Filmy prezes

Ucho Prezesa to miniserial polityczny, stworzony przez Roberta Górskiego, lidera Kabaretu Moralnego Niepokoju. Sam Robert wciela się w nim w TEGO Prezesa, w TYM gabinecie, na TEJ ulicy. Jest tytułowym uchem, do którego każdy chce dotrzeć.

Ten serial to pełna zabawnych przygód historia o tym, że w miłości tak jak na ringu wszystkie chwyty są dozwolone. Ale zacznijmy od początku! Ona - Monika Milewska (Anna Mucha) i On - Artur Sagowski...(Filip Bobek) Monika zawsze miała "pod górkę". Opuszczona jako dziecko przez swoją matkę wychowywała się w domu dziecka. W dorosłe życie weszła z tekturowym pudełkiem pod pachą. Trzymała w nim zdjęcia i pamiątki z dzieciństwa. Monika wie, że musi liczyć na siebie i nikt za nią trudnych i ważnych decyzji nie podejmie. Jej życie to ciągła walka – dosłownie i w przenośni - Monika zarabia przecież na życie jako bokserka. Artur – wykształcony ekonomista z zamożnej warszawskiej rodziny, od dziecka realizował swoje pasje. Z sukcesami ścigał się w rajdach samochodowych a niedawno objął fotel prezesa w rodzinnej firmie. Nie ma w nim jednak cienia snobizmu, ani wywyższania się. Ceni sobie w ludziach dobro i tym też kieruje się w życiu. Ona - licząca każdy grosz i On – podpisujący milionowe kontrakty. Na dodatek, każde z nich z poukładanym już życiem osobistym… I jak teraz wrażliwy twardziel Artur ma porzucić swoją piękną dziewczynę, a Monika zostawić chłopaka, z którym jest od lat? Jakby tego było mało: są miliony Artura, na których wielu, także członków rodziny patrzy z zazdrością i myśli tylko o tym, jak się do nich dobrać. Jest bokserski talent Moniki, na który stawia jej chłopak i promotorzy bokserscy…

Nikodem Dyzma, utalentowany pracownik małej firmy pogrzebowej, niezrównany mówca pogrzebowy, nie ma zbyt wielkich oczekiwań od życia. Ot, może jakoś się wkręcić do biznesu i zarobić te dodatkowe kilkaset złotych na lodówkę do mrożenia gorzały. Okazja trafia się sama, za sprawą podwędzonego zaproszenia na koktail dyplomatyczny. Zastawione stoły i cała masa zimnej wódki... tutaj Nikoś czuje się jak ryba w wodzie. Do czasu. Oblany wybornym trunkiem przez nieuważnego i nieokrzesanego gościa, zdenerwowany obrzuca bufona przekleństwami...

Tytułowy Miś to Ryszard Ochódzki, prezes klubu sportowego Tęcza. Jadąc z drużyną na mecz za granicę, zostaje zatrzymany, bo z jego paszportu wyrwano kilka kartek. Ochódzki podejrzewa żonę Irenę, z którą się rozstał. Uświadamia sobie, że mogła to zrobić w celu wyczyszczenia ich wspólnego konta w londyńskim banku. Forsę zagarnie ten, kto pierwszy dotrze do banku. Prezes nie poddaje się jednak łatwo i usiłuje wszelkimi sposobami, z pomocą aktorki Aleksandry Kozeł i reżysera Hochwandera, udaremnić plan małżonki, a jednocześnie zdobyć dla siebie inny paszport.

Współczesna Warszawa dzień przed Wigilią. Bohater – dojrzały mężczyzna, dyrektor dużej firmy – zalicza kolejny w swoim życiu tygodniowy alkoholowy ciąg. Mimo sugestii troskliwej sekretarki, żeby zostawił wszystko i jechał do mieszkającej poza miastem matki, zostaje. Seria przedświątecznych spotkań – z synem, byłą żoną, aktualną partnerką, znajomym lekarzem, nieznanym alkoholikiem – jest pretekstem do wychylania kolejnych kieliszków. Jednak po tym, jak kolejny raz sięgnął alkoholowego dnia, postanawia przestać pić. I zawiera z losem rodzaj zakładu, w którym główną rolę odegra jego ulubiony żółty szalik.

Pietro, producent filmowy, ratuje przed utonięciem kobietę. Po powrocie do domu dowiaduje się, że jego żona zginęła w wypadku. Zostaje jedynym opiekunem 10-letniej córeczki Claudii. Wszystko wskazuje na to, że Claudia zaakceptowała śmierć matki. Pietro nie może się z tym pogodzić. Czekając, aż córka zdradzi jakieś emocje, Pietro całe dnie spędza w parku obok szkoły córki. Staje się to jego nawykiem i wkrótce zaczyna kierować swoim życiem i pracą z ławki w parku, pobliskiej restauracji i samochodu.

Komedia kryminalno-romantyczna, która rozgrywa się w dwóch światach: TU i TAM. Pierwszy to świat slamsów i żulerki. Drugi to świat szklanych wieżowców i przepychu. Światem TU zarządza Prezes. Jest on tak bogaty, że mógłby żyć w normalnym świecie – ale nie chce, bo w świecie żulerki jest królem…

Odstawiony we frak bezrobotny nędzarz Nikodem Dyzma stara się o pracę fordansera w warszawskim nocnym lokalu. Jednak właściciel oświadcza, że Dyzma jest prowincjuszem i nie daje mu angażu. Szczęśliwym trafem Dyzma znajduje na ulicy zaproszenie na bal wyższych sfer. Idzie tam z zamiarem oddania zaproszenia właścicielowi, licząc na suty napiwek. Przez omyłkę służący biorą go za ważnego gościa i wpuszczają na raut. Tam chamskie zachowanie Dyzmy otwiera mu drzwi do oszałamiającej kariery.

Prezes klubu sportowego „Tęcza” znalazł się po 1989 roku, wraz z całą Polską, w zupełnie nowych okolicznościach. Ochódzki jednak w każdej sytuacji umie się poczuć dobrze, ponieważ nie ma specjalnych oporów moralnych. Ma natomiast wierną sekretarkę – Marię Wafel, która wyznaje podobne, co on zasady. Co więcej, umie je praktycznie zastosować. A kiedy nie wiadomo o co chodzi - chodzi o pieniądze.

Historia rozgrywa się w czasie stanu wojennego. Po kilku latach chałturzenia za granicą wracają do kraju dwaj muzycy. Przyjeżdżają mercedesem wypełnionym przemycanym towarem, mają też ze sobą kamerę filmową. Zaczynają od uczczenia powrotu w lokalu nocnym, a kiedy rano trzeźwieją, stwierdzają, że została im tylko kamera. Trafiają do jakiejś zapadłej wioski, gdzie wszyscy, łącznie z miejscowymi władzami, widząc kamerę, biorą ich za redaktorów z telewizji...