie bezpieczna. Po przyjeździe na miejsce spotykają Kostka, który na ich widok zaczyna się dziwnie zachowywać. Ewka chcę pomóc Sońce w wykupieniu jego matki z Szucha. Starają się zdobyć pieniądze ze wszelkich możliwych źródeł, muszą zebrać gigantyczną kwotę.

Volksdeutsch, który szantażuje Jadwigę i Bronkę, żąda, by płaciły mu dwa razy wyższy haracz za milczenie. Kobiety są przestraszone, zwłaszcza że ukrywają w jadłodajni Jasia. Tymczasem Nitka zachowuje się bardzo nieswojo. Wyznaje dziewczynom, że Margarethe jest jej daleką rodziną. Leokadia chce by Nitka obserwowała swoją ciotkę, ma nadzieję, że ich rodzinne więzy mogą okazać się przydatne dla organizacji. Natomiast Ewka obmyśla, razem z Sońką, plan odbicia jego matki z transportu.

Marysia spotyka się z Meyerem w krypcie kościoła, gdzie pochowana została Irka. Mężczyzna przekazuje jej zdjęcia tajnych niemieckich dokumentów oraz informuje, że Andrzej zostanie przeniesiony do ośrodka koło Warszawy. Martin von Schnitz zostaje zaproszony na polowanie zorganizowane przez Margarethe w rodzinnej posiadłości Nitki w Złoczewicach. Dziewczyny w końcu będą miały szansę, by pomścić Irkę.

Wojna trwa. Złoczewice mają zostać szpitalem dla rannych niemieckich oficerów. Jako pierwszy zostaje przywieziony ciężko ranny lotnik. To bohater, o którym Mayer ma zrobić propagandowy film, więc musi być leczony w dobrych warunkach. Niespodziewany gość utrudnia przechowywanie rodziny Chaima i produkcję granatów dla ruchu oporu. Tymczasem w Warszawie dziewczyny słuchają kolejnego propagandowego komunikatu nadawanego przez szczekaczkę. Proponują dowództwu, że przeprowadzą akcję dywersyjną i nadadzą swój komunikat o sytuacji na frontach. Akcję udaje się przeprowadzić spektakularnie i przechodnie słyszą komunikat Państwa Podziemnego i Mazurka Dąbrowskiego.

W Złoczewicach Chaim konstruuje granaty. Prosi Marysię, aby dostarczyła je do getta. Nie jest to proste zadanie, ale podejmuje się tego Andrzej, który już wcześniej kilkakrotnie wchodził tam jako lekarz. Musi tylko znaleźć kogoś, kto pomoże mu przejść przez bramę. Tymczasem Ewa, Nitka, Andrzej i Zyga uczestniczą w podjęciu Cichociemnego z Anglii. Wszystko odbywa się w gęstej mgle, skoczek zaczepia spadochronem o drzewa i podczas próby uwolnienia się zostaje ciężko ranny. Obrażenia są na tyle poważne, że zdesperowana grupa jedzie do Złoczewic licząc na pomoc niemieckiego lekarza. Ten nie odmawia i ratuje zagrożone życie. Podczas nocnej operacji Nitka nawiązuje kontakt z hospitalizowanym niemieckim lotnikiem. Ten zdaje sobie sprawę, że już nigdy nie będzie sprawny, opowiada o nalotach na ludność cywilną. Nitka jest wstrząśnięta. Niemieckie władze rezygnują z wykorzystywania Złoczewic na szpital dla wojska. Natomiast w Warszawie Marysia i Witek próbują dostać się do getta, aby przekazać ruchowi oporu granaty. Ostatecznie Andrzej postanawia wejść sam.

Marysia rozpacza po śmierci Andrzeja. Nie może sobie darować, że namówiła go na wniesienie granatów do getta. Jest zdruzgotana oraz zmęczona. Nie potrafi dłużej sprostać rzeczywistości i działać w Organizacji, jak dawniej. Ewa uzyskuję zgodę dowództwa i udaje jej się namówić Marysię, aby ta wyjechała do siostry, gdzie doszłaby do siebie. Drogi dziewczyn się rozchodzą. Tymczasem w Złoczewicach sytuacja Chaima i jego rodziny robi się coraz trudniejsza. Tutejszy leśniczy i jednocześnie folksdojcz nabiera podejrzeń, że Węgierscy działają na szkodę Rzeszy. Jakby tego było mało, w majątku pojawia dawna miłość Nitki. Jerzy Odrowąż próbuje namówić matkę dziewczyny na wspólne interesy. Natomiast Magda po niefortunnym skoku powoli wraca do zdrowia w kryjówce partyzantów. Cichociemna powoli też zaczyna zaprzyjaźniać się z Witkiem.

Magda, Cichociemna spadochroniarka z Londynu ujawnia swoje zadanie. Ma dowiedzieć się jak najwięcej o tajnej, niemieckiej bazie wojskowej pod Warszawą. Nic więcej nie wie lub nie chce powiedzieć. Dowództwo zarządza obserwację. Magda wraz z odziałem rozpoczynają zadanie. Podczas obserwacji dziewczyny widzą, że do ośrodka przywożeni są sowieccy jeńcy. Jeden z nich próbuje uciec i na oczach dziewczyn zostają zastrzeleni przez Niemców. Ewa ma ogromną pretensję do Magdy, że na to pozwoliła. Widać, że nie darzy jej sympatią. Relacje pań nie są najlepsze. Nie pomaga fakt, że Ewka widzi, że pomiędzy Witkiem, a Magdą wyraźnie iskrzy. Tymczasem w Złoczewicach częstym gościem zostaje pan Odrowąż. Przyjaciel gospodarzy sprzed lat adoruje Nitkę, a jednocześnie próbuje namówić rodzinę na świetny interes. Z dużym zainteresowanie obserwuje posiadłość, w związku z czym jego obecność mocno utrudnia ukrywanie Chaima i jego bliskich, nie mówiąc o produkcji broni.

Partyzanci potrzebują funduszy na produkcję stenów. W związku z tym planują akcję napadu na furgon pocztowy przewożący pieniądze. Ewa w tym celu urabia jednego z pracowników poczty, co bardzo nie podoba się zazdrosnemu Sońce. Para zdobywa informacje pozwalające na szybkie przeprowadzenie akcji, ale Leokadia nakazuje czekać. Sońka nie słucha zwierzchników i postanawia wziąć sprawy we własne ręce. Dla sprawy odświeża stare znajomości. Tymczasem Odrowąż chce wynająć od matki Nitki część pomieszczeń w pałacu w celach produkcji konserw rybnych. Z jakiegoś powodu potrzebuje dużej ilości pieniędzy. Z kolei Meier przebywa w tajnej placówce badawczej doktora Lunda. Magda i Witek prowadzą zwiad w pobliżu, chcą jak najlepiej rozeznać się w terenie. Trafiają na trop i podążają za dziwną ciężarówką dostawczą, która opuściła placówkę.

Po zdradzeniu przez Mańka, Sońka został aresztowany przez bojowców. Ewa w końcu wyznaje mu, że jest w ciąży i to on jest ojcem. Sońka ucieka z aresztu, jest zdeterminowany odzyskać pieniądze. Kontaktuje się z nim Meier, który informuje go o szansie przechwycenia nagrań wykonanych przez niego w ośrodku. Odrowąż nie zdołał zebrać pieniędzy dla Schneidera. Zdesperowany składa mężczyźnie jeszcze jedną propozycję. W pałacu ma zostać otwarta fabryka konserw rybnych na zaopatrzenie dla armii niemieckiej, co stanowi poważne zagrożenie dla rodziny Chaima. Meier jest głęboko poruszony bestialskimi eksperymentami prowadzonymi przez Lunda w tajnym ośrodku. Poczucie obowiązku walczy w nim z sumieniem.

Bronka dowiedziała się, gdzie Maniek Kielan może trzymać pieniądze. Tę wiedzę przekazała Sońce i Ewie. To rodzi kolejny konflikt między ukochanymi. Ewa nie chce puścić Sońki samego, więc Bronka decyduje się pójść z nim. Ostatecznie cała trójka wyrusza na Powiśle w celu odzyskania pieniędzy. Nie wiedzą, że podąża za nimi Magda. Tymczasem Schneider stawia Odrowążowi ultimatum, który ma teraz dwa dni na zdobycie pieniędzy. Z kolei Lund jest wściekły na Wirtza i Meiera za "pomyłkę" przy odbiorze kliszy nagrania z eksperymentów. Odrowąż zauważa jak Zyga i Kostek pakują skrzynie z granatami na ciężarówkę. Składa im propozycję nie do odrzucenia. Meier pomimo możliwości wyjazdu z Warszawy postanawia zostać w tajnej placówce.

Meier przekazuje Magdzie informacje o tym, kiedy Abwehra zamierza przeszukać Złoczewice. Nitka i Zyga ewakuują z pałacu Chaima z rodziną, a Odrowąż wyjeżdża na Podlasie. Tymczasem Schneider namawia Manna Frischa do udziału w nalocie. Nitka martwi się o domowników w Złoczewicach, w związku z czym Magda oferuje jej, że pojedzie tam, by mieć wszystko na oku. Z kolei pałacowa pokojówka szantażuje matkę Nitki i Domaga się zapłaty w zamian za milczenie. Natomiast Lund nakazuje Wirtzowi przewiezienie dokumentacji z dotychczasowych badań. Meier przysłuchuje się ich rozmowie. Postanawia umożliwić dziewczynom sfotografowanie tych dokumentów, wykorzystując przywary Wirtza.