Pod koniec lat 80. Thomas Rice został osadzony w więzieniu za zabicie pięciu kobiet. Znany był jako Gracz, zmuszał bowiem policję do decydowania o losie ofiar, żądając, by policjanci losowali kartę. Clare Delaney jako jedyna przetrwała spotkanie z Ricem - wylosowała kartę, która ją ocaliła, królową kier. Clare pracuje teraz jako lekarka. Pewnego dnia ktoś zostawia za wycieraczką jej samochodu kartę z królową kier. Oddział Boyda zostaje wezwany do pomocy w śledztwie. Boyd może wreszcie sprawdzić swą teorię, w myśl której Rice nie działał sam. Być może jego wspólnik jest wciąż na wolności...

Zdaje się, że zbrodniczy partner Thomasa Rice’a jest znów aktywny i czeka na reakcję policji. Porwał dziewczynę, którą policjanci identyfikują jako prostytutkę Mayę. Clare wyznaje, że Thomas darował jej życie, bo uprawiała z nim seks. Boyd spotyka się z Thomasem, który przyznaje, że porwał jeszcze jedną kobietę, ale twierdzi, że nie wie nic o porwaniu Mayi. Rice ucieka z więzienia - pomaga mu dawny znajomy, Paul, którego Thomas zabija. Mayę tymczasem przetrzymuje były ukochany Clare, Tim, który prześladował Clare w nadziei, że ta wróci do niego. Tim próbuje wyjaśnić wszystko zszokowanej Clare, gdy zjawia się Rice. Strzela do Tima i zabija go, zanim przybyli policjanci zdołają go powstrzymać. Boyd mówi Clare, by się nie martwiła, bo Rice wraca odbywać swój wyrok. "Ja też" – odpowiada Clare.

Gdy Harry Newman wyznaje na łożu śmierci, że zabił 12 osób, Boyd i jego ludzie muszą zapuścić się w świat londyńskich gangów. Frankie szybko zdaje sobie sprawę, że Harry nie zmarł śmiercią naturalną - ktoś go zabił. Teraz trzeba zbadać okoliczności zgonów wszystkich osób, które wymienił Newman. Jedną z ostatnich osób, które z nim rozmawiały jest dziennikarz Graham Barker, który pisze książkę o londyńskim półświatku z lat 60. Policjanci spotykają się z nim w pubie, Graham zaś mówi im, że Harry chciał mu coś przed śmiercią powiedzieć, ale nie zdążył. Policji udaje się odkryć, że dwanaście osób z listy Newmana miało powiązania ze słynnym procesem, w którym na śmierć skazano gangstera, Charliego Suttona.

Grace dochodzi do siebie po tym, jak została zaatakowana. Okazuje się, że Frankie Sutton (w tej roli Ronald Pickup) żyje, i zamierza się zemścić za śmierć brata, Charliego. Policjanci odwiedzają emerytowanego kata, Truelove’a (David Hemmings). Znajdują też powiązania między gangiem Finlay & The Murrells, który rywalizował z Suttonami. Frank spotyka się z Finlayem, który wyznaje, że wrobił Charliego: przekupił przysięgłych, a potem zaaranżował ich zabójstwa. Policjanci przybywają za późno, by ocalić Finlaya.

Katherine Reed była wojującą feministką, która z czasem złagodniała i zaczęła pracować jako doradca ministerstwa spraw wewnętrznych. Śledztwo w sprawie jej śmierci prowadziła dawna ukochana Boyda, Jess Worrall. Gdy ekipa wróci do sprawy, ministerstwo naśle na nią kontrolę - audyt poprowadzi Mary Holmes. Dochodzenie wskazuje, że w sprawę zamieszany jest wysoki rangą urzędnik ministerstwa, Sir James Beatty (Corin Redgrave), który był w domu Reed w dniu jej zabójstwa. Towarzyszył mu wtedy dowódca miejscowej placówki CIA, Larry Karp. Boyd znajduje dowody tuszowania okoliczności zbrodni. Żona Sir Jamesa, Alice (Patricia Hodge), ma swoje własne przypuszczenia na temat tego, co się wówczas wydarzyło. Frankie znajduje dowody, które mogą się okazać kluczowe dla sprawy.

Frankie potwierdza, że sperma znaleziona w ciele Reed pasuje do DNA Sir Jamesa. Teraz to on jest głównym podejrzanym. Boyd zaczyna się mu uważnie przyglądać. Odkrywa, że dwójka jego dzieci zginęła w tajemniczych okolicznościach. Co gorsza, żona Sir Jamesa, Alice, podejrzewała zawsze, że ma on z ich śmiercią coś wspólnego. Potwierdza, że Sir James miał romans z Reed, i że nie był to jego pierwszy "skok w bok". Grace i Mel odkrywają jednak, że, mimo iż była kiedyś zamężna, Katherine Reed była lesbijką, w wieloletnim związku z dawną koleżanką z uniwersytetu, Lorną Gyles. Grace ostrzega Boyda, by był ostrożny, ale ten nie zważa na nic i aresztuje swego szefa, Sir Jamesa. Niestety, okazuje się, że ma on niepodważalne alibi: był ze swą sekretarką, Ann Hardigham, która od lat jest jego kochanką. Sytuacja Boyda wygląda coraz gorzej, gdy Ann próbuje się zabić i gdy wychodzi na jaw, że 15 lat wcześniej Sir James przeszedł wazektomię. Grace i Mel odkrywają, że Katherine leczyła się na niepłodność u Lady Alice, która jest ekspertem od zapłodnienia in vitro. Grace uważa, że to Lady Alice zabiła Reed i swoje dzieci, po to, by mąż jej nie opuścił. Wprowadzenie spermy męża do ciała Reed dałoby jej nad nim kontrolę. Wystarczyło, by dała znać policji, a zostałby głównym podejrzanym w śledztwie. Policjanci zamierzają aresztować Alice, ale okazuje się, że udała się ona do szpitala, w którym dochodzi do siebie Ann. Czy uda im się powstrzymać Alice przed podaniem jej śmiertelnej dawki leków?

Boyd jest przekonany, że jeśli znajdzie właściciela schowka, znajdzie też zabójcę Joanny Gold. Właścicielem okazuje się odludek, dawny hipis, Alec Garvey. Boyd, pod czujnym okiem komisarza naczelnego policji i obserwowany uważne przez media, stawia Alecowi zarzut morderstwa. Bogata rodzina Goldów może nareszcie zamknąć ten bolesny rozdział swej historii. Ale Alec upiera się, że tylko przyjaźnił się z Joanną - a przysłana mu przez nią kartka zdaje się to potwierdzać. Grace mówi Boydowi, że Garvey może być niewinny, ale Boyd jest przekonany, że złapał mordercę. Dopiero próba samobójcza Aleca sprawia, że ponownie przygląda się sprawie.

Policjanci odkrywają, że Elaine i Charlie byli starymi przyjaciółmi, i że Charlie był w mieszkaniu Elaine tuż przed jej śmiercią. Gdy Charlie mówi Spence’owi, że wychodząc od Elaine zobaczył wchodzącego do budynku mężczyznę ze skrzynką z narzędziami, Boyd pojmuje, że zabójca Joanny to ktoś z jej bliskiego otoczenia. Na przesłuchanie wezwany zostaje jej brat, David, który niemal natychmiast przyznaje się do winy: twierdzi, że zabił Joannę, a potem uciszył Elaine. Ale Boyd widzi, że nie jest to wiarygodne przyznanie się do winy i że David stara się zdobyć aprobatę ojca. Wiele wskazuje na to, że winny może być właśnie on - nadopiekuńczy tatuś, Benjamin Gold.