Filmy relacja rodzinna, relacja człowiek-zwierzę

Chłopiec przekonuje rodziców, aby pozwolili mu adoptować młodego jelenia.

Jake po śmierci żony przeprowadza się wraz z dziećmi na Alaskę. Ma nadzieje, że zmiana miejsca zamieszkania pomoże mu odzyskać spokój wewnętrzny. Zaczyna pracować jako pilot, dostarczając zaopatrzenie do odległych osad. Pewnego dnia ulega wypadkowi. Dzieci wyruszają na jego poszukiwanie.

Pewnego razu, wracając do domu, prof. Parker Wilson znajduje na stacji kolejowej uroczego szczeniaka. Zabiera go do domu, by tam – tymczasowo – przeczekał do chwili, kiedy ktoś się po niego zgłosi. Dni mijają, jednak nikt nie poszukuje psiaka, zaś rodzina szybko przyzwyczaja się do obecności puchatej kulki. Pies otrzymuje imię Hachiko i wyrasta na dużego i mądrego zwierzaka. Niezależnie od pogody czy pory roku, co dzień rano odprowadza profesora na pociąg, którym jeździ on do pracy, zaś po południu czeka na stacji na jego powrót. Jednak przychodzi dzień, kiedy profesor nie wraca z pracy. Mimo wszystko, Hachiko kontynuuje ich wspólny rytuał, mając nadzieję, że pewnego dnia doczeka się na powrót swojego pana… Historia tej wielkiej miłości i wierności czworonoga, opisana przez jedną z gazet, porusza serca wielu ludzi. Film oparty jest na prawdziwych wydarzeniach, mających miejsce w Japonii, gdzie w Tokio wystawiono pomnik ku pamięci Hachiko.

Debiutancki film Kazimierza Kutza, złożony z trzech nowel, „Krzyż”, „Pies” i „Wdowa”, będących adaptacjami opowiadań Józefa Hena. Akcja toczy się w czasie II wojny światowej i tuż po niej. „Krzyż”: Franek Socha to wiejski fajtłapa i poczciwina. Podczas wojny wykazuje się jednak bohaterstwem i zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Ma nadzieję, że po powrocie do rodzinnej wsi odzyska uznanie w oczach rodziny i znajomych. Wojnę postrzega jednak tylko jako działania frontowe. Po powrocie do domu przeżywa szok, gdy okazuje się, że wojna dotarła także tu, a z jego wsi zostały jedynie zgliszcza. „Pies”: Studium duchowej patologii spowodowanej przez wojnę. Do oddziału polskich żołnierzy przyplątuje się bezpański pies. Okazuje się jednak, że zwierzę zostało wyszkolone przez esesmanów do pilnowania jeńców w Oświęcimiu. Polacy wyładowują na nim swą nienawiść. „Wdowa”: Film pełen humoru i łagodnej satyry. Po wojnie w małym miasteczku na Ziemiach Zachodnich ludzie próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Do miasteczka przybywa wdowa po bohaterze wojennym. Miejscowi traktują ją niemal jak obiekt kultu. Mało kto dostrzega, że jest ona wciąż młodą i atrakcyjną kobietą, która chętniej niż o żałobie myśli o przyszłości.

Bieda zmusza amerykańską rodzinę do sprzedaży psa. Utratę Lassie - swego najlepszego przyjaciela - opłakuje szczególnie mały Joe, który nie może pogodzić się z faktem pozbycia się ukochanego zwierzaka. Lassie, tęskniąc za poprzednimi opiekunami, ucieka od nowego właściciela. Przemierza pół kraju, aby wreszcie dotrzeć do rodziny, którą kocha. Są oni tak wzruszeni, że trudno im uwierzyć w powrót wiernego psa. W tej sytuacji postanawiają go zatrzymać bez względu na okoliczności...

Larson E. Whipsnade (W.C. Fields) zarządza cyrkiem, który ma wiecznie długi. Jego współpracownicy zamiast mu pomagać, wpędzają go tylko w coraz większe kłopoty. Jego dzieci, syn Phineas (John Arledge) i córka Victoria (Constance Moore), chodzą do ekskluzywnego college'u. Do Victorii zaleca się syn jednego z miejscowych bogaczy Roger Bel-Goodie, ale ona nie czując nic do niego, odtrąca go. Jednak kiedy dowiaduje się o kłopotach ojca, postanawia zmienić zdanie.

Akcja toczy się w w XIX wieku we Francji. Chłopczyk o imieniu Remi (Aleksandr Vasilyev) tuła się z wędrownym cyrkiem po różnych miastach. Tułacze życie nauczyło dziecko przyjaźni i pomocy tym, z kim złączył go los. Czy znajdzie swoją rodzinę?

Migawka z życia mieszkańców w dżunglach północnego Syjamu.