Filmy hidżab

Juliette Grant (Patricia Clarkson) przylatuje do Kairu, by spotkać się ze swym mężem Markiem, pracownikiem ONZ. Niestety ten zostaje zatrzymany w Strefie Gazy. Pod nieobecność męża towarzystwa Juliette dotrzymuje Tareq (Alexander Siddig), przyjaciel z pracy Marka, rodowity Egipcjanin. Podczas wspólnych spacerów po Kairze, poznawania i oswajania się z muzułmańską kulturą, pomiędzy tym dwojgiem tak różnych ludzi zaczyna rodzić się subtelna więź.

Po trzydziestu latach wojny i rządów Talibów Afgańczyków połączył jeden program – Idol. Tam jest to jednak więcej niż pokazanie swego talentu w telewizji... W Afganistanie ryzykujesz swoje życie, aby móc zaśpiewać.

W każdym państwie, gdzie prawo najcięższe występki sankcjonuje karą śmierci, potrzebni są ludzie, którzy ten wyrok wykonają. To właśnie im, mierzącym się z trudnymi do wyobrażenia dylematami, swój film poświęcił Mohammad Rasoulof. Film ma strukturę nowelową i składa się z czterech opowieści. Bohaterem pierwszej jest 40-letni Heshmat. Stateczny mężczyzna, który większość czasu stara się spędzać w gronie najbliższych. W drugiej obserwujemy Pouyę, dla którego obowiązkowa służba wojskowa jest jedyną szansą na otrzymanie paszportu i opuszczenie wraz z dziewczyną Iranu. Żołnierzem jest też bohater trzeciej historii. Javad dostał właśnie trzydniową przepustkę, by spędzić ten czas z narzeczoną i jej rodziną, świętując urodziny ukochanej kobiety. W ostatniej z kolei przekonujemy się, jak przybycie Daryi, młodej kuzynki z Niemiec, gwałtownie może zmienić niespieszne życie Bahrama i Zaman – spokojnej pary w średnim wieku. Bohaterów każdej z opowieści Rasoulofa łączy tajemnica oraz dramatyczna decyzja, którą muszą podjąć. Wpłynie ona nie tylko na dalsze życie protagonistów, ale również mocno odbije się na otaczających ich ludziach.

Film opowiada historię Nadera (Peyman Moaadi) i Simin (Leila Hatami), zamożnej pary, która decyduje się na rozstanie. Chcą opuścić Iran wraz z ich córką, Termeh (Sarina Farhadi). Mają już załatwione wszystkie formalności, jednak Nader wciąż ma wątpliwości co do wyjazdu. Musiałby bowiem zostawić chorego na Alzheimera ojca (Ali-Asghar Shahbazi)...

Wadjda ma 10 lat i mieszka w Rijadzie. W szkole uchodzi za buntowniczkę, ponieważ chodzi w porysowanych długopisem trampkach i próbuje bawić się z chłopcami. Jej największym marzeniem jest rower. Niestety, w Arabii Saudyjskiej kobiety nie mogą prowadzić samochodów, zaś dziewczynkom nie wypada jeździć na rowerze - ma to jakoby zagrażać ich cnotliwości. Aby zdobyć pieniądze na upragniony rower i przekonać dorosłych o swojej pobożności, Wadjda postanawia wziąć udział w konkursie recytacji Koranu.

Iran, rok 1986. Dziennikarz Freidoune Sahebjam musi zatrzymać się, w zapomnianej przez boga i ludzi, górskiej wiosce. Wszyscy mieszkańcy wydają się dziwnie życzliwi, poza jedną osobą, Zahrą. Kobieta zaprasza go do swojego domu i zaczyna snuć przerażającą historię o ukamieniowaniu jej siostrzenicy, które miało miejsce zeszłego dnia.

Algier 1997. Trwa wojna domowa w Algierii. Islamscy fundamentaliści terroryzują kraj. Opresje dotykają też kobiet. Terroryści chcą przejąć kontrolę nad kobiecymi ciałami, nad tym, jak się mają ubierać i kiedy pokazywać się publicznie. W takiej atmosferze żyje młoda studentka Nedjma. Jej pasją jest moda. Chciałaby zostać profesjonalną projektantką mody, organizować pokazy. Chce żyć normalnym życiem młodej kobiety. Studiować, wymykać się w nocy, by wytańczyć smutki z przyjaciółką i czerpać z życia pełnymi garściami. Kiedy atmosfera wokół sytuacji politycznej gęstnieje i duch konserwatyzmu staje się coraz bardziej namacalny, Nedjma nie przyjmuje tego do wiadomości. Postanawia otwarcie walczyć o swoją niezależność i godność.

16-letnia Nina (Zéa Duprez) marzy o przygodzie. W międzyczasie spędza lato między swoją wioską na południu Francji a parkiem rozrywki, w którym pracuje. Tuż przed spotkaniem z Moradem (Billal Agab) Nina widzi meteoryt rozpalający niebo i wpadający w górę. To omen nowego życia.

Fatima pochodzi z Afryki, ale mieszka z córkami w Lyonie. Jej osiemnastoletnia córka Nesrine rozpoczyna studia medyczne. Relacja z młodszą, zbuntowaną piętnastolatką nie jest łatwa. Souad wstydzi się, że matka jest niewykształcona i wytyka jej nieporadny francuski. Fatima kocha obie tak samo, są dla niej źródłem dumy, ale i frustracji. Codziennie stawia na szali własną godność, pracuje ponad siły, by zapewnić im lepszą przyszłość. Wierzy, że inny kolor skóry nie odbiera szansy na dobre życie we Francji. Kiedy pewnego dnia ulegnie wypadkowi i zostanie w domu, zacznie pisać dziennik oraz wiersze po arabsku, opowiadając o wszystkim, czego nie może wyrazić po francusku. Scenariusz powstał na podstawie wspomnień Fatimy Elayoubi, która ponad 20 lat temu opuściła Maroko i zamieszkała pod Paryżem.

Ayse ma 19 lat. Jest młodą dziewczyną z tureckiej prowincji, którą poznajemy na ślubnym kobiercu. Hasanowi, panu młodemu, do szczęścia na oswajanej austriackiej ziemi brakować może tylko opiekunki domowego ogniska. Opowieść przenosi się do tureckiej diaspory we współczesnym Wiedniu. Wrażenie pewnej tajemnicy ukrywanej na weselu przed rodziną Ayse zyskują wnet swe uzasadnienie – panna młoda w Wiedniu nie zagrzeje miejsca w łożu swego prawowitego męża. Ayse nie wygląda jednak na zdziwioną faktem, że to głowa rodziny i zarazem ojciec jej ślubnego będzie jej przewodnikiem na drodze do zostania matką. Wydaje się, że od samego początku znała swe zadanie - zostać kumą, drugą żoną.