Filmy Rumunia

Andrei Poenaru (Marcel Iures) jest niezwykle cenionym terapeutą po pięćdziesiątce, który regularnie odbywa spotkania z pięciorgiem swoich pacjentów. Należą do nich niemająca kontroli nad swoim życiem osobistym, niepokojąco seksowna Nora (Maria Dinulescu), były żołnierz Victor (Vlad Zamfirescu), który zmaga się z wojenną traumą, czy wrażliwa szesnastoletnia gimnastyczka Diana (Maria Mitu). Lekarz widuje się również z Ruxandrą (Andreea Bibiri) oraz Tudorem (Bogdan Dumitrache), których małżeństwo przechodzi kryzys. Równolegle mężczyzna odbywa regularne spotkań ze swoją wieloletnią superwizorką Marią (Tamara Cretulescu), ponieważ jego prywatne życie zaczyna mu się niespodziewanie wymykać spod kontroli.

Reżyser przenosi nas do idyllicznej, odległej, odizolowanej wioski w delcie Dunaju, spalonej słońcem mozaiki pól uprawnych, wody i kołyszących się trzcin. 17-letni Adi, bystry, wrażliwy i przystojny, marzy o dorosłym, wyzwolonym życiu w stolicy, podczas gdy jego pobożni i konserwatywni rodzice zaplanowali dla niego przyszłość w akademii morskiej. Adi jest ofiarą ataku, który dzieli wiejską społeczność i burzy rodzinne relacje.

Film Anci Damian to wyjątkowe połączenie animacji, dokumentu i fikcji. Droga na drugą stronę nawiązuje do prawdziwych wydarzeń. 11 lipca 2007 roku pewnemu sędziemu w sklepie został ukradziony portfel. Policja, żeby zadowolić sędziego, aresztowała niejakiego Claudiu Crulica: trzydziestotrzyletniego obywatela Rumunii, mieszkającego od dłuższego czasu w Polsce. Mężczyzna twierdził, że w tym czasie przebywał w Mediolanie i starał się kilkakrotnie interweniować u władz Rumunii. Natomiast w areszcie, na znaku protestu wobec niesprawiedliwego zatrzymania, rozpoczął strajk głodowy, który zakończyła po czterech miesiącach jego śmierć. W tym czasie ani lekarze, ani strażnicy, ani rumuńscy dyplomaci nie sprawdzili zeznań Crulica. Damian przedstawia te dramatyczne wypadki w oryginalnej formie, a widzów przez przedstawiony świat prowadzi głos Macieja Stuhra, który przemawia jako Claudio.

Marcus jest rozwiedzionym mężczyzną po trzydziestce. Może małżeństwo mu się nie udało, ale ma z niego pięcioletnią córeczkę Sofię, którą bardzo kocha. Problem polega na tym, że dziewczynka mieszka na co dzień z matką, co strasznie frustruje Marcusa. Kiedy więc pewnego dnia przyjeżdża po Sofię, by zabrać ją na ich doroczne wspólne wakacje i okazuje się, że nie spełni ich tak jak zaplanował, w mężczyźnie coś pęka. Wkrótce cała rodzina zostaje wplątana w pełną humoru, przemocy, policyjnych interwencji i miłosnych wyznań walkę.

Alina (Cristina Flutur) wraca z Niemiec by być z Voichițą (Cosmina Stratan) - jedyną osobą na świecie, którą kochała i przez którą była kochana. Ale Voichița znalazła Boga, a Bóg jest najtrudniejszym kochankiem i może być zazdrosny.

W niedalekiej przyszłości wszechwładna korporacja powierza szalonemu geniuszowi komputerowemu zadanie udowodnienia przełomowego twierdzenia matematycznego.

Na Świecie żyją dwa rodzaje wampirów, Moroi oraz Strigoi. Moroi chcą niezauważeni żyć wśród ludzi, "pobierając" jedynie krew od "dawców", mają też dar kontrolowania jednego z żywiołów, wody, ziemi, ognia lub powietrza. Strigoi natomiast, to bestie pijące ludzką krew, by zabić. Rose Hathaway (Zoey Deutch), to dhampir - pół wampir pół człowiek, która szkoli się, razem z innymi, w Akademii Św. Vladimira do obrony wampirów Moroi przed Strigoi.

Cornelia właśnie skończyła 60 lat, jest zadbana, majętna i szanowana. Osiągnęła sukces zawodowy, ma oddanego, siedzącego pod pantoflem męża oraz wpływowych znajomych wśród bukareszteńskich elit. Jednak życie wcale Cornelii nie cieszy… Ukochany jedynak, jej oczko w głowie, 34-letni Barbu ze wszystkich sił stara się uniezależnić od matki. Wyprowadził się z domu, ma własny samochód, a także dziewczynę, która zupełnie nie spełnia standardów Cornelii. A najsmutniejsze jest to, że Barbu unika rodzicielki jak ognia. Nie raczył nawet przyjść na jej urodziny! Kiedy Cornelia dowiaduje się, że syn uczestniczył w tragicznym wypadku, zaczyna walczyć o niego jak lwica o swoje młode. Używa wszystkich wpływów, ustosunkowanych przyjaciół i pieniędzy, aby uchronić Barbu przed więzieniem. Marzy, by syn wrócił do domu i znowu stał się jej „małym chłopcem”…

Jest lipiec 2001 roku. W Genui odbywa się szczyt państw G8. Do Włoch zjeżdżają się nie tylko najważniejsi politycy świata, ale także tłumy alterglobalistów. W całym mieście panuje ogromne napięcie. Młodzi manifestanci okupują ulice, a włoskie służby bezpieczeństwa w każdej chwili są gotowe do zbrojnej interwencji. Drugiego dnia szczytu dochodzi do starć protestujących z policją, podczas których ginie jeden z najaktywniejszych demonstrantów, 23-letni Carlo Giuliani. Ale to dopiero początek. Spirala przemocy systematycznie się nakręca, a jej eksplozja następuje w nocy z 21 na 22 lipca w budynku szkoły Diaz, gdzie policja, pod pretekstem poszukiwania terrorystów, masakruje dziesiątki uczestników protestu.

Ludowa Republika Bułgarii, 1979 rok. Boriana jest w ciąży, ale nie chce dziecka, które urodzi się w komunistycznym kraju. Jej jedynym marzeniem jest ucieczka na Zachód. Niechciana córka jednak przychodzi na świat. Viktoria nie ma pępka, bo z matką nie łączyła jej nawet pępowina. Świetnie radzi sobie sama. Zostaje ogłoszona Dzieckiem Dekady i ku radości zaangażowanej ideowo babci staje się symbolem reżimu. Dorasta w konflikcie z Borianą, podporządkowując sobie otoczenie dzięki dobrym relacjom z samym Todorem Żiwkowem, przywódcą kraju, który obsypuje ją prezentami. Gdy 10 listopada 1989 roku system upada, a Żiwkow zostaje aresztowany, życie Viktorii wywraca się do góry nogami. Nowa sytuacja powoduje, że losy matki i córki znów się splatają, a Zachód okazuje się być całkiem blisko.