Filmy śmierć, spalone ciało

Pięć osób budzi się w zamkniętym magazynie nie pamiętając kim są. Muszą dowiedzieć się kto jest dobry a kto zły aby pozostać przy życiu.

Czworo amerykańskich żołnierzy jest w przededniu zakończenia służby w Iraku. Przed nimi jeszcze tylko jedna misja humanitarna – mają dostarczyć do odległej irackiej wioski zapas środków medycznych. Oddział wpada w pułapkę i ponosi ciężkie straty. Ci, którzy przeżyli, borykają się z ciężkimi ranami, nie tylko ciała, ale i duszy. Wbrew nadziejom, powrót do ojczyzny nie jest powrotem do raju. Żołnierze nie potrafią zaaklimatyzować się w normalnej rzeczywistości; traumatyczne wspomnienia nie pozwalają im zaznać spokoju.

Ted Grey, absolwent Szkoły Medycznej Uniwersytetu Harvarda zakwalifikował się do najbardziej prestiżowego programu patologicznego w kraju. Jego talent i umiejętności szybko zostają dostrzeżone przez dr Jake'a Gallo, który przedstawia młodzieńca grupie uprzywilejowanych, elitarnych studentów. Nowi znajomi Teda wtajemniczają go w zasady śmiertelnej potyczki, której celem jest dokonanie morderstwa doskonałego. Nie mogąc się wycofać, Grey musi zrobić wszystko by przechytrzyć rywali i nie zostać kolejną ofiarą morderczej zabawy...

Scenariusz został oparty na autentycznych wydarzeniach z marca 2006 roku, jakie rozegrały się w Mahmudiyah w Iraku. Grupa amerykańskich żołnierzy zgwałciła i spaliła czternastoletnią Irakijkę oraz zastrzeliła członków jej rodziny. Narracja główna filmu stylizowana jest na dziennik prowadzony przez bohaterów za pomocą camcorderu. Jest to jednak tylko jeden ze środków zwiększąjących wiarygodność wydarzeń przedstawionych w filmie. Pojawiają się w nim również zapisy z kamer przemysłowych, wideoblogi, filmiki zamieszczane przez żołnierzy na portalu YouTube, newsy telewizyjne, francuski dokument oraz rozgrywający się już w USA "obiektywny" epilog. Ta wielość formatów pokazuje wyraźnie, w jaki sposób media konstruują przekaz i ukierunkowują widzów na konkretny jego odbiór. Pierwsza wojna iracka była przez niektórych nazywana telewojną. Obecnie media prześcigają się w jak najszybszym i jak najbliższym prawdy relacjonowaniu tragedii.