Filmy mężczyzna noszący perukę

W Gotham City zjawia się Joker, którzy zagraża bezpieczeństwu jego mieszkańców. Batman próbuje powstrzymać jego działania.

Jest rok 1997. Samolot wiozący prezydenta Stanów Zjednoczonych zmuszony jest do awaryjnego lądowania na Manhattanie. Głowa państwa zostaje uprowadzona przez więźniów. Na jego ratunek rusza więzień Snake Plissken, były komandos i bohater wojenny, który w zamian za wykonanie misji ma otrzymać wolność.

David Marks (Ryan Gosling (I)), syn finansowego magnata z Nowego Jorku, poznaje piękną Katie (Kirsten Dunst). Zakochują się w sobie od pierwszego wrażenia. Jednak po pewnym czasie cały czar miłości zaczyna pryskać, a dziewczyna zaczyna się bać swego męża, tym bardziej gdy dowiaduje się, co przeszedł w swoim życiu.

Fabuła filmu skupia się na mężczyźnie, któremu brutalnie zamordowano żonę i małą córeczkę. Rok po tych tragicznych wydarzeniach morderca jego rodziny zostaje zwolniony dzięki umowie, którą zawarł z asystentem prokuratora okręgowego. Teraz ojciec rodziny postanawia wziąć sprawiedliwość w swoje ręce. A zemsta nie dotknie jedynie mordercy, ale także ludzi oraz cały system odpowiedzialny za ułaskawianie złoczyńców.

Mieszkańcy Ziemi powoli zamieniają się w żądne krwi zombie. Nieliczna garstka ludzi, która została musi trzymać się razem. Jednak nie jest to takie łatwe, jak mogłoby się wydawać. W jednej z głównych ról można zobaczyć Woody'ego Harrelsona.

Mężczyzna, który dopiero co wychodzi z więzienia, chce wyjaśnić zabójstwo swojej siostry.

Niepokojący, intensywnie kobiecy portret. Necmi tworzy trudny do zdefiniowania gatunek filmowy, hybrydę opartą na prawdziwej historii, połączenie wywiadu-rzeki ze scenami inscenizowanymi i dokumentalnymi. Bohaterką Should I Really Do It? jest Petra Woschniak, trzydziestokilkuletnia Niemka mieszkająca w Turcji, oryginalna artystka należąca do środowiska stambulskiego undergroundu, która mówi o sobie, że jest po prostu fryzjerką. Rozmowę z Petrą o jej życiu, przypominającą seans erotyczno-terapeutyczny, prowadzi Herold, zmieniający peruki mężczyzna w masce fetyszysty. Zadaje jej najintymniejsze pytania, nie ujawnia celu terapii. Życie Petry pozostaje ironicznym uosobieniem emigranckiego etosu. Stambuł, którego mieszkańcy marzą o ucieczce na Zachód w jej historii jawi się jako miejsce nieograniczonych możliwości, artystycznego i osobistego spełnienia, zabawy i akceptacji odmienności, manifestującej się w stylu życia, wizerunku, twórczości. Bohaterka wciąż podąża pod prąd. Także wtedy, kiedy zostaje wezwana przez umierającą na raka siostrę i przeniesie się do Niemiec, zamieszka w wiosce pod Hamburgiem i spróbuje wykuć własną ścieżkę w twardym materiale panującej normy.