Filmy plotka, śmierć

Wenecja, XVI wiek. Żadna z kobiet nie miała w ówczesnym czasie takich przywilejów jak kurtyzany. Kiedy Veronica Franco dorasta, nie może poślubić Marco Verniera, ponieważ jej rodzina nie posiada majątku. Matka Veronici zaczyna uczyć córkę najstarszego zawodu świata, gdyż to jedyny sposób, aby pozostała ona blisko ukochanego. Po latach świetności jako kurtyzana zostaje oskarżona przez kościelną inkwizycję o czarownictwo.

Londyn, początek XX wieku. Wendy Darling każdego wieczoru zaczarowuje swoich braci przed snem opowiadając im historię o zawadiackim i groźnym kapitanie Hooku. Jednak pewnej nocy do ich pokoju wlatuje mały chłopiec, Piotruś Pan, który zabiera ich drogą przez gwiazdy do porośniętej bujną roślinnością dżungli w której znajduje się magiczna kraina Nibylandia. Tak zaczyna się opowieść o dzieciach mieszkających w miejscu, gdzie nie obowiązują żadne prawa dorosłych.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Christian (Wes Ramsey), dwudziestoletni kelner, żyjący beztrosko i przyjemnie od imprezy do imprezy, przypadkiem zamieszkuje po sąsiedzku z Aaronem (Steve Sandvoss), spokojnym, dobrze wychowanym 19 - letnim mormonem, który pierwszy raz opuścił na dłużej swoje miasteczko. Przyjechawszy do Los Angeles z misją głoszenia wiary pukając od drzwi do drzwi. Nie wiedząc nic o preferencjach Aarona, Christian zakłada się z przyjaciółmi, że go "zaliczy", czego dowodem mają być majtki młodego mormona. Intryga zamienia się jednak w uczucie, którego żaden z nich się nie spodziewał. Aaron zostaje skonfrontowany z własną tłumioną seksualnością, a Christian ze swoją powierzchownością.

W reportażu prasowym opisano niecodzienne zdarzenie, które stało się kanwą filmu. Na wsi lubelskiej miał miejsce tragiczny wypadek. Chłop zamordował swego sąsiada, ponieważ myślał, że jest on diabłem. Dziennikarz „śledczy” usiłuje dociec przyczyn tego zdarzenia… Dowiaduje się, że wieś opanowana przez klikę, której przewodzi miejscowy kułak, osobnik cyniczny i bezwzględny. Ma wszędzie wpływy i nie zawaha się przed niczym, aby odnieść korzyść… Czy opisane zdarzenie było skutkiem ciemnoty i zabobonu panującego na wsi?

Młoda dziewczyna z bogatej rodziny zostaje wysłana przez ojca do krewnych swojej matki mieszkających na Wyspie Księcia Edwarda.

Zima 1945 roku, trwa II wojna światowa. Milosz Hrma kończy szkołę kolejarską i dostaje posadę zawiadowcy w małej miejscowości Kostomlaty. W miasteczku nie ma walk, więc życie toczy się tutaj dosyć spokojnie. Chłopak marzy o inicjacji seksualnej. Zakochuje się w konduktorce Maszy, lecz zawodzi podczas ich pierwszego zbliżenia. Z pomocą przychodzi mu łączniczka ruchu oporu...

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

Molly Gibson mieszka z ojcem lekarzem w małym prowincjonalnym miasteczku Hollingford. Kiedy umiera jej matka, ojciec postanawia ponownie się ożenić, myśląc że w ten sposób i jemu, i Molly będzie żyło się lepiej. Jednak dziewczynka nie potrafi zaakceptować tej nowej sytuacji. Zaprzyjaźnia się z mieszkającą opodal rodziną Hamley’ów, a panią Hamley zaczyna traktować jak matkę. Kiedy dorasta, zaczyna również darzyć uczuciem jej najmłodszego syna Rogera.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.