Dramat 2002

Dealer narkotykowy Wiktor Rosa (John Leguizamo) widzi możliwość dobrego interesu z nowym przyjacielem, który jest maklerem giełdowym, w tym celu zapożycza się u La Columbiany. Jednak popada w tarapaty i zostaje oszukany...

Współczesna Warszawa. „Stary” i „Twardy” walczą ze sobą o wpływy. Nagle Starewicz („Stary”) chce pokoju. W restauracji Rio dochodzi do spotkania dwóch bossów i najważniejszych ludzi w obu gangach. W czasie gdy „Stary” z „Twardym” godzą się, płatny morderca wynajęty przez Starewicza, morduje komendanta głównego – Sulimę. A tego samego wieczora również „Twardy” kończy życie. Przebiegły Starewicz wysadza konkurenta razem z jego samochodem. Przyjaciele Sulimy – Olbrycht, Duch i Nowicki – przysięgają zemścić się na mordercy. Montują nielegalny podsłuch u Starewicza i śledzą każdy jego krok. Tymczasem „Stary” razem z „ostatnim nieprzekupnym” piorą pieniądze przez Globobank. Starewicz chce zalegalizować działalność i odnaleźć swoje dzieci – bliźnięta jednojajowe.

Jun - seong i Yeon - hee to dwoje wiodących samotne życie ludzi. On jest wykładowcą i niespieszno mu do małżeństwa, kobieta zaś, pragnie się ustatkować i wyjść za mąż. Już w trakcie pierwszego spotkania znajdują oni wspólny język, co owocuje bliższą znajomością. Niestety, Yeon - hee decyduje się na ślub z rozsądku; by żyć godnie i w dostatku wychodzi za innego mężczyznę.

Minęło 100 lat odkąd kraje Wschodniej Azji zjednoczyły się w 'Wielkiej Wschodnio Azjatyckiej Unii' pod przewodnictwem Japonii. Japonia ciągle się rozwija, jest światowym mocarstwem, ale coraz częściej słychać o atakach anty-rządowych grup, które utrudniają prawidłowe funkcjonowanie państwa. W Tokio, Osace i Seulu, trzech największych japońskich miastach terroryścia napadają na wystawy archeologiczne i zdaje się, że szukają jakiejś konkretnej rzeczy. Do rozwiązania sprawy przydzieleni zostają dwaj agenci - Sakamoto Masayuki i jego bliski przyjaciel Saigo Shojiro.

Szeryf Thornton rozpoczyna śledztwo w sprawie morderstwa transeksualisty. Wie, że może być w to zaangażowany wysoko postawiony polityk. Przez swoje dochodzenie, zostaje lekceważony i odrzucony przez innych.

Sasza, Pszczoła, Kosmos i Fil to paczka przyjaciół, którzy patrząc na zmarnowane życie swoich rodziców postanawiają zrobić wszystko, aby nie podzielić ich losu i za wszelką cenę wyrwać się z biedy. Są odważni, wysportowani, silni psychicznie i młodzi - cóż więc stoi na przeszkodzie, aby stali się najpotężniejszym gangiem w Moskwie? Wydaje się, że nic. Odtąd przestraszeni mieszkańcy miasta nazywać ich będą "Brygadą". Czy coś lub ktoś będzie w stanie ich powstrzymać przed sterroryzowaniem całej stolicy?

Olivia (Misty Mundae), piękna prostytutka pod wpływem gwałtownego i zdegenerowanego alfonsa Claudio (Julian Wells), używa swoich wdzięków do uwodzenia młodych, atrakcyjnych kobiet. Claudio cały czas filmuje spotkania i igraszki kobiet.

Młody Raj (Salman Khan) dowiaduje się, że jego ojcem jest Rajesh Mittal (Rishi Kapoor), biznesmen mieszkający w Wielkiej Brytanii. Raj postanawia go odnaleźć i wyjawić mu prawdę o łączących ich więzach. Na miejscu okazuje się, że jego ojciec ma żonę (Rati Agnihotri) i dwójkę dzieci. Jak rodzina Mittal zareaguje na pojawienie się Raja ?

Czy piękna Nilgün rzeczywiście zdradza swego męża Haruna, czy padł on może ofiarą własnej obsesyjnej zazdrości? Demirkubuz w drugiej części cyklu "Opowieści o ciemności" przygląda się z bliska dobrze sytuowanemu małżeństwu z Ankary, które przechodzi przez piekło wzajemnych podejrzeń i oskarżeń. W eleganckich wnętrzach rozgrywa się dramat obcości, mający swoje źródło w tragicznych wydarzeniach sprzed lat. Związek Nilgün i Haruna naznaczony jest fatalizmem – wcześniej czy później musi nastąpić ironiczne powtórzenie minionych zdarzeń. Demirkubuz konstruuje kameralny portret damsko-męskich relacji, opartych na pysze, potrzebie dominacji i tłumionym poczuciu winy. Powolny rytm opowieści (pełnej zaskakujących psychologicznych zwrotów) skłania do wnikliwej analizy zachowań bohaterów, którzy z każdą sceną odsłaniają się coraz bardziej. Film jest pasjonującym portretem pełnej kontrastów tureckiej stolicy, symbolu wykorzenienia i izolacji. Mimo spowijającego go mrocznego klimatu, reżyser nie odbiera jednak widzom nadziei. Nawet jeśli na spalonej ziemi, jaką zostawili po sobie Nilgün i Harun, nic już się nie odrodzi, pozostanie im przynajmniej gorzki smak samopoznania.

Młodzieniec Abdallah przybywa do swojej rodzinnej wioski, aby pożegnać się z rodziną. Zafascynowany zachodnim stylem życia chce wyjechać do Europy i tam zamieszkać. Już teraz czuje się wyobcowany we własnym kraju. Czekając na pociąg, siedzi na przystanku i obserwuje codzienne życie wioski. Być może już więcej jej nigdy nie zobaczy.