Filmy przyjaźń, dostawca pizzy

Japoński minister obrony kraju odwiedza Francję. Celem wizyty jest zdobycie informacji na temat francuskich metod walki z terrorystami. Minister ma zamiar podpisać z rządem francuskim kontrakt warty kilka miliardów dolarów. Zostaje jednak porwany przez ludzi pracujących dla yakusa, mafii z Japonii. Daniel, taksówkarz z Marsylii o umiejętnościach rajdowego kierowcy i Emil, policjant z Paryża, który nadal nie może uzyskać prawa jazdy, łączą siły, żeby uratować japońskiego ministra. Zanim jednak odnajdą dostojnego gościa, a także porwaną razem z nim sympatię Emila, także pracującą w policji - Petrę, przeżyją wiele niezwykłych przygód. Nie mają czasu do stracenia, gdyż minister musi pojawić się na spotkaniu z prezydentem Francji i nikt nie może się dowiedzieć o jego wcześniejszym zniknięciu. Między Marsylią a Champs-Elysees rozegra się wielki pościg. [opis dystrybutora]

Nick (Jesse Eisenberg) jest dostawcą pizzy w małym miasteczku. Jego proste, przyziemne życie zderza się z wielkimi planami dwóch planujących zostać przestępcami mistrzów (Danny McBride i Nick Swardson). Swawolny duet porywa Nicka i zmusza go do napadu na bank. Kiedy czasu na wykonanie niewykonalnego zadania ubywa, Nick zwraca się o pomoc do byłego najlepszego przyjaciela Cheta (Aziz Ansari). Zegar nieubłaganie tyka, a ta dwójka musi poradzić sobie z policją, wynajętymi zabójcami, pożeraczami ognia i swym skomplikowanym układem.

Hlynur jest bezrobotny, mieszka z matką. Czas spędza beztrosko w licznych barach wraz ze swoimi kolegami. Sytuacja zmienia się, gdy poznaje on nauczycielkę flamenco, Lolę. Oboje przypadają sobie do gustu. Ich romans jest o tyle dziwny, iż Lola deklaruje, że jest lesbijką...

Daniel, były dostawca pizzy, obecnie pracujący jako taksówkarz, ma świra na punkcie szybkości. Jego samochód to prawdziwa torpeda. Gdy Daniel naciska pedał gazu, radary policyjne staja się bezużyteczne. Pech chciał, że trafia na Emlliena, policjanta, który właśnie po raz ósmy oblał egzamin prawa jazdy i Daniel jest zmuszony przystać na jego propozycję. Z pomocą matki Emlllena, dziewczyny Daniela oraz grupy chłopców rozwożących pizze, Daniel i Emilien próbują rozpracować niemiecki gang. Czy powiedzie im się tam, gdzie policja okazała się bezradna? Czy Emilien zdobędzie serce Petry, naczelnej inspektor, w której jest beznadziejnie zakochany? Czy Daniel odzyska prawo jazdy i spełni marzenie swego życia?

W 1971 Arthur i Annie Pope wysadzili laboratorium, które zajmowało się produkcją napalmu. Od tamtego wydarzenia są poszukiwani przez FBI. Małżeństwo wraz z dwójką dzieci wciąż zmienia nazwisko i miejsce zamieszkania. Jednak pewnego dnia ich starszy syn Dannyn poznaje dziewczynę, w której się zakocha...

Niedziela, jedenasta rano. Flama (Daniel Miranda) i Moko (Diego Cataño) to dwójka czternastoletnich przyjaciół. Mają wszystko, czego potrzeba, żeby przetrwać kolejną, nudną niedzielę: chatę dla siebie, gry wideo, magazyny porno, coca-colę i pizzę. Niestety, dostawca prądu, sąsiadka Rita (Danny Perea), Ulises (Enrique Arreola) - dostarczyciel pizzy, gra komputerowa "Madrid-Machester", ciasto czekoladowe i straszny obrazek kaczki rujnują dobrze zapowiadający się dzień. Stopniowo wyłaniają się prawdziwe problemy: rozwód rodziców, samotność, mylenie nastoletniej przyjaźni z miłością i wkradające się dorosłe życie.

Kuba (Jan Wieczorkowski) i Robert (Andrzej Andrzejewski) są kumplami z licealnej ławy. Łączy ich miłość do motocykli Enduro. Obaj też dorabiają popołudniami, rozwożąc pizzę na telefon. Po powrocie do domu Kuba zastaje swój motocykl przykuty łańcuchem do ściany garażu. Wściekły ojciec zabrania mu jeżdżenia na swojej maszynie. Zbuntowany namawia swego kumpla i razem uciekają z domu. Trafiają w Bieszczady, gdzie dochodzi do scysji na stacji paliw. Kuba wyjmuje pistolet…

Piętnastoletni Rai, Javi i Manu pochodzą z biednych rodzin mieszkających w jednej z peryferyjnych dzielnic Madrytu. Trwają wakacje, a chłopcom doskwierają nuda i brak pieniędzy. Przyjaciele marzą o wyjeździe i pierwszych miłosnych podbojach. Rai zarabia jako diler narkotyków. Manu stara się utrzymać posadę dostawcy pizzy. Javi natomiast pochłonięty jest problemami rodziców, którzy nieustannie się kłócą. Wszyscy trzej chłopcy są coraz bardziej znudzeni. Wymyślają desperackie sposoby zarobku.

W 1993 roku Max (Max Boublil) miał 13 lat, kiedy zaoferowano mu jego pierwszy aparat. Przez 25 lat nie przestanie filmować. Grono przyjaciół, miłości, sukcesy, porażki. Od lat 90. do 2010 roku jest to portret całego pokolenia, które wyłania się dzięki jego pasji.