Kobieta trafia do nietypowej kliniki psychiatrycznej po tym, jak porwała się na swoje życie, gdy odkryła romans łączący jej męża i najlepszą przyjaciółkę.
Od śmierci swojej matki, 18-letni Jesús (Nicolás Durán) mieszka ze swoim często nieobecnym ojcem w małym mieszkaniu w centrum Santiago. Tańczy w zespole, przy koreańskiej gwieździe muzyki pop. Nie idzie do szkoły, bo woli spędzić wieczór z grupą przyjaciół. Nadchodzi noc, ale wszystko idzie nie tak. Dostaje okropną wiadomość. Jego ojciec stara się go chronić, ale ciężar tajemnicy jest zbyt ciężki.
W roku 1971 chilijski poeta, Pablo Neruda otrzymuje Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Z tej okazji, na prośbę prezydent Salvadora Allende wygłasza przemówienie na Estadio Nacional de Chile w Santiago, i recytuje swoje wiersze w obecności ponad 70 tys. osób. Twórca wspomina również mało znany epizod ze swojego życia, kiedy to w roku 1948 jako uciekinier polityczny, ryzykuje życie przeprawiając się przez Andy do Argentyny, a następnie trafia w rodzinne strony, do południowego Chile. Tam powstaje jego słynny zbiór wierszy "Pieśń powszechna" (hiszp. Canto General).
Po kolejnym wybryku, zbuntowany nastolatek Tano zostaje odesłany do ojca mieszkajacego na południu Chile. W nowej szkole poznaje Cheo, który jest prześladowany przez kolegów z powodu swoich indiańskich korzeni. Chłopcy razem uczą się, jak stawiać czoła przeciwnościom losu i własnym słabościom.
W Valdivii panuje zima. Ochroniarz z centrum handlowego zakochuje się w szykownej złodziejce. Firma szkoli sumiennego pracownika jak być bezrobotnym, a jego syn słucha się wyłącznie swojego rabina. Niewidomy narciarz odzyskuje wzrok i jest przerażony światem, który wreszcie zobaczył. Trzej mężczyźni wobec pragnień i okoliczności, których nie pojmują. Wszystko wydaje się nierealne, jak złudzenie optyczne.
On dorastał na wygnaniu w Wenezueli. Powraca do rodzinnego kraju, do Chile, by pomścić ojca, zamordowanego kilkadziesiąt lat wcześniej w Santiago przez wojskową dyktaturę. Pojawia się pod domem znienawidzonego przedstawiciela dawnego reżimu – generała Corteza. Rzuca bombę dymną. Zostaje zauważony przez kamery telewizyjne.
Ona uciekła z Wenezueli z nadzieją, że znajdzie w Chile lepsze życie. W ciągu dnia sprząta w szpitalu, wieczorami tańczy w nocnym klubie w Santiago, a za wynajem mieszkania płaci seksem. W szpitalu, w którym pracuje, leży generał Cortez.
On i Ona spotykają się...
Maria, młoda kobieta, znajduje schronienie w domu na południu Chile po tym, jak ucieka z sekty niemieckich fanatyków religijnych. W domu witają ją dwie świnie, które jako jedyne zamieszkują to miejsce. Tak jak we śnie wszechświat reaguje na uczucia Marii. Zwierzęta przeistaczają się powoli w ludzi, a dom staje się koszmarnym miejscem. Inspiracją filmu była prawdziwa historia sekty religijnej, stworzonej przez Niemców na południu Chile, owianej złą sławą z powodu reżimu i terroru wprowadzonego przez przedstawiciela sekty Paula Schaefera oraz przez związki z dyktaturą Pinocheta.