Filmy krytyka społeczna, satyra

„Zielona planeta” to planeta należąca do innego układu słonecznego. Jego mieszkańcy dzięki prostocie swojego stylu życia mają nad nami prawdziwą przewagę w postępie rozwoju: żyją, koncentrując swoją wiedzę, siłę i energię na rozwoju ciała i mózgu, pośród natury, którą zachowują i pielęgnują jak źrenicę oka. Raz w roku spotykają się w uśpionym kraterze starego wulkanu, aby zdecydować, na które planety należy wysłać posłańców. Na wszystkie planety są ochotnicy; ale na Ziemię, zbyt zanieczyszczoną, zbyt niebezpieczną, nikt nie chce iść. Tylko jedna kobieta, Mila (Coline Serreau), postanawia udać się na tę planetę w poszukiwaniu swojej tożsamości, odkąd Osam (Paul Crauchet), stary mędrzec, wyjawia jej, że została poczęta tam podczas poprzedniej podróży jej ojca...

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Konflikty społeczne są w pełnym rozkwicie. Adrien Colbart (Bernard Blier), prezes potężnego CGI, uważany jest za przywódcę związkowego o radykalnych tendencjach. Jego siostrzeniec Benoît Lepape (Jean Yanne) jest cichym człowiekiem, który pracuje jako analityk finansowy w grupie przemysłowej. Wbrew temu, co myśli jego wujek, nie jest wrogo nastawiony do robotników. Z drugiej strony widzi demonstracje i transparenty jako „wybryki”. Po niefortunnym posunięciu Lepape zostaje zwolniony przez przykutego do wózka inwalidzkiego, Chourasa (Fernand Ledoux). Idzie do wuja i wyjaśnia mu swoją strategię: „przeciwko kapitalizmowi używaj kapitalizmu”. Przekonuje go do zainwestowania funduszy związkowych w odnoszący sukcesy biznes rowerowy. Mając te same fundusze i dochody z rowerów, Lepape wkrótce otworzył fabrykę modeli elektroniki.

Total (Flavio Bucci) jest skromnym pracownikiem banku. Jego problem: pieniądze go brzydzą, a ich dotyk sprawia, że ​​zaczyna go swędzieć. Odchodzi z pracy i postanawia wziąć na cel osobę, która jest dla niego symbolem kapitalizmu: leniwego rzymskiego rzeźnika (Ugo Tognazzi), który ma piękną kochankę i dużo pieniędzy, a który jest klientem tego banku. Celem Total jest pozbawić go, krok po kroku, wszystkiego, nawet jego żony, której próbuje pożądać, noża, którym kroi mięso, biżuterii i pieniędzy. Korzysta z pomocy romantycznego włamywacza i aktora imieniem Albertone (Mario Scaccia), który uczy go fachu. Początkowo udaje mu się okraść rzeźnika, ale ten ostatni nadal czerpie korzyści z tej kradzieży, ponieważ był ubezpieczony. To doprowadza Totala do szaleństwa i podwaja swoje wysiłki, by skrzywdzić rzeźnika, do tego stopnia, że ​​​​jego działania stają się podejrzane i zostaje aresztowany przez policję. Wtedy rzeźnik ratuje go z więzienia, oferuje bogactwo oraz nieuczciwe i bezpieczne życie. Ten kategorycznie odmawia. Ale rzeźnik w końcu go pokonuje i dusi swojego prześladowcę w windzie.