Filmy hedonizm, krew

Francja, XIX wiek. Prowincjonalny lekarz Karol Bovary czuje się samotny po śmierci żony i zaczyna coraz częściej odwiedzać Rouaulta, jednego ze swoich pacjentów. Wdowiec ulega urokowi jego córki Emmy i szybko postanawia się z nią ożenić. Ich małżeństwo nie jest jednak szczęśliwe. Kobieta nie może zadomowić się w nowym miejscu. Cierpi na nudę i pogardza swoim ograniczonym mężem. Emma po cichu marzy o miłości idealnej, o której czyta w romantycznych powieściach. W końcu żądza wrażeń popycha ją w ramiona arystokraty Rudolfa Boulanger oraz studenta prawa Leona Dupuis. Obydwa romanse są burzliwe, a także dramatyczne w skutkach. Opowieść o karmiącej się marzeniami kobiecie, która pragnie uwolnić się od rutyny i szarzyzny życia. Autorem ekranizacji powieści Gustawa Flauberta jest Claude Chabrol.

W życiu każdego mężczyzny przychodzi taki moment, kiedy nic już nie sprawia radości. Wydaje się, że dla grupy facetów wypad za miasto, do miejsca gdzie spędzali najlepsze dni swej młodości, to najlepszy sposób na odrobinę rozrywki. Kiedy jednak po nocy imprezowania i gorącej kąpieli w jacuzzi cofają się w czasie do lat 80, okazuje się, że impreza dopiero się zaczyna! W czasach kiedy Michael Jackson był jeszcze czarny, a facebook, iphone i viagra były co najwyżej w sferze marzeń, czwórka bohaterów z przyszłości będzie mogła wyszaleć się za wszystkie czasy, a jeśli starczy im odwagi może nawet zmienią nieco swą przyszłość. Jedno jest pewne: będzie bezwstydnie, skandalicznie, grzesznie i …śmiesznie.

Brytyjski komediodramat twórcy "Twarzy anioła" i "Drogi do Guantanamo" portretuje brytyjskie środowisko muzyczne z lat 1976-1992, związane z legendarną wytwórnią Factory Records. Film nominowany do Złotej Palmy. Historia brytyjskiej sceny muzycznej od lat siedemdziesiątych do wczesnych lat dziewięćdziesiątych. Tony Wilson jest ambitnym, ale sfrustrowanym prezenterem telewizyjnym, szukającym swojego powołania. Po koncercie mało znanego wówczas zespołu Sex Pistols namawia stację telewizyjną, by nagrała ich występ. Ruch okazuje się strzałem w dziesiątkę. Niedługo potem do jego drzwi zaczynają dobijać się kolejne kapele z manchesterskiej sceny punkowej. Niesiony na fali muzycznej rewolucji Wilson wraz z przyjaciółmi zakłada legendarną wytwórnię Factory Records, dzięki której zespoły takie jak Joy Division i New Order na zawsze odmieniły oblicze muzyki. komediodramat, muzyczny

Każda epoka zna jednostki, które wywołując skandale i podsycając do buntu, rozprawiają się z powszechnie uznawanym ideałem wolności. W XVII wieku taką postacią był John Wilmot, znany również jako drugi hrabia Rochester. Ten sprytny i niezwykle utalentowany łajdak, swoim krótkim acz pełnym ekscesów żywotem godnym gwiazdy rocka epoki Restauracji, dał dowód literackiego geniuszu i świadectwo swojej niezachwianej wiary w wolność jako ostateczną wartość.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".