Aktywność
Forman, Jarmusch, Lynch, Stone, Coppola.
Plus: Stoppard za Rosencrantz i Guildenstern nie żyją, Frears za Nadstaw uszu i Niebezpieczne związki, a także Fincher za Siedem.
NO I OCZYWIŚCIE: GARY OLDMAN;) Mimo, iż ma na swoim koncie jeden tylko większy projekt (Nil By Mouth). Jednak moim zdaniem zasługujący na uwagę.
Moje tymczasowe TOP 5:
1. Człowiek-słoń
2. Arizona Dream
3. Rosencrantz i Guildenstern nie żyją
4. Fortepian
5. Brokeback Mountain
Nad najgorszym muszę pomyśleć, to wbrew pozorom trudniejsze;)
Gary potrafi wygenerować każdą emocję. W rolach czarnych charakterów jest oczywiście genialny i może trochę przez to został zaszufladkowany jako "bad guy" (ja osobiście uwielbiam Go w takich rolach:P), jednak w takich filmach, jak "Tiptoes", "Międzystanowa 60", czy wspomniane już "Rosencrantz i Guildenstern nie żyją" i "Szkarłatna litera" potrafił i wzruszyć i rozśmieszyć. A jako Sid czy Beethoven świetnie ukazał rozedrganie emocjonalne i zwichrowaną psychikę bohaterów. On bez najmniejszego problemu zagra jako romantyczny kochanek, bezwzględny psychopata, osobowość borderline, typ o niskim IQ, lecz również jako zwykły, miły człowiek. Oldman to kameleon, w zasadzie właśnie za tę wszechstronność Go cenię :)
"Rosencrantz i Guildenstern nie żyją":
1. "Co się stało z momentem, w którym człowiek po raz pierwszy dowiedział się o śmierci? Musiał być taki moment… W dzieciństwie… Kiedy po raz pierwszy okazało się, że nie można żyć wiecznie. To musiało być wstrząsające, odciskające piętno w pamięci. A jednak wcale tej chwili nie pamiętam. Nie przytrafiła mi się. Musimy rodzić się z przeczuciem śmiertelności. Zanim znamy słowo określające śmierć, zanim wiemy, że są słowa. Przychodzimy na świat, okrwawieni i wrzeszcząc, wiedząc, iż pomimo czterech stron świata znaczonych na mapach, istnieje wyłącznie jeden kierunek, a da się go zmierzyć tylko czasem."
2. "- Tak nigdy do niczego nie dojdziemy! Nie do Anglii! Poza tym i tak nie wierzę.
- W co?
- W Anglię.
- Uważasz, że to tylko spisek kartografów?"
W "Piątym" Gary przeszedł samego siebie pod względem talentu komediowego;D A Stansfield – rola wybitna. Perfekcja w każdym detalu. Choćby scena z pigułkami, "calm little moments before the storm", "He said go back inside", "EVERRRYYONE!", "Chinese?Thai maybe?" czy ostatnia Jego kwestia w filmie – MAJSTERSZTYKI.
Jeśli chodzi o "Leona": http://www.youtube.com/watch?v=8K8ZGBaH5VU&search=gary%20oldman
Mam nieszkodliwą manię na Jego punkcie;)
Mój ulubiony film to (pomijając, że każdy) "Rosencrantz i Guildenstern nie żyją" Toma Stopparda. Gary wykreował tu postać z pozoru mało bystrego, lecz tak naprawdę filozoficznie nastawionego Rosencrantza. Sam pomysł filmu wydaje się ciekawy: historia Hamleta opowiedziana z nieco innej perspektywy. Poza tym rewelacyjne dialogi! Monolog Rosncrantza o przemijaniu to coś, czego nie da się zapomnieć. Obraz w ogóle naszpikowany jest pytaniami natury egzystencjalnej. Pytaniami bez odpowiedzi? Motyw gry w "pytania" jest tu znaczący. Ponadto, inteligentny humor, i wspaniała gra aktorska. Uwielbiam ten film. Naprawdę polecam:)
Powodów jest kilka:
1. genialny sposób kreowania postaci
2. intensywność i autentyzm
3. hipnotyzujące spojrzenie :)
4. wszechstronność
5. poczucie humoru :D
6. specyficzne podejście
Filmy:
Rosencrantz i Guildenstern nie żyją (jako pozornie ciężko myślący, lecz w gruncie rzeczy niezwykle refleksyjny Rosencrantz)
Sid i Nancy (jako basista Sex Pistols Sid Vicious)
Leon zawodowiec (jako ekscentryczny i zły agent Stansfield)
Wieczna miłość (jako pełen gniewu, siły, pasji i bólu Beethoven)
Interstate 60 (jako przezabawny O. W. Grant)
Nadstaw uszu (jako okrutny, pozbawiony głębszych uczuć Joe Orton)
Jezus (jako wyniosły i odpychający Poncjusz Piłat)
Drakula (jako zmysłowy i niebezpieczny hrabia Drakula)…
Prawdziwy romans (jako alfons Drexl Spivey – niezapomniany epizod)
plus jeszcze wiele, wiele innych wspaniałych ról, choć niekoniecznie w wybitnych dziełach
Pozdrawiam gorąco!
Proszę czekać…
