Filmy śpiewanie, studio filmowe

Pod koniec lat dwudziestych XX wieku, podczas nadejścia kina dźwiękowego, wielka gwiazda kina niemego Stella Dora (Mila Parély) znalazła się w ogromnym dołku: przez jej głos! Była bliska samobójstwa, gdy Roger (Marcel Herrand), jej kochanek, reżyser, wpadł na pomysł, w kolejnym filmie Stelli, w którym będzie śpiewać. Madeleine (Édith Piaf), mała prowincjonalna pokojówka o wysublimowanym głosie, podmieni jej głos, bez jej wiedzy. Animozja i rywalizacja stopniowo rozgrywa się pomiędzy Stellą i Madeleine, o której nie wspomina się, gdy Stella odnosi wielki sukces w swoim filmie. Rozczarowana i zła Madeleine zostaje zwabiona przez podejrzanego producenta, który improwizuje jako impresario. Dziewczyna ma zadebiutować na scenie. Szybko się rozczaruje...

Guido Contini (Daniel Day-Lewis) to ceniony włoski reżyser, którego ostatnie filmy zakończyły się klapą. Lada dzień ma rozpocząć zdjęcia do swojego nowego dzieła. Jednak nadal nie potrafi napisać do niego scenariusza. Artysta zaczyna szukać inspiracji w pięknych kobietach, które go otaczają: Luisie (Marion Cotillard) - wiernej żonie; Carlii (Penélope Cruz) - kochance; matce (Sophia Loren) - do której wraca we wspomnieniach; Claudii (Nicole Kidman) - jego muzie; Lilli (Judi Dench) - przyjaciółce projektującej kostiumy; Stephanie (Kate Hudson) - dziennikarce zafascynowanej jego filmami; Saraghinie (Fergie) - dziecięcym obiekcie westchnień.

Komediodramat The Disaster Artist oparty jest na bestsellerze Grega Sestero opisującym proces powstawania kultowego „najgorszego filmu na świecie” Tommy’ego Wiseau The Room. Ta niesamowita i przezabawna historia udowadnia, że legendą można zostać z różnych powodów. Nawet nie mając pojęcia o tym, co się robi, można zajść bardzo daleko.

BABILON to oryginalna epopeja rozgrywająca się w Los Angeles lat 20. XX wieku. To opowieść o wielkich ambicjach, śledzi narodziny i upadek wielu gwiazd w erze niepohamowanej dekadencji i deprawacji we wczesnym Hollywood.

Najlepsza w historii kina autotematyczna komedia muzyczna, w lekkiej formie pokazująca czasy przełomu dźwiękowego w kinie. Jej bohaterami jest trójka przyjaciół, próbujących zerwać więzy kontraktów, by wystąpić w razem w filmie i wylansować (ich zdaniem) wartą tego dziewczynę na gwiazdę. Lekko i satyrycznie potraktowany wątek gwiazdorski dał okazję do kilku wspaniałych scen ze studia filmowego (słynna scena z asynchronem). Jednocześnie wszyscy widzowie zostają w jakiś sposób oszukani: w rzeczywistości to nie Debbie Reynolds podkłada głos pod ruch warg Jean Hagen, lecz odwrotnie.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.