Filmy głupiutkie symfonie

Kaczor Donald, tak samo jak Myszka Miki i Goofy, jest jedną z najbardziej lubianych przez dzieci postacią animowaną, którego przygody w postaci komiksów, seriali i filmów pełnometrażowych są do dziś znane i lubiane, a sam kaczor stał się po dziś gwiazdą. Donald jest typem nieudacznika - wieczny pechowiec z wadą wymowy, ma oddaną, śliczną dziewczynę Daisy i energicznych siostrzeńców - Hyzia, Dyzia i Zyzia. Jego niezdarność sprawia, że musi podołać on nie lada trudnym problemom domowym, społecznym, lecz na szczęście zawsze wychodzi z nich cało.

Noe, wraz z synami Szemem, Chamem i Jafetem oraz rozmaitymi zwierzętami budują arkę, podczas gdy ich żony zajmują się zaopatrzeniem jej w prowiant na drogę. Ludzie umacniają drewnianą konstrukcję, natomiast zwierzęta dostarczają materiałów budowlanych. Małpy ścinają drzewa piłami, nosorożec jest wykorzystywany jako żywy hebel, a hipopotam swoimi potężnymi kłami dziurkuje gotowe deski, które chłopcy przybijają kołkami do szkieletu statku. Gdy kończą, spadają pierwsze krople deszczu. Ulewa przybiera na sile z każda chwilą, więc zwierzęta spieszą, aby schronić się w arce, u wejścia na pokład której stoi Noe i sprawdza czy wszystko przebiega zgodnie z ewidencją. Nie obywa się bez problemów podczas zaokrętowania. Słoń z racji swych potężnych gabarytów grzęźnie w drzwiach, osioł zapiera się przed wejściem na trap, a para skunksów przybywa spóźniona, gdy statek odbija już od brzegu. Arka jest miotana przez potężny sztorm, a udręczeni kołysaniem pasażerowie statku ślą żarliwe modły do Boga, aby uciszył burzę. Gdy ustaje deszcz, morze się uspokaja, a niebo wypogadza, pojawia się tęcza i wychodzi słońce a ludzie i zwierzęta wylegają na pokład, aby śpiewem dziękować za jego promienie. Wkrótce opadają wody potopu a zwierzęta opuszczają arkę. Misja Noego zostaje pomyślnie spełniona.

Wielki wyścig. Szybki zając wysuwa się na prowadzenie, ale zatrzymuje się na odpoczynek i popisuje przed króliczkami. Powolny żółw wlecze się w stałym tempie i wygrywa, chociaż zając próbuje spiąć się w ostatniej chwili.

Jaś i Małgosia wybierają się na wycieczkę do lasu. Las początkowo wydaje się im straszny, dopóki nie trafiają do osady zamieszkałej przez leśne ludki – karły, z którymi zaprzyjaźniają się i oddają się wspólnej zabawie i tańcom. Wkrótce przybywa wiedźma, będąca postrachem mieszkańców lasu i zwodzi naiwne dzieci obietnicą wspaniałej przejażdżki magiczna, latającą miotłą. Dzieci trafiają do jej piernikowego domku, gdzie wykorzystując ich łakomstwo, sprytnie je zwabia w pułapkę. Domek jest pełny upiornego zwierzyńca, którym okazują się być inne dzieci, na które wiedźma rzuciła swój czar. Wszystko dobrze się kończy dzięki temu, że rodzeństwu przybywają z odsieczą skrzaty. Wszyscy razem, wspólnym siłami rozprawiają się z czarownicą i kończą dzień wesołą zabawą.

Animacja opowiada historię dwóch zakochanych drzewek. Na drodze ich uczucia staje zazdrosny spróchniały pniak, który powoduje pożar w lesie. Szczęśliwie dla wszystkich udaje mu się wyrządzić krzywdę tylko sobie. Las odżywa po pożarze i szykuje się do ślubu zakochanych.

W tym nagrodzonym Oscarem filmie krótkometrażowym trzy małe świnki budują domki: jedna ze słomy, jedna z patyków i jedna z cegieł odpornych na wilki. Nadchodzi zły wilk i zdmuchuje domki ze słomy i patyków. Wszystkie trzy świnki chowają się w murowanym domku praktycznej świnki, którego wilk nie jest w stanie zdmuchnąć.

Małe kaczątko jest odrzucane przez swoją rodzinę, ponieważ jest inne. Jest także odrzucane przez wszystkie inne ptaki i zwierzęta. W końcu łabędzia mama adoptuje je jako jedno ze swojego potomstwa.

Opowiadanie o dniu codziennym w wiosce karłów, jak tańczą i bawią się w ciągu dnia.

Miekszańcy Hamelin, miasteczka opanowanego przez szczury, oferują worek złota temu, kto poradzi sobie z plagą. Grajek podejmuje się tego zadania i wyprowadza szczury z miasta. Mieszkańcy rozczarowani tym, że grajek zrobił to, grając tylko na flecie, obdarzają go tylko sakiewką drobnych monet. Zdenerwowany grajek bierze flet i gra nową melodię, która powoduje, że wszystkie dzieci z miasta idą za nim.

Czerwony Kapturek idzie z wizytą do chorej babci. Po drodze przechodzi obok miejsca, gdzie buduje swój ceglany dom jedna z trzech małych świnek, przy akompaniamencie radosnej zabawy dwóch pozostałych, znanych ze swojego beztroskiego charakteru. Te ostatnie uznają spacer po lesie za kolejną okazję do rozrywki i niepomne ostrzeżeń rozsądnej świnki, wybierają wraz z dziewczynką niebezpieczną drogę na skróty, drogę po której grasuje zły wilk. Naturalnie, wilk wkrótce ich dopada. Świnkom udaje się uciec, podobnie Czerwony Kapturek wymyka się ze szpon wilka i biegnie szybko w stronę domku babci. Nie tak szybko jednak jak wilk, który wyprzedza ją w drodze i trafia tam wcześniej. Przerażona babcia Kapturka ukrywa się w szafie. Gdy Kapturek dociera do domku, wilk przebiera się za babcię i zajmuje jej miejsce w łóżku. Dziewczynka wchodzi do środka i próbuje zrozumieć co się stało z wyglądem babci. Szybko się okazuje, że babcia tkwi zamknięta w szafie, gdzie trafia również kapturek, uciekając przed napastnikiem. W tym samym czasie dwie świnki alarmują trzecią o spotkaniu z wilkiem. Przewidując kłopoty, trzecia świnka szybko udaje się na pomoc babci i kapturkowi. Trafia w samą porę, aby dać złemu wilkowi nauczkę i przegonić go z domku babci. Na koniec wszyscy razem cieszą się i tańczą do akompaniamentu Czerwonego Kapturka, grającej na pianinie skoczne melodie.