Filmy domek dla lalek

Po śmierci matki, Annie z rodziną zaczyna doświadczać niepokojących zjawisk. Tym bardziej przerażających, że należących do ich dziedzictwa.

Mary Fiore jest znakomitą specjalistką od planowania ślubów. Jej kariera wręcz rozkwita czego nie można powiedzieć o jej życiu uczuciowym. Po prostu Mary wciąż nie trafia na tego właściwego faceta. Dopiero gdy przystojny doktor Steve Edison uratuje ją z dość komicznej opresji, w sercu Mary zacznie kiełkować uczucie i nadzieja na szczęście w miłości. Niestety z osobą Stevea wiąże się pewna niewygodna tajemnica. Gdy Mary ją odkryje będzie musiała zawiesić na kołku swój zimny profesjonalizm i walczyć o względy Tego Jedynego. Steve bowiem na pewno powie Tak - tylko jeszcze nie wiadomo komu...

Jest początek XX wieku, jesień - Agnes, samotna właścicielka XVIII-wiecznego pałacyku umiera na raka. Jej siostry przybywają, aby towarzyszyć jej ostatnim chwilom. Jednak kobiety najwyraźniej nie mają ze sobą prawdziwego kontaktu, Karin i Maria boją się śmierci siostry i uciekają do swoich spraw. W ich życiu panuje pustka, ich małżeństwa są emocjonalnym piekłem - Karin obsesyjnie nienawidzi dużo starszego Frederika, a Maria zamierza zdradzić Joakima, cały czas uwodząc lekarza Agnes. Jedyną osobą, która cierpliwie czuwa przy łóżku chorej jest Anna - służąca, która niedawno straciła własne dziecko. Nawet bliskość śmierci nie jest w stanie wytrącić tego świata ze stanu emocjonalnego otępienia, hipokryzji i wszechobecnego egoizmu.

Bill Martin buduje dom na zgliszczach budynku w którym spłonęła pięcioosobowa rodzina. Zaraz po przeprowadzce mężczyzna odnajduje domek dla lalek, będący repliką niesławnego domu w Amityville. Nie trzeba długo czekać by drzemiące w zabawce zło dało o sobie znać.

Długo poszukiwany seryjny morderca - Gabriel Engel zostaje - wreszcie aresztowany. Policjant z małego miasteczka - Michael Martens - jedzie do dużego miasta, aby go przesłuchać. Kojarzy brutalne morderstwo młodej dziewczyny z metodami stosowanymi przez Engela i ma nadzieję zamknąć sprawę...

Elling to 40-letni kawaler cierpiący na agorafobie i lęk wysokości, wrażliwiec o duszy poety, który całe życie mieszkał z matką. Po jej śmierci trafia do zakładu opieki, gdzie poznaje swojego rówieśnika Kjella Bjarne'a - prawiczka o wybujałej fantazji erotycznej i niekowencjonalnym podejściu do higieny osobistej. Po dwóch latach spędzonych wspólnie w zakładzie mężczyźni otrzymują szansę na normalne, samodzielne życie: własne mieszkanie w Oslo, wsparcie finansowe i opiekuna moniturującego ich postępy w przygotowaniu się do życia w społeczeństwie. Pruderyjny Elling i niespełniony erotoman Kjell Bjarne z dnia na dzień muszą nauczyć się stawiać czoła wyzwaniom codziennego życia. Okazuje się, że odebranie telefonu może być równie stresujące jak skok ze spadochronem, a wyjście do sklepiku na rogu staje się porównywalne z wyprawą na biegun. Życie stawia przed naszymi bohaterami wielkie wyzwania - na szczęście mają siebie.

Rodzina Russellów przeprowadza się do domu na wsi. Wkrótce okazuje się, że mieszkają pod nim skrzaty, które zabiły już poprzednich mieszkańców domu. Tymczasem stworki coraz bardziej opętują Ginę, spędzającą z nimi całe dnie w domku dla lalek.

Małżeństwo po adoptowaniu córki zaczyna zauważać jej niepokojącą relację z wymyślonym przyjacielem.

Fantasmagoryczna podróż przez umysł młodej kobiety rozpoczynającej dorosłe życie w czasie pandemii. Zamknięta w swoim pokoju, zawieszona między skrajną nudą a ulgą, jaką daje jej ucieczka przed ocenami innych, zanurza się w świat fantazji. W przerwach między rozmyślaniami i rozmowami z koleżankami na zoomie dziewczyna śledzi losy influencerki o imieniu Patricia Coma albo reżyseruje własne telenowele z udziałem Barbie i Kena w domku dla lalek. Apatię bohaterki przerywają ataki niezdrowego zainteresowania postaciami seryjnych morderców. Czasem też zapada w sen – „strefę marzeń”, w której spotyka cienie swoich wymyślonych przyjaciół. Hybrydowy esej, który Bertrand Bonello (O wojnie, 8. NH; Nocturama, 17. NH; Zombi Child, 19. NH) zadedykował swojej 18-letniej córce, nie jest filmem o lockdownie, lecz mapą myśli i emocji reprezentantki pokolenia Z. Wykorzystując rozmaite formy wizualne, francuski reżyser eksploruje jej świat wewnętrzny, zbudowany na specyficznym rodzaju wrażliwości rozpiętej między delikatnością, wycofaniem a czarnym humorem. Tajemniczy, poetycki film, sięgający głęboko w podświadomość, Bonello rozpoczyna przestrogą Gilles'a Deleuze'a: Nigdy nie wchodź w sen innej osoby, to może być niebezpieczne, nawet jeśli jest nią miła młoda dziewczyna.