Filmy cytat

Judy Garland, cudowne dziecko sceny i wielkiego ekranu, dziewczyna, która podbiła serca światowej publiczności dzięki niewinnej urodzie, niezwykłemu głosowi i szczególnej charyzmie. Wraz z wielkim sukcesem przyszła samotność, nieszczęśliwe miłości, cztery burzliwe małżeństwa, a z czasem coraz mniejsze zainteresowanie publiczności, gorsze kontrakty, chałtury. W tym właśnie momencie życia poznajemy Judy Garland w filmie Ruperta Goolda. Zmęczona życiem artystka, której największym pragnieniem jest zapewnienie spokojnego bytu swoim ukochanym dzieciom. Żyjąca marzeniami kobieta, która pogodziła się prawie z faktem, że najlepsze już za nią. I wtedy pojawia się niezwykła propozycja. Okazuje się, że w Londynie, Judy Garland wciąż jest wielką gwiazdą, a publiczność pragnie oglądać ją na najlepszych scenach. Czy Judy jest wciąż gotowa na kolejny skok w nieznane? Czy aby zapewnić szczęście dzieciom, zdecyduje się zostawić je na długie miesiące? Czy tajemniczy młody mężczyzna, może być tym na którego czekała całe życie?

W Rzymie, o świcie, kiedy wszyscy śpią, jeden człowiek jest już rześki. Nazywa się Giulio Andreotti. Nie śpi, ponieważ musi pracować, pisać książki, bywać w towarzystwie i - co jest nie mniej ważne - modlić się. Spokojny i tajemniczy Andreotti we Włoszech jest synonimem władzy przez ponad 40 lat. Na początku lat 90., bez arogancji, ale i bez pokory, ten stabilny, uspokajający, ale i bardzo niejednoznaczny polityk niestrudzenie zmierza ku swej siódmej kadencji na stanowisku premiera. Tuż przed 70-tką Andreotti jest gerontokratą o niemal boskich możliwościach, który nikogo się nie boi, w zasadzie nie wie, co to strach. Przeciwnie - jest przyzwyczajony do obserwowania strachu malującego się na twarzach jego rozmówców. Jego radością jest władza, z którą żyje w symbiozie, którą wielbi, i która zawsze i niezmiennie mu się należy. Bitwy wyborcze, ataki terrorystyczne czy poniżające oskarżenia nie pozostawiają na nim żadnego śladu, wobec wszystkiego pozostaje nieugięty. Aż do czasu, kiedy mafia, najsilniejsza przeciwwładza w kraju, postanowi wypowiedzieć mu wojnę.

Sony i Duane są najlepszymi przyjaciółmi, i jak to zwykle bywa swój czas spędzają na zabawie, graniu w kosza, podrywaniu dziewczyn i chodzeniu do kina. Na jednym z takich seansów filmowych coś się kończy, dochodzą do wniosku, że w ich życiu kończy się pewien beztroski etap, a zaczyna dorosłe życie...

Zgubiona i odnaleziona portmonetka uchyla drzwi do romantycznej przygody Georgesa i Marguerite. Po obejrzeniu dokumentów właścicielki, Georgesowi nie jest łatwo oddać policji czerwoną portmonetkę, którą znalazł. Również Marguerite nie może odzyskać portfela bez dręczącej ciekawości o tożsamość znalazcy. Podczas gdy wymieniają standardowe podziękowania, w ich spokojne życie wkradają się konflikty.

„Zakonnica” w reżyserii Rivette oparta jest na powieści Diderota z 1760 roku, którą autor „Kubusia Fatalisty” miał napisać na podstawie prawdziwych wydarzeń i listów młodej dziewczyny zamkniętej w klasztornej celi. Odważna, jak na tamte czasy, kompromitująca Kościół, stan duchowny i szlachecki, „Zakonnica” musiała poczekać na wydanie 36 lat. A i tak wywołała skandal. Nadużycia władzy przez matki przełożone, okrucieństwo i homoseksualizm burzyły mit cnotliwego życia za murami klasztoru. Suzanne od początku pobytu w klasztorze nie ukrywa, że nie jest to jej miejsce i pragnie odejść, a tym samym naraża się na upokorzenia i kary. Jako ta, która chce zhańbić zakon, sypia na podłodze, jest pozbawiona czystej wody i toalety, siostry głodzą ją, plują jej w twarz, depczą po jej ciele. Kiedy wreszcie udaje jej się zmienić zakon, trafia pod skrzydła matki przełożonej, która kocha kobiety nie tylko czystą miłością do bliźniego… Dziewczyna podejmuje więc kolejne próby unieważnienia ślubów.

John Ellman (Boris Karloff) zostaje wrobiony w morderstwo sędziego, który kiedyś wsadził go do więzienia. Dowody przemawiają za jego niewinnością, jednak zostaje na nim wykonany wyrok śmierci poprzez porażenie prądem. Jego ciało zostaje poddane eksperymentowi przez doktora Evana Beaumonta (Edmund Gwenn). Wszczepia on specjalne urządzenie do jego serca, które przywraca go do życia.

Jest rok 2013. Wojna dokonała ogromnych zniszczeń na ziemi. Technologie podupadły. Jedyną nadzieją jest nieoczekiwany przez nikogo bohater. Nie ma już autostrad, nie ma marzeń o lepszym jutrze. W kraju, który kiedyś był Stanami Zjednoczonymi Ameryki, jedyne co zostało, to grupy zastraszonych ludzi. Na horyzoncie tej opustoszałej, apokaliptycznej ziemi pojawia się tajemnicza postać wędrująca z mutem o nazwie Bill. Ten zagadkowy podróżny posiada nieuświadomiony talent: zdolność niesienia nadzieji.

Pewnego dnia, amerykański producent filmowy zwraca się do Paula z prośbą o poprawienie kilku scen w filmie "Odyseusz", realizowanym przez Fritza Langa. Początkowo niechętny Paul zgadza się wprowadzić poprawki do scenariusza za podwyższone honorarium. Camilla, która towarzyszy mężowi na planie filmowym, odczuwa do niego coraz głębszą pogardę. W końcu uświadamia sobie, że już go nie kocha...

Brandon Bourne (James Mason) żyje w szczęśliwym związku z żoną Jessie (Barbara Stanwyck), kiedy niespodziewanie po latach powraca do miasta Isabel, jego dawna kochanka.