Filmy kłamstwo, samotność

Sitcom opowiada o przeciętnej amerykańskiej rodzinie Bundych, której dochód schodzi jednak często poniżej przeciętnej. Często mają różne problemy związane z brakiem pieniędzy, które obfitują w wiele dowcipnych sytuacji. Pomimo wzajemnej niechęci, zawsze trzymają się razem. Głowa rodziny to sprzedawca butów - Al, nad którym skupiają się różne nieszczęścia. Wie, że jest przegrany: nic już w swoim szarym życiu nie zmieni, nie uda mu się odzyskać już niczego z lat swojej świetności, kiedy to był młodym sportowcem. Mimo to nadal brnie do przodu i spokojnie przyjmuje każdy kolejny policzek od losu. Peggy to atrakcyjna i wyjątkowo leniwa żona Ala, większość dnia spędza przed telewizorem. Ich dzieci, Bud i Kelly, rozwijają się w trakcie kolejnych serii. Bud ma obsesje na punkcie kobiet i seksu, a Kelly to piękna, stereotypowa blondynka. Towarzyszem Bundych jest ich pies Buck, a potem Lucky. Dużą rolę w serialu spełniają także sąsiedzi Bundych: Marcy z mężem Steve'em, a później z kolejnym - Jeffersonem. Mottem rodziny wydają się być słowa Ala: "Bundy zawsze przegrywają, ale nigdy się nie poddają" (odc. 708).

Kręgosłupem formalnym filmu są stylizowane na dokument monologi kilku kobiet. Z tych „solowych etiud” powstaje pełnowymiarowa „kolekcja” – nomen omen – psychologicznych „sukienek”. Nie są to jednak portrety, raczej opisy newralgicznych momentów życia. To najbardziej z możliwych kameralne zderzenie czasu z przestrzenią. Czas „materializują” oniryczne, bardzo malownicze impresje, z pozoru niezwiązane z opowieściami kobiet; są jednak bodaj najistotniejszymi kontrapunktami filmowej opowieści. Poetyckie „obrazki” przekazują to co niewypowiedziane wprost przez bohaterki filmu. Nieobecna „fabularność” nie zwalnia opowieści – każda z postaci, wykreowana przez czołówkę polskich aktorek, jest zaskakująco dynamiczna, udramatyzowana, niezwykle wiarygodna, wręcz przeszywająca. Całość wieńczy zaskakująca pointa, kontrowersyjne „ujawnienie obecności” tajemniczego katalizatora kobiecych zwierzeń. Kim jest? Ślepym losem? Nieobliczalnym wyrzutem sumienia? Kimś, z natury rzeczy, rodzaju męskiego? Odpowiedzi na te tajemnicze pytania trzeba szukać aż do ostatniej sceny, ostatniego kadru filmu.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

Becky Fuller (Rachel McAdams) zostaje nową producentką wykonawczą porannego programu "Daybreak", który cieszy się coraz mniejszą popularnością wśród widzów. Pomimo dużej kreatywności i pracowitości nie będzie jej łatwo podnieść oglądalność, skoro jednemu z prezenterów ubliża prowadzenie takiego programu.

Luke Shapiro właśnie kończy liceum. Czekają go ostatnie wakacje przed pójściem na studia. Luke jest dealerem narkotyków. Dr Jeff Squires jest jego psychologiem i klientem. Podczas swoich długich rozmów starają się dociec, jaki jest sens życia i co jest w nim najważniejsze. W między czasie, Luke zakocha się, a Jeff będzie się musiał uporać z kryzysem małżeńskim.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Pewnego dnia w ręce poczciwego stolarza o imieniu Gepetto wpada kawałek drewna. Mężczyzna od samego początku czuje, że w tym z pozoru martwym przedmiocie kryje się jakaś magiczna siła. Postanawia wystrugać z niej postać chłopca. Niespodziewanie stworzona przez niego figurka ożywa – potrafi mówić, śmiać się, skakać i biegać. Gepetto nadaje mu imię: Pinokio i zaczyna troszczyć się o niego jak o własnego syna. Drewniany chłopczyk jest tak zafascynowany otaczającym go światem, który widzi po raz pierwszy na oczy, że przestaje słuchać dobrych rad opiekuna. Wiedziony ciekawością, Pinokio wyrusza w podróż pełną przygód, niebezpieczeństw i życiowych lekcji. Na swojej drodze spotyka magiczną wróżkę, olbrzymiego ślimaka, zwierzęta mówiące ludzkim głosem, a nawet zwiedza ogromny brzuch wieloryba. Jego śladami wyrusza zaniepokojony Gepetto. Ta wyprawa na zawsze odmieni ich życie.

Kolejny rozdział oryginalnego uniwersum Ghostbusters. Samotna matka i jej dwoje dzieci przybywają do małego miasteczka, gdzie odkrywają tajemnicze połączenie z oryginalnymi pogromcami duchów oraz sekretny spadek, który pozostawił im dziadek.

Po wielu latach życia w Niemczech Ahmad wybiera się z wizytą do Iranu. Jego znajomi z czasów studenckich postanawiają zorganizować trzydniowy wypad nad Morze Kaspijskie. Jedna z dziewczyn, radosna Sepideh, bierze organizację w swoje ręce. Nie informując przyjaciół zaprasza Elly, opiekunkę córki ze żłobka. Ahmad, który właśnie zakończył nieudane małżeństwo z Niemką, chciałby związać się na stałe z Iranką. Jego przyjaciele powoli uzmysławiają sobie, dlaczego Sepideh zaprosiła Elly. Wszyscy po kolei wychwalają jej zalety. Drugiego dnia wydarza się coś, co prowadzi do zniknięcia Elly. Radosna atmosfera ulatuje, gdy przyjaciele starają się zrozumieć, jak i dlaczego zniknęła.