Komedia 1949

Bonifacy (Fernandel), nieśmiały dekorator okien, pewnego wieczoru, gdy wraca do domu, znajduje w swoim łóżku zwłoki. Zostaje porwany po opuszczeniu komisariatu przez prawdziwego zabójcę Charliego (Andrex), przywódcę gangu. Bonifacy z dnia na dzień staje się wolny i staje się bohaterem. Uwielbiany, celebrowany i rozpoznawalny Bonifacy zaczyna poważnie niepokoić Charliego, który postanawia porwać jego dziewczynę Irène (Liliane Bert). Ten gest doda uczciwemu Bonifacemu sił do przeprowadzenia tym razem śmiałego zamachu stanu, który położy kres bandzie gangsterów.

Badając świat paryskich włóczęgów, dziennikarz René Savary (René Dary), sam przebrany za biednego żebraka, zauważa dziwne zachowanie małego chłopca. Podąża za bachorem po tym, jak wymknął się z barki, dogania go i zabiera do swojego domu. Tam dzieciak opowiada mu o sobie: ma na imię Jean (Christian Fourcade), jego matka zniknęła i od tego czasu jest pozostawiony sam sobie. Poruszony losem nieszczęsnego chłopca Savary z pomocą swojego przyjaciela Pierrota (Pierre-Louis) podejmuje się rozwiązania zagadki...

Życie i wyczyny strażaków widziane najpierw z psotnej perspektywy wioski, a następnie w poruszającej czasami atmosferze paryskich koszar. Przywołując także interwencje strażaków w czasie okupacji, w czasie pożarów wywołanych bombardowaniami Niemców.

Na początku spełniona, beztroska i szczęśliwa Nicole (Dany Robin) musi się rozczarować, gdy umiera jej matka chrzestna. Książę Gregor (Michel Marsay), jej narzeczony, porzuca ją, wiedząc, że jest zrujnowana. Ona tymczasem znajduje miłego Kerjeana (Georges Marchal), towarzysza zabaw z przeszłości. Zgadzają się na pozorowane małżeństwo, ale prawdziwa miłość nie jest daleko.

Profesor Bresci jest człowiekiem głęboko oddanym studiowaniu historii i kultury Wschodu. Pewnej nocy mimowolnie przywołuje diabła, który proponuje spełnienie każdego jego życzenia. Bresci zachwycony wypowiada swoje życzenia: chce zostać sławnym i zakochać się w pięknej sekretarce znanego polityka.

Benjamine (Gisèle Pascal), córka cukiernika Lapistolle’a, ulega awarii samochodu i spędza noc z Paulem Normanem (Claude Dauphin). Narzuca się niedbale i powoduje zerwanie zaręczyn pokojowo nastawionego urzędnika z córką szefa jego wydziału. Przyjaciel utrzymuje kontakt między Paulem a Benjamine i zostaje szefem reklamy w Lapistolle. Kiedy Norman zostaje zwolniony z powodu Benjamine, skupia swoich dwóch przyjaciół i udowadnia im, że są dla siebie stworzeni.

Dni mijają nieszczęśliwie dla piosenkarza: traci głos, kariera legnie w gruzach, a on jest bankrutem. Jego żona i córka zajmą się nieprzyjemnymi teściami, pod warunkiem, że ich znienawidzony zięć odejdzie od ich rodziny. Na szczęście los mu się odwraca: rozpoczyna nową, pełną sukcesów karierę jako klaun. Wkrótce potem odzyskuje głos: pieniądze przychodzą do niego, powracają żona i córka, a teściowie znów zaczynają narzekać.

Rok 1939. Hélène (Annabella), która jest żoną starszego od niej hrabiego de Cravant (Jean Debucourt), ma romans z młodym mężczyzną, Alainem Fontenayem (Georges Marchal). Dziesięć lat później owdowiała Hélène poślubiła Alaina. Pewnego sylwestra Alain otrzymuje telegram od kobiety, co wzbudza zazdrość Hélène. Zatrudnia prywatnego detektywa, by śledził Alaina, i w końcu spotyka Michelle (Jeanne Moreau), młodą kuzynkę Alaina. Jest potajemnie zakochana w Alainie, który też ją kocha. Hélène, która podsłuchała ich wyznania, wywiera presję na Michelle, by opuściła Paryż. Alain jest głęboko przytłoczony tym odejściem, potem dowiaduje się, że Michelle zamierza wyjść za mąż, co kładzie kres jego nadziejom. Historia kończy się słodko-gorzko, Alain znajduje Hélène w jej szpitalnym łóżku, dokąd doprowadził ją wypadek samochodowy.

Aby poznać swojego narzeczonego, pana de Figeac (Georges Rollin), młoda i szlachetna Martine (Suzy Carrier) prosi Sylvette (Solange Turenne), skromną nauczycielkę, aby przyjęła jej tożsamość. Pod przybranym nazwiskiem flirtuje z chłopakiem, który ją rozczarowuje, nie mając świadomości, że z jego strony taki sam podstęp zastosował prawdziwy dżentelmen de Figeac.

Kronikarz Rémi (Renaud Mary) zostaje zatrudniony jako gajowy na zamku, w którym mieszka pan de Saint Riquier (Jean Davy) ze swoją synową Henriettą (Claude Génia) i starą służącą. Henriette kiedyś otruła matkę, aby mogła poślubić ojczyma, a teraz on trzyma ją w odosobnieniu, odrzucając jej ciągłe zaloty. Młoda dziewczyna intryguje każdego, kto się do niej zbliży. Kronikarz rzuca światło na tę mroczną sprawę. Ożeni się z wiejską nauczycielką, a Henrietta po zamordowaniu pana de Saint Riquier zginie wraz z jednym ze swoich kochanków w pożarze wznieconym przez służącą.