Filmy dziecko, solidarność

W czasie wydarzeń sierpniowych w 1980 roku autor scenariusza Aleksander Ścibor-Rylski przebywał za granicą. W ciągu sześciu dni na podstawie dokumentów, relacji świadków, zapisów magnetofonowych napisał scenariusz Człowieka z żelaza. Wyjaśniając tytuł filmu powiedział: Birkut przyjechał ze wsi na budowę Nowej Huty twardy i takim pozostał. Narasta w nim świadomość, ale jako charakter pozostaje monolitem od początku do końca. Jego syn najpierw prezentuje się jako młody człowiek, dość nieufny i zamknięty w sobie. Jest dopiero takim kawałkiem żelaza, który trzeba wykuć. I wykuwa go życie - śmierć ojca, rok 1976, działalność w wolnych związkach zawodowych i wreszcie sam strajk. Fabuła filmu jest kontynuacją losów rodziny Birkutów. Syn Mateusza Birkuta, Maciek Tomczyk, jest robotnikiem w stoczni gdańskiej. Jest także aktywnym działaczem komitetu strajkowego. Dziennikarz radiowy Winkel otrzymuje polecenie zrealizowania reportażu kompromitującego Tomczyka. Winkel przyjeżdża do Trójmiasta, składa wizytę Badeckiemu, przedstawicielowi lokalnych władz.

12. grudnia prom ze Świnoujścia do Hamburga wypływa z portu. Znajdują się na nim Polacy, którzy szukając szansy na lepsze życie postanawiają wyemigrować. Marek Ziarno do nich nie należy. Nauczyciel języka polskiego nie zamierza opuszczać kraju, przyrzekł to swoim uczniom. Został wysłany z tajną misją przez władze „Solidarności”. Służba bezpieczeństwa poinformowana o zadaniu nie zdążyła go aresztować, zaś celnikom nie udaje się znaleźć tajnych dokumentów, które miał przewozić. Na prom „przemyciła” je była żona Marka. Czy Ziarno wytrwa w swoim postanowieniu, kiedy dowie się o wprowadzeniu stanu wojennego i aresztowaniu działaczy Solidarności?