Kontinental '25

Kluż, Transylwania. Po wypędzeniu ze schronienia w piwnicy domu bezdomny mężczyzna popełnia samobójstwo. Orsolya, komorniczka, która przeprowadziła eksmisję, jest zmuszona do podjęcia różnych prób poradzenia sobie z poczuciem winy. Wykorzystując mieszankę dramatu i komedii, tematy tak różne jak kryzys mieszkaniowy, gospodarka postsocjalistyczna, nacjonalizm i moc języka do utrzymania statusu społecznego są rozcinane ostrym, absurdalnym skalpelem w filmowej narracji, która jest częściowo hołdem dla Europy '51 Rosselliniego – nie w ostatniej kolejności ze względu na skromność środków tej niezależnej, niskobudżetowej produkcji. Ale podczas gdy w filmie Rosselliniego kryzys sumienia kobiety prowadzi do znaczącego działania, tutaj bohaterka stojąca przed dylematem nie jest w stanie znaleźć nikogo, kto by ją zrozumiał i staje się coraz bardziej zdesperowana, by uzyskać zewnętrzne zapewnienie i potwierdzenie, w sposób, który łatwo byłoby potępić, gdyby relatywizm moralny Orsolyi nie był tak niepokojąco dokładnym odzwierciedleniem współczesnego złego samopoczucia, na które niewielu z nas jest w pełni odpornych. Kristo