Filmy palenie papierosa, gość

Ichiko pracuje na co dzień jako domowa pielęgniarka. Do jej obowiązków należy przede wszystkim opieka nad chorą na raka starszą kobietą. Bohaterka jednak do tego stopnia zaprzyjaźniła się z mieszkającą razem trzypokoleniową rodziną, że aktywnie uczestniczy także w życiu wnuczek swojej pacjentki – Motoko i Saki. Siostry uwielbiają towarzystwo Ichiko i doceniają jej pomoc. Rysa na ich wzorowej relacji pojawia się z chwilą, gdy w tajemniczych okolicznościach znika młodsza z dziewcząt. Policja rozpoczyna śledztwo, sprawa obiega także żądne sensacji media. Wkrótce podejrzenie pada na mężczyznę, który okazuje się krewnym Ichiko. Choć sprawa nie została jeszcze na dobre zbadana, wydaje się, że śledzący ją ludzie wydali już wyrok, a jego konsekwencje w poważny sposób mogą dotknąć bohaterkę. Czy uda jej się dowieść prawdy?

George Reeves (Ben Affleck) umiera w swoim domu na wzgórzach Hollywood 16 czerwca 1959 roku. Trafiony kulą gwiazdor pozostawia po sobie narzeczoną - Leonore Lemmon (Robin Tunney) oraz zszokowanych jego nagłą śmiercią fanów. Policja orzeka, że popełnił samobójstwo i zamyka sprawę. Jednak nieutulona w żalu matka, Helen Bessolo (Lois Smith), nie chce pozwolić, by zagadkowe okoliczności tej tragedii pozostały niewyjaśnione. Wynajmuje prywatnego detektywa, Louisa Simo (Adrien Brody), który znajduje ślad - boć może klucz do zagadki. Reeves miał bowiem romans z Toni Mannix (Diane Lane), żoną jednego z szefów studia MGM, Eddiego Mannixa (Bob Hoskins). Jednak w Hollywood prawda i sprawiedliwość to rzadkość. Simo prowadzi niebezpieczne i pełne niespodzianek śledztwo, które zaczyna mieć ogromny wpływ na jego życie prywatne. Dowiaduje się także sporo o samym Reevesie.

Na bezbronnych mieszkańców niewielkiego, nadmorskiego miasteczka, zaczynają napadać hordy oszalałych ptaków.

Za rolę nowojorskiego, działającego niekonwencjonalnie gliniarza (Jimmy "Popeye" Doyle) Gene Hackman otrzymał nominacje do Oscara. Razem ze swoim partnerem (Roy Scheiderem) śledzą szlak przerzutowy narkotyków wiodący z Francji do Stanów Zjednoczonych Ameryki. Film został oparty na autentycznych wydarzeniach, jakie miały miejsce w latach 60.

Życie 33-letniego Tamása w jednej chwili staje na głowie. Rzuca go dziewczyna, w efekcie czego zdesperowany mężczyzna postanawia zamienić Paryż na rodzinny Budapeszt. Powrót w dobrze znane mu rejony ma pomóc bohaterowi dojść do siebie i zapomnieć o nieszczęśliwej miłości. Swoistą terapią okazuje się dla Tamása podróż sentymentalna do czasów dzieciństwa i dorastania. Wspomnienia to nie tylko poszukiwanie różnych odcieni miłości, ale i próba zrozumienia sytuacji, w której się aktualnie znalazł. Mężczyzna szybko się przekonuje, jak wielki wpływ w kształtowaniu osobowości, tożsamości ma nasza przeszłość. Dzięki temu zaczyna uświadamiać sobie, jak skomplikowane i czasami zupełnie niezrozumiałe bywają ludzkie relacje.

Vanzi (Franco Nero) jest pełnym ideałów architektem, który nie boi się walczyć o sprawiedliwość. Pewnego razu mężczyzna decyduje się zaprotestować przeciw projektowi, którego rozwój mógłby mieć negatywny wpływ na miejscową ludność. Niestety, jego działania nie podobają się wpływowym członkom mafii. Vanzi zostaje wkrótce oskarżony o przestępstwo, którego nie popełnił. Trafia do więzienia, gdzie przeżywa bardzo ciężkie chwile. Czy uda mu się wyjść cało z opresji?

Julianne (Tara Reid) i Mitch (Kip Pardue), świeżo poślubieni małżonkowie, wyruszają na miesiąc miodowy do domku na zalesionej wyspie. Kobieta jest nieco zaskoczona, że domek otacza ze wszystkich stron staw i żeby się do niego dostać, trzeba podpłynąć łódką. Niepokój budzi też fakt, że komórka nie ma tu zasięgu. Pierwsze dni pobytu są jednak spełnieniem marzeń o romantycznym wypadzie z ukochanym. Wkrótce ta idylla przeradza się w koszmar z najgorszych snów. Mitch ujawnia swoje psychotyczne skłonności? nie ma zamiaru opuścić wyspy i wrócić do cywilizacji. Co więcej? nie wyobraża sobie, żeby mogła to zrobić żona. Julianne uświadamia sobie, że tylko jedno z nich może wyjechać...

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Kornwalia. Rok 1936. Mimo znamiennych wydarzeń, jakie rozgrywają się w Europie, Kornwalia pozostaje miejscem z rzadka nawiedzanym przez echa zewnętrznego świata. Farmerzy i rybacy żyją tu zgodnie z rytmem natury i prognozami połowów, nie przywiązując wielkiej wagi do wiadomości napływających przez radio. Obcy rzadko się tu pojawiają, a jeśli nawet, to nigdy nie są radośnie witani przez zamkniętą społeczność. Spokojny żywot Janet (Maggie Smith) i Ursuli (Judi Dench) Widdington oraz mieszkańców tej kornwalijskiej wioski zakłóca pojawienie się rozbitka na plaży nieopodal domu sióstr.

Kiedy w wigilię Strzeżenia Wiedźm znika Wiedźmikołaj, Śmierć postanawia przejąć jego obowiązki.