Filmy mówca

Akcja filmu rozpoczyna się wiosną 1794 r. W rewolucyjnej Francji szaleje terror. Billaud Varenne oskarża Dantona i jego przyjaciół o działalność kontrrewolucyjną. Robespierre nie zgadza się wprawdzie na sądzenie Dantona, ale inni członkowie Komitetu przytaczają wciąż nowe argumenty przeciwko niemu. Jednocześnie dochodzi do konfiskaty redagowanej przez Desmoulinsa gazety dantonistów „Vieux Cordelier”. Wkrótce Danton otrzymuje poufne ostrzeżenie, że rząd nosi się z zamiarem aresztowania go. Z inicjatywy Robespierre'a dochodzi do spotkania obu przywódców, ale nie udaje im się osiągnąć porozumienia. W Komitecie Ocalenia Robespierre domaga się aresztowania Dantona. Nalega, by nastąpiło to szybko, gdyż czas pracuje na korzyść jego przeciwnika, który może w ciągu paru dni zmobilizować przeciw rządowi armię. Na podstawie raportu Saint-Juste'a zostaje przygotowana lista osób do aresztowania.

W 1980 roku władze radiokomitetu wysyłają do Gdańska nie stroniącego od alkoholu redaktora Winkla, aby zebrał informacje oczerniające jednego z organizatorów stoczniowych strajków, Maćka Tomczyka. Wspomnienia ludzi, z którymi Winkiel przeprowadza wywiady, wykorzystują prawdzie materiały filmowe z protestów 1968 i 1970 roku oraz z okresu powstawania wolnych związków zawodowych i narodzin Solidarności.

Syn pewnej kobiety zostaje porwany. Zrozpaczona kobieta utrzymuje, że odpowiedzialny za to jest czarnoskóry mężczyzna. W sprawę angażują się czarny detektyw i biała dziennikarka, którzy w toku prowadzonego śledztwa zaczynają odkrywać, co tak naprawdę się przytrafiło.

Boyle i Juno, wraz z dójką dzieci żyją bardzo skromnie. Kiedy żona pracuje, mąż trwoni pieniądze w barach. Wszystko się zmienia kiedy mają otrzymać spadek.

Cezar Augustus otrzymuje tragiczną wiadomość. Jego najlepszy przyjaciel i dowódca jego legionów, Agryppa, zmarł pozostawiając po sobie dwóch synów Gajusza i Lucjusza i młodą żonę, Julię, która jest córką Augusta. Cezar próbuje przekonać Julię aby poślubiła swojego przybranego brata - Tyberiusza...

W czerwcu 1898 roku odbyła się na placu zamkowym w czeskiej Pradze uroczystość wmurowania kamienia węgielnego pod pomnik Františka Palackiego (głównego przedstawiciela czeskiego odrodzenia narodowego). Wydarzenie to zarejestrował Jan Kříženecký.