Filmy skorpion, podcięte gardło

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

W deszczową noc, podczas jazdy przez pustynię Nowego Meksyku para studentów Jim Halsey i jego dziewczyna Grace Andrews (Zachary Knighton i Sophia Bush) zabierają do samochodu autostopowicza (Sean Bean). W trakcie jazdy nieznajomy grozi im nożem. W zamieszaniu udaje im się wyrzucić go z auta i odjechać. Następnego dnia zauważają go w samochodzie, którym podróżuje cała rodzina. Kilka godzin później Jim i Grace znajdują ów samochód na drodze. Wszyscy oprócz kierowcy nie żyją. Rozpoczyna się śmiertelna gra w kotka i myszkę z szalonym, psychopatycznym autostopowiczem.

Trzy tysiące lat przed naszą erą, bezwzględnie ambitny człowiek o imieniu Memnon chce zapanować nad rozproszonymi ludami pustyni. Zgromadzona pod jego dowództwem armia przetacza się przez góry i równiny, podbijając i biorąc w niewolę wszystkich tych, którzy uszli spod jej mieczy. Ostatnią przeszkodą dzielącą Memnona od tronu okazuje się być grupka kilku plemion pustyni, niewielkich liczebnie a osłabionych dodatkowo wzajemnymi waśniami. Wiedząc jednak, że atak Władcy Zła jest nieunikniony decydują się zjednoczyć przeciwko wspólnemu wrogowi i unieszkodliwić Memnona. W tym celu zatrudniają Mathyusa, biegłego w sztukach walk potomka walecznych rodów, który ma zgładzić czarnoksiężnika - najsilniejszą tajemną broń Memnona. [opis dystrybutora]

Dom na przedmieściach. Ellison (Ethan Hawke), autor powieści sensacyjnych, wprowadza się tu z rodziną. Na strychu znajduje taśmy, kroniki filmowe poprzednich mieszkańców. Zapis ich życia i śmierci. Morderstwa powtarzają się tu od lat. Wszystkie zbrodnie coś łączy. Ellison chce rozwiązać zagadkę. Ciekawość jest silniejsza niż strach, aż do momentu kiedy zło zapisane na taśmach, staje się rzeczywistością i zagraża już nie tylko jemu, ale także jego rodzinie.

Scenariusz został oparty na autentycznych wydarzeniach z marca 2006 roku, jakie rozegrały się w Mahmudiyah w Iraku. Grupa amerykańskich żołnierzy zgwałciła i spaliła czternastoletnią Irakijkę oraz zastrzeliła członków jej rodziny. Narracja główna filmu stylizowana jest na dziennik prowadzony przez bohaterów za pomocą camcorderu. Jest to jednak tylko jeden ze środków zwiększąjących wiarygodność wydarzeń przedstawionych w filmie. Pojawiają się w nim również zapisy z kamer przemysłowych, wideoblogi, filmiki zamieszczane przez żołnierzy na portalu YouTube, newsy telewizyjne, francuski dokument oraz rozgrywający się już w USA "obiektywny" epilog. Ta wielość formatów pokazuje wyraźnie, w jaki sposób media konstruują przekaz i ukierunkowują widzów na konkretny jego odbiór. Pierwsza wojna iracka była przez niektórych nazywana telewojną. Obecnie media prześcigają się w jak najszybszym i jak najbliższym prawdy relacjonowaniu tragedii.