Dramat 2002

Rok 2001. Ludzie bez pracy w portowym mieście Vigo. Sześciu mężczyzn pracowało w stoczni, która została zamknięta. Spędzają czas w La Naval, barze otwartym przez jednego z nich. Rico oprócz baru opiekuje się 15-letnią córką, Reiną. Dla niej stał się strażnikiem i moralizatorem. Lino ciągle wypełniania wnioski o zatrudnienie. Amador popadł w alkoholizm i mówi o powrocie swojej żony. José jest żonaty z Aną, która pracuje w fabryce konserw i opon. Santa, sumienie grupy, czasem fantazjuje o Australii. Prawdę mówiąc, wszyscy są połączeni jak syjamskie bliźnięta...

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Historia Hoshino i Tsukimoto, licealistów, których łączy jedna pasja – tenis stołowy. I to chyba jedyne podobieństwo Peco i Smile’a (tak bowiem brzmią ich pseudonimy). Ten pierwszy jest żywiołowym chłopakiem o niepoprawnie optymistycznym podejściu do życia. W sporcie liczy się dla niego wyłącznie wygrana. Drugi zaś, jest skromnym i zamkniętym w sobie nastolatkiem, o bardziej defensywnym nastawieniu do gry. Obaj chcą zostać najlepszymi zawodnikami w swojej dyscyplinie, co jednak nie jest takie proste…

Akcja filmu rozgrywa się w latach 50. ubiegłego wieku, w Irlandii. Desmond Doyle Brosnan jest bezrobotnym malarzem i dekoratorem wnętrz. Z trudem wiążąc koniec z końcem, samotnie wychowuje trójkę małych dzieci. Staje nagle w obliczu ich utraty, gdy Kościół i irlandzki sąd nakazują umieszczenie dzieci w sierocińcach. Desmond poprzysięga, że połączy z powrotem swoją rodzinę i, ryzykując wszystko, podejmuje desperacką batalię z irlandzkim wymiarem sprawiedliwości. Oczy całego narodu zwracają się na Desmonda i jego heroiczną walkę o utrzymanie rodziny; walkę, która staje się swoistym przesłaniem o sile i potędze ludzkiego ducha i ojcowskiej miłości.

Henrietta i cztery inne małe dziewczynki wychowały się w specjalnej jednostce operacyjnej włoskiej policji, gdzie zostały poddane praniu mózgu i wyszkolone na istne maszyny do zabijania. W ciągu dnia zwalczają terrorystów, krwawo rozprawiając się z wrogiem, po godzinach natomiast powracają do maskotek i dziecinnego świata zabawek, z którego tak brutalnie je wyrwano.Te małe Nikity to nie tylko precyzyjnyni strzelcy, ale również wydajne killerki. Nie rzucają się w oczy, same zaś są niesłychanie trudnym celem. Nawet pozbawiony skrupułów morderca zawaha się chwilę nim odstrzeli dziecko – i tą chwilę właśnie przepłaci życiem.

Film przedstawia w jednym ujęciu 300 lat carskich rządów. Bohater filmu, współczesny reżyser jakimś cudem znajduje się w Ermitażu na początku XVII wieku. Spotyka tu cynicznego francuskiego dyplomatę i razem ruszają w podróż w czasie, która kończy się w latach obecnych. Podróżując przez Ermitaż, napotykają historyczne postaci z ostatnich dwustu lat i są świadkami zadziwiających scen, rozgrywających się w imperium carskim.

Piękna Radha (Madhuri Dixit) jest szczęśliwą żoną Gopala (Shahrukh Khan). Bardzo w sobie zakochani, wiodą niezwykle udane życie. Mężczyznę jednak ogromnie irytuje bliska zażyłość kobiety z jej przyjacielem z dzieciństwa - przystojnym piosenkarzem Surajem (Salman Khan). Frustracja Gopala zmienia się w chorobliwą zazdrość o ukochaną żonę...

Studentka pediatrii Suhani (Rani Mukerji) drwi z miłości dopóki na własnej skórze nie przekonuje się o jej potędze. Dziewczyna zakochuje się ze wzajemnością w pracowitym Adityi (Vivek Oberoi), lecz ich uczucie musi pokonać wiele przeszkód, w tym brak akceptacji rodziny, potajemny ślub oraz trudne warunki mieszkaniowe. Narastające problemy i nieporozumienia zaczynają oddalać małżonków od siebie... lecz silna miłość, która ich na zawsze połączyła, nie da o sobie zapomnieć.

"Bandziory" to dramat o dwójce przyjaciół dorastających na niebezpiecznych ulicach Kingston na Jamajce. Biggs (Kymani Marley) i Wayne (Spragga Benz), by przetrwać, wiodą życie "shotta" (jamajskie określenie gangstera). Już jako młodzi chłopcy wkroczyli na ścieżkę zbrodni, przenieśli się do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczęli bezkompromisową wspinaczkę na szczyt przestępczego półświatka Miami. Dwaj mężczyźni związani bandycką lojalnością przejmują kontrolę nad jamajskimi gangami...

Steven Soderbergh opisuje skomplikowane relacje siedmiorga przyjaciół, których łączy nić wzajemnych zależności. Linda chciałaby być kochaną. Carl kocha swoją żonę Lee. Lee oczekuje miłości od Calvina. Calvin gra Nicholasa, który odkrywa, że jest zakochany w Catherine. Catherine, która w rzeczywistości ma na imię Francesca, znajduje prawdziwą miłość. Gus kocha wyłącznie siebie samego.