"Dzikie dziewczyny" na studiach więcej czasu poświęcają prywatkom niż zajęciom. Kiedy jedna z dziewcząt Stella Ames idzie o krok za daleko i popada w tarapaty, jej profesor ratuje ją. Plotki o dwójce bohaterów niszczą ich oboje, jednak dziewczyna postanawia oczyścić imię profesora.
Inżynier Sław Lechowicz po powrocie z Paryża spotyka na ulicy Warszawy przy skrzynce pocztowej znajomą z Krynicy, którejś niegdyś pośpieszył z pomocą podczas jakiegoś wypadu w górach. Nina Zawojska, uradowana tym spotkaniem, zaprasza Sławka do domu rodziców. Po pewnym czasie nawiązuje się między młodymi węzeł miłości. Sław, wyjeżdżając do Paryża, przyrzeka pisać do niej codziennie listy. Sław dotrzymuje słowa, lecz listy jego nie dochodzą do adresatki. Nina sądząc, że Sław przestał ją kochać, prosi swego kuzyna, który wyjeżdża do Paryża, by się dowiedział o losach ukochanego. Listy zatrzymywała i czytała służąca Niny, która od pierwszego wejrzenia zakochała się w Sławie. Ostatni jednak list Sława wzruszył ją tak, że prędko powiadomiła Ninę, bawiącą na wsi u przyjaciółki, by powróciła z powrotem do domu. Sław, powiadomiony depeszą o nieporozumieniu, wraca do Warszawy, do Niny.
Kronika miłości, życia i starań młodej dziewczyny w cyrku. Uczy się ona chodzić po linie razem z cyrkowcem, którego kocha. On natomiast jest związany z inną kobietą, która regularnie go zdradza. Doprowadza go to prawie do załamania nerwowego. Po rozstaniu szuka pocieszenia w piciu, a główna bohaterka stara się przywrócić jego chwałę.
Suzanne Verrier (Gaby Morlay), tancerka w Operze Paryskiej, jest kochanką starszego arystokraty i polityka. Zaczyna jednak romans z Jacquesem (Albert Préjean), elektrykiem o lewicowych poglądach.