Filmy paryż, kradzież, palenie papierosa

Meg Ryan powraca do gatunku, który uczynił z niej gwiazdę, czyli komedii romantycznej. Po raz pierwszy występuje w duecie z Antonio Banderasem, niezrównanym w rolach niepokornych amantów. Razem stworzyli na ekranie niezwykłą parę, od której po prostu nie można oderwać oczu! Marty, w postać której wciela się Ryan, była czterdziestoletnią, niezadowoloną ze swojego życia kobietą, która pewnego dnia postanowiła wziąć los w swoje ręce. Przechodzi całkowitą metamorfozę i staje się niezwykle atrakcyjną, seksowną i pewną siebie kobietą, przyprawiającą mężczyzn o szybsze bicie serca. Do jej drzwi nieustannie dobija się tłum adoratorów, którzy z miłości sterczą całą noc pod jej domem, wyśpiewując serenady. Jej syn nie do końca potrafi zaakceptować wyzwoloną mamę, jednak prawdziwe kłopoty zaczynają się dopiero wtedy, gdy okazuje się, że jedynym wielbicielem, którego Marty traktuje poważnie jest tajemniczy Tommy.

Każdy odcinek Małej Brytanii to zbiór skeczy, w które wprowadza narrator (w tej roli Tom Baker). Serial nie ma jednej, spójnej fabuły, natomiast postacie w nim występujące, pojawiają się w kolejnych odcinkach całej serii.

Laura Ash jest uwodzicielką, zabójczą pięknością: "femme fatale" w pełnym tego słowa znaczeniu. Siedem lat po nieudanej kradzieży brylantów podczas festiwalu w Cannes, ze zmienioną tożsamością powraca do Francji. Fotograf Nicolas odkrywa jej mroczną przeszłość. Czy jego zainteresowanie tą kobietą okaże się fatalne?

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

1942 rok. Okupowany Paryż. Zastępca reżysera a zarazem członek francuskiego ruchu oporu Jean-Devaivre przyłącza się do niemieckiego studia filmowego "Continental Films" aby uniknąć podejrzeń i uzykać namiastkę bezpieczeństwa. Przez wiele następnych lat szpieguje reżyserując francuskie filmy produkowane przez Niemców...

Rok 1943. Historia grupy Algierczyków wcielonych do armii francuskiej podczas II wojny światowej. Saïd, Abdelkader, Messaoud i Yassir są przedstawicielami różnych klas społecznych, których połączyła gotowość do walki z nazistami w obronie ojczyzny. Jednak ze względu na swe pochodzenie są traktowani jak żołnierze drugiej kategorii, których można w rozmaity sposób dyskryminować, na przykład obcinając racje żywnościowe. Nie jest też brana pod uwagę możliwość awansowania ich. Złota Palma w Cannes 2006 za główną rolę męską. Nominacja do Oscara 2007 za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Michel, zbuntowany młody mężczyzna uciekając skradzionym samochodem zabija policjanta. Zdaje sobie sprawę, że za kilka godzin będzie ścigany przez policję całego kraju. Przybywa więc do Paryża, by odebrać od dłużnika pieniądze, które pomogłyby mu w ucieczce za granicę. Do wyjazdu namawia także piękną Amerykankę, z którą łączy go niesprecyzowane uczucie. Sprawy zaczynają się komplikować, gdy okazuje się, że dłużnik zniknął. Michel pozbawiony możliwości ucieczki, czuje się coraz bardziej osaczony.

Esther (Nathalie Baye) wzięła udział w swojej ostatniej kolekcji Haute Couture przed przejściem na emeryturę. Pewnego dnia 20-letnia Jade (Lyna Khoudri) kradnie jej torebkę w metrze. Mając wyrzuty sumienia, postanawia zwrócić jej własność. Uwiedziona wbrew sobie śmiałością młodej dziewczyny i przekonana, że ​​ma dar, Esther oferuje jej szansę dołączenia do warsztatów Maison Dior jako praktykantce. Ma możliwość przekazania Jade zawodu, który od zawsze był praktykowany ze względu na piękno gustu...

Portret kobiety zmartwionej powrotem miłości do młodości, która popycha ją do pośpiesznego wyjazdu z Paryża na wieś. Joan Verra (Isabelle Huppert) musi wrócić do ostatnich 40 lat swojego życia. Komponuje fragmentaryczny i romantyczny obraz swojej egzystencji. Jej syn, Nathan (Swann Arlaud), nagle wrócił z Montrealu i towarzyszy jej w tej wewnętrznej podróży - wyzwalającej odysei, ale bez powrotu. Wszyscy opowiadamy sobie historie.