Śmierć i dziewczyna 1994

Bardzo dobry film z niezapomnianą Sigourney Weaver na czele. Wspaniale zagrała, kameralna atmosfera dopełnia całości. Trochę zboczony, ale i tak wszystko się wyjaśnia, czy doktor ją zgwałcił i jak ją zgwałcił. Jak dla mnie napięcie trwało do samego końca i nie pozwala o sobie zapomnieć nawet po seansie. Roman Polański dowiódł wszystkim, że ma talent i zmysł reżyserski. To nie jest powtórka "Noży w wodzie", to jest przedstawienie stylu samego reżysera. Kocham kino i cieszę się, że mogłem napisać mini-recenzję na temat "Śmierci i dziewczyny".

Wyłamuje te najbardziej zacietrzewione schematy w "kinie o zakładnikach".Warto głównie ze względu na Sigourney.Aż marzy się o oparciu na faktach, ale jednak nie

Powtórka z "Noża w wodzie" i "Matni" – Nie tak wybitna jak powyższe, ale i tak bardzo wciągająca a zakończenia nie sposób przewidzieć, chyba że jest się samym Polańskim:)

Obejrzeć można, ale bez rewelacji. – Pomysł na film bardzo dobry. Trzy osoby, jeden domek, taka kameralna atmosfera. Dobra reżyseria, dobra gra aktorów, lecz mimo tego film mi się trochę dłużył i robił się z czasem nużący. Zakończenie dobre, można sobie kilka wersji ustalić, czy ten doktorek naprawdę ją torturował czy wszystko zmyślił, aby przeżyć, czy może to wszystko co widzieliśmy na ekranie to tylko sen na jawie Pauliny – to jest duży plus. Dramat dobry, ale jako thriller się jak dla mnie nie sprawdza, nie ma tego napięcia, które by nas utrzymało w niepokoju do samego końca, z takich kameralnych filmów, jakie do tej pory widziałem, najlepiej wypada "Misery".

Ocena: 6/10