Joe Black 1998

Pierwsze skrzypce gra jak zawsze zresztą Anthony Hopkins, Brad Pitt i Claire Forlani wypadli trochę gorzej, co nie znaczy że źle zagrali. Ale i tak doprawdy bardzo mi się podobało. Bardzo mądre przesłanie: jeśli będziesz szanował rodzinę i przyjaciół, dbał o dobro swojego narodu i przyszłość świata na którym istniejesz, to śmierć nie będzie Tobie wcale straszna. Niska ocena, bo na tym dziele sztuki trzeba ruszyć mózgiem, a zdecydowana większość ludzi przestaje już to robić. Bo wbrew pozorom to jest bardzo inteligentne kino, które nikogo nie pozostawi obojętnym. Chapeau bas, panie Martin Brest.

Rozsiądźmy się w fotelach i poznajmy Joe Blacka…      
     
( możliwe ewentualne zdradzenie treści filmu !!! )
     
Sam pomysł nietuzinkowy i chyba tylko i wyłącznie w takim wykonaniu i w takiej, a nie innej, obsadzie mógł wypalić. A wypalił z siłą działa okrętowego, bo skoro pełen mądrości życiowej, niezwykle dystyngowany człowiek i biznesmen o wielu sukcesach potrafił pouczyć i przekonać śmierć do zmiany swoich postanowień, rezygnacji z zachcianek oraz gruntownego przeszacowania wartości, to my — reszta śmiertelników tym bardziej potrafimy wziąć z niego przykład, a może nie…? Raczej nie wszyscy, żeby nie powiedzieć, że większość.      
Film jest świetny, widziałem go już niezliczoną ilość razy i choć nie byłem akurat na nim w kinie, to widziałem go w inny sposób teraz uznawany za staroświecki i prawie średniowieczny, bo oglądałem go na VHS. Kiedyś wypożyczenie filmu to była cała wyprawa, teraz raptem kilka kliknięć. Smutny znak czasów, a po Joe Blacku zupełnie nie widać żeby się zestarzał! Nic a nic! Dalej jest równie świetny co te jakieś 20 lat temu.      
Polecam wszystkim miłośnikom kina — pozycja obowiązkowa :)      
     

Mocne 9,5. Czegoś do 10 brakuje, ale sam nie wiem. Może po czwartym obejrzeniu dam 10. Muzyka, klimat i aktorstwo na 10

No spoko.

8/10 – PIĘKNY ALE ŁATWO DOMYSLIĆ SIĘ ZAKOŃCZENIA…