To drugi – po „Czasie jej synów” – film, w którym legendarny reżyser białoruski podejmuje tematykę współczesną. Tym razem opowiada historię tragicznego końca miłosnego trójkąta.
przeczytaj recenzję
Cieszę się, że powstają dokumenty przyrodnicze na tematy krajowe, realizowane choćby przez Lasy Państwowe, w niczym nie ustępujące produkcjom takich tuzów jak BBC.
przeczytaj recenzję
Choć jest jedyną częścią cyklu, która zawiera elementy komiczne, to jednak wzrusza tak samo mocno, jak wszystkie pozostałe. Głównie dlatego, że pokazuje samotność człowieka w sytuacji ekstremalnej.
przeczytaj recenzję
Film jest fascynujący. Poza ujęciami z kamer, z dronów, w warsztatach i na trasie, dodano także ładne animacje, spełniające także rolę ikonografiki. Muzyka ładnie dopełnia dzieła. Warto obejrzeć.
przeczytaj recenzję
Możemy obserwować, jak gra wymuszająca dobieranie się w grupy o określonej liczebności nie tylko znacznie zmniejsza liczbę uczestników, lecz także w istotny sposób wpływa na relacje między nimi.
przeczytaj recenzję
Wyszedł w sumie całkiem niezły film. Carpenter, nauczony doświadczeniem, zrezygnował z przemocy i gore. Ale i tak „Christine” objawieniem i sukcesem nie był.
przeczytaj recenzję
Tytuł filmu – „Fascynujące oko” – jest bardzo clickbajtowy. Prawdziwszy brzmiałby „Współczesne metody leczenia niektórych schorzeń wzroku”, ale wtedy mocno spadłoby zainteresowanie tym dokumentem…
przeczytaj recenzję
Chociaż „Mamusie” nie są najlepszym epizodem antologii, to bez wątpienia – od strony psychologicznej – jednym z najbardziej dramatycznych i skłaniającym do najgłębszych refleksji.
przeczytaj recenzję
Duży, biały, wodny ptak z pomarańczowo-czerwonym dziobem i giętką szyją. Łabędź niemy, jaki jest, każdy widzi. W krótkim polskim filmie przyrodniczym z nim w tytule możemy prześledzić rok jego życia.
przeczytaj recenzję
Zmagania na arenie gry oczywiście dostarczają nam w tym odcinku mocnych wrażeń, ale nie ulega wątpliwości, że w coraz większym stopniu naszą uwagę przykuwa zachowanie gracza 001.
przeczytaj recenzję