Komedia 1949

Młody mężczyzna wiedzie szczęśliwe życie w Paryżu, wmawiając ciotce, że kontynuuje naukę, a ona wspiera go finansowo.

Jeff (Claude Dauphin), nazywany „Jean de la Lune” ze względu na swoją szczerość, jest kwiaciarzem, ale nazywa siebie artystą zajmującym się kwiatami. Zakochuje się w Marceline (Danielle Darrieux), bardzo kapryśnej kochance jednego ze swoich przyjaciół, i poślubia ją. Czyniąc to, będzie musiał znieść obecność Clotaire'a (François Périer), brata Marceliny i wspólnika wszystkich jej niewierności. Pewnego dnia Marcelina przygotowuje się do opuszczenia męża na prośbę ostatniego kochanka, ale po drodze ogarniają ją wyrzuty sumienia. Jeff, pewny siebie i wciąż zakochany, widzi powrót ukochanej.

Mecenas Jean-Pierre Walter (Sacha Guitry) odbiera tajemniczy telefon od kobiety, która informuje go, że w ciągu dnia czeka go wielka niespodzianka, bez dalszych szczegółów. Ta komunikacja wywoła słodko-gorzkie wymiany zdań z jego żoną Marie-Thérèse (Suzanne Dantès). Podczas tej ostatniej wycieczki do mieszkania wchodzi „niespodzianka”: to Marie-Jeanne (Marguerite Pierry), jego pierwsza żona, siostra Marie-Thérèse, o której sądzono, że zaginęła kilka lat temu w pożarze kina w Ameryce Południowej.

Isabelle (Simone Renant) jest prawnikiem. Flip to (Pierre Blanchar) prywatny detektyw, skazany za przekroczenie prędkości. Ale wkrótce potem zostaje popełnione morderstwo, o które podejrzewana jest najlepsza przyjaciółka Isabelle. Aby ją uratować, Isabelle jest zmuszona, mimo swojej niechęci, poprosić o pomoc Flipa, który zgadza się poszukać winowajcy.

Kołchoz "Gantiadi" przegrał w socjalistycznym współzawodnictwie z sąsiednim gospodarstwem. Lecz kiedy na czele w "Gantiadi" stanął doświadczony specjalista od uprawy herbaty i zaczął wprowadzać postępowe metody pracy, kołchoz wreszcie staje się liderem współzawodnictwa. Jednak znakomitą kołchoźniczkę Eteri (Dodo Chichinadze) mało to cieszy, ponieważ jej narzeczony Bidzina wrócił z frontu z chłopcem, synem jego przyjaciela, poległego w boju. Eteri wydaje się, że to dziecko jest synem samego Bidziny...

Gabriel (Gérard Philipe), młody geodeta biorący udział w kongresie, wyjeżdża wraz z siostrą do Rzymu. Podczas podróży spotykają Laurę (Micheline Presle), aktorkę ściganą przez dziennikarzy. Gabriel naiwnie wierzy, że ścigają ją bandyci. Wykorzystuje naiwność Gabriela, aby podróżować incognito. Ta podróż pozwoli im się poznać i docenić.

Pewnego poranka, jak grom z jasnego nieba, spadła na mieszkańców wioski w pobliżu zamku Blarney w Irlandii straszna wiadomość: słynny kamień z Blarney został skradziony. Do akcji wkracza śpiewający detektyw ubezpieczeniowy z Nowego Jorku, który prowadzi dochodzenie.

Sylvain (Tino Rossi) jest urzędnikiem miejskim w małej prowansalskiej wiosce Coursoul. Jest ulubieńcem wszystkich dziewcząt w kraju. Jego brat Désiré (Tino Rossi), niepełnosprawny stolarz, potajemnie kocha Toinette (Simone Valère), córkę handlarza drewnem. A ta zakochuje się w Sylvainie. Ten, przekonany przez dyrektora wędrownego cyrku o doskonałości swojego głosu, ma zamiar rzucić wszystko, by podążać za karierą. Ale Désiré dowiaduje się od Toinette, że spodziewa się dziecka Sylvaina. Idzie poinformować brata, który ponownie rozważa swoją decyzję. Désiré zajmie jego miejsce, ale nie po to, by śpiewać, ale z posiniaczonym sercem, by zagrać Paillasse.

W wyściełanym i przytulnym mieszkaniu Gigi (Danièle Delorme) jest wychowywana przez babcię, panią Alvarez (Yvonne de Bray), którą nazywa Mamitą, oraz ciotkę Alicię (Gaby Morlay). Przystojny, bogaty i pozbawiony złudzeń Gaston Lachaille (Frank Villard) często ich odwiedza. Starsze panie myślą, że Gigi mogłaby być jego kochanką, ale Gigi jest lepsza, uważa Gaton. Ponieważ jest nieszczęśliwy, pozbawiony kochanek, proponuje mu małżeństwo ku zachwyconemu zdumieniu obu pań o przyzwoitych obyczajach.

Gwar za kulisami sięga zenitu podczas paryskiej premiery odnoszącego sukcesy autora. Wokół niego jego pierwsza żona, jego druga żona, obecny południowoamerykański mąż pierwszej, syn z pierwszego małżeństwa, jego przyszła narzeczona i kilku współpracowników. Pomiędzy trzema ciosami a ostatecznym opuszczeniem kurtyny wszyscy reagują głęboką irytacją i skrajnym podekscytowaniem.