Dokumentalna etiuda studencka
Marcela Łozińskiego z 1971 roku. Film zrealizowano pod opieką artystyczną
Kazimierza Karabasza i
Adolfa Forberta.
Łoziński filmuje grupę znajomych z liceum, która spotkała się po dziesięciu latach od matury. Trzydziestolatkowie dyskutują, piją, palą. W tym wczesnym filmie widać już cechy znane szerokiej widowni z dalszych, dojrzałych prac reżysera: talent do wyłapywania urywków dialogów, spojrzeń i sylwetek, które – niby nic nie wnosząc – tworzą w zestawieniu pełny obraz filmowanego zjawiska.