Filmy ojcostwo, macierzyństwo

Rodzina Colvertów stoi przed dylematem. Gdy Mack jest całkowicie zadowolony z brodzenia z rodziną, w ich małym stawie w Nowej Anglii, jego żona Pam jest raczej typem osoby, która zmieniłaby nieco tę rutynę, aby pokazać swoim dzieciom resztę świata: Daxowi, który nie jest już kaczątkiem i jego młodszej siostrze Gwen. Kiedy podczas postoju witają rodzinę wędrownych kaczek, dla Pam jest to idealna okazja, aby namówić Macka, aby ich naśladował i wyruszył w rodzinną podróż: na Jamajkę, przez Nowy Jork. Gdy na zimę lecą w stronę słońca, dobrze ułożony plan krzyżówki szybko się rozpada. A chaotyczny i nieoczekiwany obrót wydarzeń zmieni ich na zawsze i nauczy ich znacznie więcej, niż mogliby sobie wyobrazić.

Mostowiakowie to wielopokoleniowa rodzina – są tu dziadkowie: Lucjan i Barbara, czwórka ich dorosłych dzieci: Maria, Marta, Marek i Małgorzata, którzy mają już swoje własne ogniska domowe. Członków rodziny łączy niegasnąca miłość i zrozumienie. Dzieci nieustannie znajdują oparcie w dziadkach, bez względu na wagę spraw, czasem zabawnych, często jednak bardzo poważnych. Są dla siebie nawzajem podpora i zachętą, zarówno dzieci dla rodziców jak i dla starszego pokolenia. Choć i w tej rodzinie zdarzają się spory a nawet kłótnie – mimo to potrafią znaleźć rozwiązanie do przyjęcia przez wszystkich. To miłość sprawia, że rodzina jest silna.

Kilka arystokratycznych rodzin walczy o kontrolę nad krainą o nazwie Westeros.

Historia legendarnego króla Artura opowiedziana z całkiem nowej perspektywy. Z powodu nagłej śmierci króla Uthera nad Brytanią zawisła groźba chaosu. Merlin (Joseph Fiennes), który w swoich wizjach zobaczył mroczną przyszłość, postanawia osadzić na tronie Artura (Jamie Campbell Bower), nieznanego syna Uthera i jego spadkobiercę. Jednak Morgana (Eva Green), przyrodnia siostra Artura, nie zamierza oddać władzy bez walki. Ambitna i niebezpieczna kobieta nie cofnie się przed niczym, wykorzysta nadprzyrodzone moce, by zdetronizować nowego króla.

Ja to mam szczęście to serial komediowy opowiadający losy przezabawnej pięcioosobowej rodziny. Akcja głównie dzieje się w kuchni – miejscu rodzinnych spotkań, gdzie poruszane są tematy codzienne, czasami komiczne, czasami tragiczne, gdzie się plotkuje przy kawie lub wypłakuje przy tabliczce czekolady. W rodzinie rządzi twardą ręką Joanna, z zawodu pielęgniarka. Jej obecny mąż Jerzy, oddany bezgranicznie i zakochany po uszy, pracuje jako deweloper. W domu jest troje dzieci: Ela –córka Joanny z poprzedniego związku, nastoletni syn Jerzego oraz 8-letnia Zosia, córka Jerzego i Joanny. W wychowaniu dzieci uczestniczą także była żona Jerzego i były mąż Joanny. Swoje trzy grosze wtrącają także dziadkowie: rodzice Joanny oraz pełna temperamentu, kochająca życie i… mężczyzn matka Jerzego. Taka mieszanka prowadzi do wielu zabawnych sytuacji.

Głównym bohaterem filmu jest 36-letni playboy - Will Freeman, który nie chce mieć dzieci. Will udaje, że ma syna, by łatwiej nawiązywać kontakty z kobietami, a jego plany życiowe komplikują się, gdy poznaje samotnego, zagubionego dwunastoletniego chłopca... "Był sobie chłopiec" to opowieść o mężczyźnie - przystojnym, bogatym, płytkim, skoncentrowanym na sobie, pełnym uroku... i jego nieoczekiwanym związku z chłopcem, którego spotyka, gdy próbuje poderwać matkę innego chłopca.

Jest rok 1752. Joshua i Naomi Collins, wraz z synkiem Barnabasem, opuszczają Liverpool w Anglii, aby rozpocząć nowe życie w Ameryce. Ucieczka za ocean to jednak za mało, aby uwolnić się od tajemniczej klątwy ciążącej na rodzinie. Mija dwadzieścia lat. Barnabas (w tej roli Johnny Depp) ma cały świat u swych stóp — a przynajmniej miasteczko Collinsport w stanie Maine. Ten bogaty i potężny pan dworu Collinwood jest niepoprawnym kobieciarzem… do momentu, gdy popełnia niewybaczalny błąd, łamiąc serce Angelique Bouchard (granej przez Evę Green). Angelique, wiedźma w każdym sensie tego słowa, skazuje Barnabasa na los gorszy od śmierci — zamienia go w wampira i grzebie żywcem. Dwa wieki później Barnabas zostaje przypadkowo uwolniony z grobowca. Po wyjściu na zmieniony nie do poznania świat roku 1972 powraca na dwór Collinwood, gdzie okazuje się, że ta niegdyś świetna posiadłość popadła w ruinę. Nędzne pozostałości rodu Collinsów mają się niewiele lepiej; każdy z członków rodziny ukrywa przed światem własne mroczne tajemnice. Głowa rodziny, Elizabeth Collins Stoddard (Michelle Pfeiffer), zatrudniła Dr Julię Hoffman (w tej roli Helena Bonham Carter), psychiatrę, aby zamieszkała z rodziną i pomogła rozwiązać dręczące ją problemy.

Jak ojciec i syn temat rodem z pierwszych stron gazet przekuwa w subtelną refleksję nad ojcostwem. Rodzina Nonomiya odkrywa, że od sześciu lat wychowuje nie swoje dziecko - ich syn został podmieniony z innym chłopcem w szpitalu. Szybko odnajdują drugą poszkodowaną rodzinę i równie szybko sprawę rozwiązują w sądzie. Decyzje zapadają, ale dylematy i emocjonalne rozdarcie pozostają. Każdy rodzic czuje się przywiązany do dziecka, które przez lata wychowywał, jednocześnie mając potrzebę zajmowania się prawowitym potomkiem. Metodą stopniowego oswajania synów z nowym otoczeniem rodziny rozpoczynają proces zamiany dzieci, ale im większy porządek zaprowadzają w swoim życiu, tym większy chaos odczuwają w swoich sercach i głowach.

Bridget, czterdziestoparoletnia (znów) singielka – po rozstaniu z Markiem Darcym (Firth), skupia się na pracy i kontaktach ze starymi i nowymi przyjaciółmi. Czeka ją jednak nowy zwrot w życiu, kiedy spotka energicznego Amerykanina Jacka (Dempsey), który uosabia wszystko to, czego brakuje Darcy’emu. Nieoczekiwanie Bridget odkrywa, że jest w ciąży, ale ma tylko 50 procent pewności, kto jest ojcem dziecka.

Rodzina Borgiów to serial historyczny ukazujący losy jednego z najsłynniejszych rodów włoskiego renesansu. Osadzona w piętnastowiecznej Italii opowieść ukazuje pontyfikat Rodriga Borgii (Jeremy Irons), czyli Aleksandra VI. Papież, dla zapewnienia rodzinie potęgi, gotów był popełnić najcięższy grzech. Machiavelli opisał metody walki politycznej Borgiów w "Księciu", a Mario Puzo, zainspirowany historią wpływowej rodziny, stworzył swoje najsłynniejsze dzieło – "Ojca chrzestnego".