Filmy sushi, prysznic

Patrick Bateman ma 26 lat, jest przystojnym, wykształconym i inteligentnym maklerem z Wall Street. Może poszczycić się licznymi sukcesami, mieszka w luksusowym apartamencie, ubiera się w najdroższych sklepach. W dzień zarabia fortunę na operacjach giełdowych, w nocy wiedzie drugie życie, o którym wie tylko on sam... i jego ofiary. Patrick jest bowiem seryjnym zabójcą. Czuje się bezkarny i drwi sobie ze wszystkiego i wszystkich. Nikt ani nic nie jest w stanie go powstrzymać. Jak daleko zdoła się posunąć?

Zespół restauratorski i były sprzedawca zaprzyjaźniają się z grupą uchodźców niedawno przybyłych do Finlandii.

Mężczyzna, który przyjechał do Helsinek w poszukiwaniu pracy, pada ofiarą bandyckiego napadu, na skutek którego traci pamięć i ze strzępków zapamiętanych informacji stara się zrekonstruować swój świat. Rozpoczyna życie od początku, zakochując się i odkrywając najważniejsze wartości.

Kiedy Rowena Price (Laureatka Oscara® Halle Berry; Najlepsza aktorka, Czekając na wyrok, 2001), reporterka śledcza dowiaduje się, że za śmiercią jej przyjaciółki może stać jeden z ważnych ludzi świata reklamy, Harrison Hill (Bruce Willis), kobieta postanawia przeniknąć do jego świata udając dwie różne osobowości, Katherine, tymczasową pracownicę agencji Hilla oraz Veronikę, seksowną kusicielkę, flirtującą z Harrisonem w sieci. Pełna napięcia gra w kotka i myszkę przeradza się w niebezpieczną walkę o życie. Wkrótce bowiem zarówno Rowena, jak i Hill odkrywają, że nie wszystko jest tym, czym się wydaje. Niektórzy posuną się bardzo daleko, by uchronić swoje sekrety. Są ludzie, którzy dążąc do celu zaryzykują wszystko, nie zważając na konsekwencje...

Léos Carax na własnej skórze zweryfikował prawdziwość powiedzenia o rodzącym się w bólach sukcesie. Realizacja Kochanków z Pont-Neuf przeciągnęła się do trzech lat, pochłonęła 28 milionów dolarów i doprowadziła do rozpadu związku reżysera z Juliette Binoche. Na domiar złego film poniósł także komercyjną klęskę. Jednak z perspektywy czasu Kochankowie z Pont-Neuf wydają się najbardziej spełnionym artystycznie dziełem Caraxa. Historia skomplikowanej relacji łączącej bezdomnego cyrkowca i ślepnącą malarkę wypełnia melodramatyczny schemat zaskakującą energią. Gwałtowna opowieść o uczuciu rozpiętym między ekstazą a depresją ostatecznie brnie w stronę rzadko spotykanego u Caraxa optymizmu. W słynnym finale tonący w Sekwanie bohaterowie zostają wciągnięci na pokład barki rodem z klasycznej Atalanty. Wymowna scena nie pozostawia wątpliwości: wirtuozeria Caraxa dorównała klasie samego Jeana Vigo.