Filmy szpital psychiatryczny

Elizabeth Derby (Heather Graham) była odnoszącym sukcesy psychiatrą z kochającym mężem i światem na wyciągnięcie ręki. Po zabójstwie młodego pacjenta, do którego czuła niewytłumaczalny, niemal nieziemski pociąg, jej życie wywraca się do góry nogami. Kobieta wpada w koszmarny wir nadprzyrodzonej histerii, seksualnego szaleństwa i makabrycznych zgonów, a także wkracza na niebezpieczną oraz nieprzewidywalną ścieżkę okultyzmu.

Jamal jest etatowym pychiatrą w paryskim szpitalu. Jako jedyny specjalista w tej placówce ma na głowie wielu pacjentów. Jest lekarzem z powołania, dlatego niezmordowanie stara się dobrze ich zrozumieć i pomóc każdemu z nich. To za dużo na jedną osobę, nawet na takiego herosa jak on, dlatego Jamala dopadają coraz częściej wątpliwości czy swoją bohaterską postawą nie wspiera chorego systemu opieki zdrowotnej, który za wszelką cenę szuka oszczędności nie dbając o zdrowie pacjentów ani lekarzy.

McMurphy – szuler, chuligan i drobny złodziej – chcąc uniknąć więzienia, symuluje chorobę umysłową. Trafia na oddział psychiatryczny zarządzany przez bezwzględną siostrę Ratched.

Rok 2035, Ziemia jest wyludniona. Wyginęło 99% ludzkiej populacji. Ci, którzy przeżyli, schronili się w specjalnych podziemnych konstrukcjach. A wszystko to za sprawą szaleńca, który w 1996 r. wprowadził śmiertelnego wirusa. Jedyną szansą na przezwyciężenie zarazy jest zdobycie pierwotnej, nie zmutowanej wersji wirusa, dzięki której będzie możliwe przygotowanie serum. A tego dokonać można tylko w jeden sposób, wysyłając w przeszłość posłańca, który zdobędzie próbkę. Jest to misja niezwykle niebezpieczna, dlatego są do niej wybierani „ochotnicy” z więzień przyszłości. Jednym z nich jest Cole (Bruce Willis). Zostaje on jednak przez przypadek wysłany do roku 1990. Trafia do szpitala psychiatrycznego, gdzie poznaje dwie osoby, które odegrają w jego życiu ogromną rolę: doktor (Madeleine Stowe) i szalonego (Brad Pitt). Sześć lat później, bezpośrednio przed zakażeniem wirusem, Cole znów wraca „do przeszłości”, by dotrzeć do radykalnej organizacji „12 małp”.

Chyba każdy z nas czuje się czasem jak kosmita. Kiedy rzeczywistość staje się trudna do zniesienia, ludzie często uciekają w świat własnej imaginacji. W skrajnych przypadkach dochodzi nawet do całkowitego zerwania ze światem realnym, wtedy pomóc może tylko hospitalizacja. Co jednak zrobić z facetem, który nie dość że jest przekonany o swoim nieziemskim pochodzeniu, to jeszcze traktuje to jako coś zupełnie naturalnego, wręcz normalnego? Z takim właśnie przypadkiem musi zmierzyć się dr. Mark Powell (JEFF BRIDGES), wybitny psychiatra, trochę znudzony "szaloną monotonią" swojej codziennej praktyki. Prot (KEVIN SPACEY), bo tak każe o sobie mówić ów pacjent, twierdzi, a właściwie wie, że jest kosmitą. Jak sam mówi, jego rodzinny dom to oddalona o tysiąc lat świetlnych planeta K-PAX, na której życie wygląda zupełnie inaczej niż u nas. Na początku dr. Powell podchodzi do niego, jak do kolejnego "świra", jednak z czasem ze zdziwieniem odkrywa, że w tym co mówi Prot rzeczywiście może być trochę prawdy. Poza tym nie maskowana odmienność tego niezwykłego "człowieka" zaczyna znakomicie wpływać na innych pacjentów szpitala psychiatrycznego. Jego spokój, to, jak rozmawia z ludźmi; często czyni więcej dobrego niż lata terapii. Jednak wszystko co piękne, kiedyś musi się skończyć. Prot twierdzi, że zanim skończy się lato, będzie musiał powrócić na swoją planetę...

Takie gwiazdy jak: Zach Galifianakis, Keir Gilchrist, Lauren Graham i Emma Roberts występują w podnoszącym na duchu filmie o poszukiwaniu spokoju ducha w najmniej spodziewanym miejscu. Czasem to co tkwi w Twojej głowie nie jest tak szalone jak myślisz… co zdecydowanie jest prawdą w przypadku Craiga (Keir Gilchrist). Zestresowany nastolatek dobrowolnie zapisuje się do szpitala dla psychicznie chorych, aby oderwać się na chwilę od codziennych problemów. Nieoczekiwanie zamiast odpoczynku odnajduje mentora (Zach Galifianakis) i nową miłość (Emma Roberts), a przede wszystkim ma szansę zacząć wszystko od nowa. Urzekająca, dowcipna i mądra opowieść o dorastaniu, która jest tak naprawdę całkiem zabawną historią…

Ekscentryczny rysownik Louis Wain (Benedict Cumberbatch) z trudem wiąże koniec z końcem, żyjąc pod jednym dachem z matką i pięcioma siostrami. Sytuację rodzinną ratuje dopiero zatrudnienie guwernantki Emily (Claire Foy). Piękna kobieta z miejsca kradnie serce artysty, stając się jego muzą, kochanką i w końcu żoną. Niestety widmo obyczajowego skandalu zmusza świeżo upieczonych małżonków do opuszczenia stolicy. Z dala od wielkiego miasta spada na nich kolejny cios – choroba Emily. Szukając ukojenia, Louis zanurza się w sztuce, tworząc dla ukochanej serię niezwykłych obrazów, których bohaterami są koty. Kiedy część jego prac zostaje opublikowana w prasie, w Anglii wybucha prawdziwe kocie szaleństwo, a Wain – z dnia na dzień – trafia na usta całego kraju. Czy wobec sławy i popularności, na które nie był gotowy, zdoła poradzić sobie z presją, ciemną stroną geniuszu i tym, co przyniesie mu los?

Przybywający z postapokaliptycznej przyszłości mężczyzna próbuje zniszczyć źródło plagi, która niemal doprowadziła do wymarcia ludzkości.

Doktor Rose Cotter zaczyna doświadczać przerażających zjawisk, których nie potrafi wyjaśnić, tuż po tym, jak była świadkiem dziwnego, traumatycznego zdarzenia z udziałem pacjenta. Kobieta musi zmierzyć się ze swoją kłopotliwą przeszłością, aby przetrwać i uciec od nowej, przerażającej rzeczywistości.

Peter (Hugh Jackman) mieszka z nową partnerką, Beth (Vanessa Kirby) i ich małym synkiem. Jego życie jest ustabilizowane i wygodne. Jednak to zmienia się, gdy jego była żona Kate (Laura Dern) pojawia się z pierwszym synem, Nicholasem (McGrath), który jest już nastolatkiem. Okazuje się, że Nicholas od miesięcy nie pojawia się w szkole, jest niespokojny, zdystansowany i zły. Peter stara się zadbać o Nicholasa tak, jak chciałby, aby jego własny ojciec (Anthony Hopkins) dbał o niego. Jednocześnie musi lawirować w pracy, gdzie pojawia się oferta wymarzonego stanowiska w Waszyngtonie. Peter sięgając do przeszłości, aby naprawić swoje błędy, traci z oczu to co najważniejsze.