Film zainspirowany "Białymi nocami"
Dostojewskiego i "Cierpieniami młodego Wertera"
Goethego. Young-Soo, nauczyciel muzyki, pogrąża się w namiętności do matki swojej uczennicy. Ich romans przerywa powrót męża Mee-Yeon z zagranicy. Inna kobieta o tym samym imieniu bezskutecznie zabiega o zainteresowanie Young-Soo. Bohaterowie błądzą wśród własnych uczuć, powtarzając frazy o przeznaczeniu i samotności. Miłość jest tu powiązana z dręczącym cierpieniem, niemożnością spotkania, pragnieniem niemożliwym do zaspokojenia. Narrację uzupełniają obrazy współczesnego Seulu: parki, aleje, budynki, fotografowane w długich, chłodnych ujęciach. Jednym z głównych bohaterów staje się muzyka – od
Beethovena po współczesne koreańskie zespoły – przekazująca treści, których nie są w stanie wypowiedzieć filmowe postaci.