Obyczajowy 1989

Kasia po ślubie z Pawłem zamieszkała w jego domu nieopodal rodzinnej wsi. Paweł marzy o dzieciach oraz prowadzeniu specjalistycznego gospodarstwa. Rodzice Kasi marzą o wnukach i pod tym warunkiem zgadzają się przepisać swoje gospodarstwo dzieciom. Natomiast marzeniem Kasi jest powrót na studia. Wzajemne i różnorodne oczekiwania w rodzinie rodzą prawdziwy galimatias. Dopełnia go wizyta małego Piotrusia, którym Kasia opiekowała się podczas pobytu w Warszawie.

Piotra, docenta matematyki w średnim wieku, opuszcza żona. Zrozpaczony dzwoni w środku nocy do swojego przyjaciela, Marka. Informując go, że właśnie zamierza się powiesić. Marek przyjeżdża do mieszkania przyjaciela i znajduje go potłuczonego na podłodze - podczas próby samobójczej Piotra oberwał się żyrandol. Żona Marka, Krystyna doradza Piotrowi wyjazd do Sopotu, w poszukiwaniu nowej miłości.

Młody, uzdolniony aktor Jan Małecki, syn dyrektora, którego w 1956 roku wywieziono na taczkach z fabryki, kiedyś student biorący udział w wydarzeniach marcowych 1968 roku na Uniwersytecie Warszawskim, brat oficera UB - chce być apolityczny. Zna bowiem z autopsji niszczącą siłę polityki. Sceptycznie odnosi się do Solidarności, marzy o wyjeździe do Szwecji, ryzykując nawet własną karierę, ale ogłoszenie stanu wojennego uniemożliwia mu opuszczenie kraju.

Roman Ratajczak, kiedy był wojewodą, nie zawsze podejmował trafne i sprawiedliwe decyzje. Ktoś otrzymuje mieszkanie z puli wojewody w dniu jego imienin. Zwalnia dyrektora bez wyraźnych powodów. Podczas polowania zabija konia w przekonaniu, że to żubr. Były wojewoda chce odzyskać dawne znaczenie i pozycję, powrócić do warszawskiego aparatu partyjnego. Kiedy pojawia się wśród dawnych współpracowników, odżywają stare sprawy z czasów, gdy sprawował rządy… Były wojewoda Ratajczak zostaje znaleziony martwy w miejskim szalecie…

Noc sylwestrowa 1978/1979. Zima stulecia. Pasażerowie w wieczorowych strojach oczekują na przyjazd pociągu. Tymczasem niedaleko dworca w Koluszkach pociąg utknął w śnieżnych zaspach. Dobrze bawiący się w nim pasażerowie, w końcu zniecierpliwieni długim postojem, ruszają w kierunku dworca. Wszyscy pragną dotrzeć do celu podróży, aby powitać Nowy Rok w gronie zaprzyjaźnionych osób. Widząc, że szybko to nie nastąpi, urządzają bal na dworcu…

Bohaterami są uczniowie prowincjonalnego miasteczka, których trudna droga ku dorosłości przypadła na burzliwe wydarzenia roku 1968. Wydarzenia i decyzje, których nie rozumieją. Decyzje, które podjęli za nich dorośli. „Spontaniczne” protesty przeciw „wichrzycielom i syjonistom”... Zerwane brutalnie przyjaźnie i niełatwe pożegnania… Osobiste tragedie wielu uczniów, których zmuszono do emigracji…

Mężczyzna wiozący nastoletnią córkę, potrąca nieostrożnego sprzedawcę owoców południowych. Świadkiem tego wypadku jest brodaty pastuch na motorowerze. Kierowca usiłuje w okolicy szukać pomocy lekarskiej. Kiedy wraca do auta, nie zastaje ciała potrąconego, a córkę znajduje z ...

12. grudnia prom ze Świnoujścia do Hamburga wypływa z portu. Znajdują się na nim Polacy, którzy szukając szansy na lepsze życie postanawiają wyemigrować. Marek Ziarno do nich nie należy. Nauczyciel języka polskiego nie zamierza opuszczać kraju, przyrzekł to swoim uczniom. Został wysłany z tajną misją przez władze „Solidarności”. Służba bezpieczeństwa poinformowana o zadaniu nie zdążyła go aresztować, zaś celnikom nie udaje się znaleźć tajnych dokumentów, które miał przewozić. Na prom „przemyciła” je była żona Marka. Czy Ziarno wytrwa w swoim postanowieniu, kiedy dowie się o wprowadzeniu stanu wojennego i aresztowaniu działaczy Solidarności?

Michał jest dojrzałym mężczyzną, tęskniącym za prawdziwym uczuciem. Leżąc u boku żony Marty wspomina swoje poprzednie związki z kobietami. Doznając wciąż nowych seksualnych wrażeń, starał się zagłuszyć samotność i poczucie niespełnienia duchowego. Lekiem na to miały być kolejne podboje miłosne.

Dwaj bracia uciekają do Szwecji pod podwoziem ciężarówki. Rodzice nie walczą o ich powrót.