Filmy coming out, taniec

Akcja dzieje się w 1984 roku w małym górniczym miasteczku północnej Anglii. Bohaterem jest jedenastoletni wrażliwy chłopiec Billy. Jego ojciec i brat uczestniczą w lokalnym strajku. Billy nie ma matki, jego rodzina mieszka z niepełnosprawną umysłowo babcią. Chłopiec zamiast na lekcje boksu zaczyna uczęszczać na lekcje baletu. Ojciec nie akceptuje tego „niemęskiego” zajęcia, ale w końcu poruszony sceną, gdy zobaczył swojego syna szczęśliwego i wyzwolonego podczas tańca, godzi się na jego wyjazd w wielki świat, do Londynu, gdzie Billy będzie się profesjonalnie uczył baletu.

Składająca się z czterech historii hinduska antologia, świętująca stulecie kina hindi i ukazująca potęgę filmu. Pierwsza z historii to "Ajeeb Dastaan Hai Yeh" Karana Johara i opowiada ona o młodym homoseksualiście Avinashu (Saqib Saleem), który namiesza w małżeństwie pięknej Gayatri (Rani Mukerji). Druga opowieść to "Star" Dibakara Banerjee, będąca adaptacją opowiadania Satyajita Raya, a mówi nam o nieudaczniku Purandarze (Nawazuddin Siddiqui), który dostaje szansę zagrania z wielkim gwiazdorem. Trzecia historia - "Sheila Ki Jawaani" wyreżyserowana przez Zoyę Akhtar, przedstawia losy dwunastolatka (Naman Jain), pragnącego zostać bollywoodzkim tancerzem. W ostatniej historii pt. "Murabba" Anuraga Kashyapa, schorowany ojciec wysyła syna Vijaya (Vineet Singh) ze słoikiem murrabba (rodzaj konfitury) do samego Amitabha Bachchana, wierząc, że gdy podzieli się z nim tym posiłkiem odzyska zdrowie i siłę.

Christian (Wes Ramsey), dwudziestoletni kelner, żyjący beztrosko i przyjemnie od imprezy do imprezy, przypadkiem zamieszkuje po sąsiedzku z Aaronem (Steve Sandvoss), spokojnym, dobrze wychowanym 19 - letnim mormonem, który pierwszy raz opuścił na dłużej swoje miasteczko. Przyjechawszy do Los Angeles z misją głoszenia wiary pukając od drzwi do drzwi. Nie wiedząc nic o preferencjach Aarona, Christian zakłada się z przyjaciółmi, że go "zaliczy", czego dowodem mają być majtki młodego mormona. Intryga zamienia się jednak w uczucie, którego żaden z nich się nie spodziewał. Aaron zostaje skonfrontowany z własną tłumioną seksualnością, a Christian ze swoją powierzchownością.

Gdy 48-letnia wdowa Hwei-Lan Gao (Joan Chen) informuje swego konserwatywnego i nietolerancyjnego ojca, że jest w ciąży, ten wyrzuca ją z Flushing. Ma ponownie wyjść za mąż lub udowodnić Niepokalane Poczęcie. Nie mając dokąd pójść, Hwen-Lan wprowadza się ze swoją dorosłą już córką Wil (Michelle Krusiec) na Manhattan do lekarki, która wcale nie chce mieć współlokatorek, szczególnie gdy poznaje Viv (Lynn Chen). Wil zatem robi to, co każda odpowiedzialna córka spodziewającej się nieślubnego dziecka matki powinna zrobić - szuka dla niej męża i przedstawia Hwen-Lan każdemu odpowiedniemu kawalerowi w mieście.

Wyreżyserowana i napisana przez dwudziestoletniego wówczas Asha Christiana komedia o niedopasowanych nastolatkach. Rodney Miller (w tej roli Christian) jest uczniem małomiasteczkowego liceum gdzieś w Teksasie. Chłopak wkrótce skończy szkołę i marzy o wielkiej karierze na Broadwayu. Na przeszkodzie stoją mu brak popularności, własna tożsamość seksualna i poczucie, że nikt tak naprawdę go nie rozumie. Wraz z pomocą swojej najlepszej przyjaciółki, otyłej Sabriny (znana z bijącego rekordy popularności serialu Glee Ashley Fink), jej kubańskiego chłopaka Rudy’ego oraz nauczyciela angielskiego, który prowadzi warsztaty teatralne (reżyser głośnego Tarnation, Jonathan Caouette), Rodney odnajdzie, polubi i oswoi swoją wewnętrzną, tytułową „grubą dziewczynę”, która drzemie w każdym z nas.

Gertrude Stein należy do tych pisarek, których się nie czyta, natomiast często cytuje. To ona jest autorką tajemniczego zdania "Róża jest różą, jest różą, jest różą". Stworzyła nowy, protokubistyczny styl w literaturze. Zerwała z interpunkcją jeszcze przed Joycem, dadaizmem i surrealizmem, a słów używała dla ich dźwięku i skojarzeń. Prowadziła w Paryżu salon, przez który przewinęła się cała ówczesna śmietanka artystyczna. Jej znajomymi byli: Picasso, Cézanne, Matisse, Pound i Hemingway. Jako jedna z pierwszych zrobiła coming out, publicznie pokazując się ze swoją partnerką Alice B. Toklas. Philippe Mora bezpardonowo i radykalnie rozprawia się z czcigodną ikoną modernizmu. Wciela się w postać detektywa badającego poszlaki, wskazujące na to, że Gertruda Stein wcale nie umarła w 1946 roku. Wzorem innych popkulturowych celebrytów prowadziła ukryte „życie po życiu”, o czym świadczy materiał filmowy nakręcony przez Hitchcocka, Dalego, Duchampa, Godarda, Warhola i innych prominentnych artystów dwudziestego wieku. Pełen aluzji i absurdalnego humoru rodem z Monty Pythona fałszywy dokument Mory jest purnonsensowym majstersztykiem.