Filmy pocałunek, tort urodzinowy

Joachim Feerrer skrywa mroczny sekret z przeszłości, a ukojenie znajduje w kościele. Gdy do jego szpitala trafia młoda zakonnica, Sarah, przekonuje się, ze padł ofiarą intrygi. Cierpiąc na niewytłumaczalne ataki bólu i napady urojeń, Joachium zauważa u Sary dziwne zachowania. Nikt nie wie, że dziewczyna skrywa straszliwą tajemnicę...

W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.

Opowieść zaczyna się 27 lutego 1933 r. W rezydencji potentatów przemysłu stalowego właśnie trwają przygotowania do uroczystej kolacji. Reprezentanci trzech pokoleń gigantycznego rodu von Essenbeck świętują urodziny seniora dynastii. Podniosłą atmosferę przerywa wieść o płonącym Reichstagu...

Dramat erotyczny o kobiecie, która w obliczu swoich trzydziestych urodzin, spogląda w przeszłość na okres dziesięciu lat wstecz. Kobieta wspomina czasy dojrzewania z babcią, szaloną matką oraz swoje nadmierne zatracanie się w mężczyznach, seksie i alkoholu.

Rodzina Andréii (Catherine Deneuve) zbiera się, aby świętować jej urodziny. Wszystko wydaje się być w pod kontrolą – włącznie z jej zasadniczym synem (Cédric Kahn) i jego rodziną oraz będącym wolnym duchem drugim synem (Vincent Macaigne), który planuje udokumentować spotkanie w postaci wideo. Kiedy jednak niespodziewanie pojawia się niewidziana od trzech lat jej niestabilna emocjonalnie córka Claire (Emmanuelle Bercot), pozorny porządek i spokój zaczynają się sypać… Francuski dramat o skomplikowanych relacjach rodzinnych. Reżyserem obrazu jest zdobywca Nagrody Młodych na MFF w Cannes Cédric Kahn, który również wciela się w jedną z głównych ról. Gwiazdą produkcji jest nominowana do Oscara Catherine Deneuve.

Aude (Soko) i Benjamin (Noémie Merlant) kochają się i mieszkają razem od 6 lat. Aude cierpi z powodu niemożności posiadania dziecka, więc Benjamin postanawia, że ​​je urodzi.

W "Młodym poruczniku" Xavier Beauvois sportretował nieopierzonego policjanta z prowincji rozpoczynającego służbę w Paryżu. W "Albatrosie" reżyser opowiada natomiast historię doświadczonego funkcjonariusza Laurenta, który żyje z ukochaną Marie i córką Poulette w małej, nadmorskiej miejscowości w Normandii. Bohater Beauvoisa wydaje się nieskazitelny: sumiennie wykonuje swoje obowiązki, cieszy się autorytetem współpracowników i mieszkańców mieściny, spełnia się w roli ojca i narzeczonego (po 10 latach oświadczył się partnerce). Nieoczekiwana tragedia z udziałem znajomego rolnika ściągnie jednak na życie Laurenta burzowe chmury. Autor posługuje się formułą chrześcijańskiej z ducha przypowieści, by podjąć refleksję na temat kryzysu egzystencjalnego i moralnego, zderzenia jednostki ze spolaryzowaną społecznością.

Mocna opowieść, oparta na faktach, o miłości, akceptacji i rodzinie, osadzona w latach 70-tych. Kiedy nastolatek z zespołem Downa (Isaac Leyva) zostaje porzucony przez swoją matkę, homoseksualna para (Alan Cumming oraz Garret Dillahunt) przygarnia go i staje się dla niego kochającą rodziną, jakiej nigdy nie posiadał. Niestety, w momencie, gdy ich niekonwencjonalny układ zostaje odkryty przez urzędników socjalnych, mężczyźni są zmuszeni do walki ze stronniczym systemem prawnym, by uratować rodzinę. Główny wątek filmu to batalia rozgrywająca się na sali sądowej. Po jednej stronie jest system amerykańskiej opieki społecznej broniący konserwatywnych zasad pod pozorem dobra dziecka. Po drugiej para wrażliwych opiekunów, którzy niczym nieumęczony Don Kichot, do ostatnich sił, walczą o chłopca. Lada dzień wszystko się okaże…

Joane oraz pochodząca z Mołdawii Lisa to dwie dziewczyny, których marzenia zderzają się z realiami życia w dzisiejszej Francji. Ich przyjaźń zawiązuje się w podparyskiej dzielnicy Bagnolet, w której markowe sklepy, centra handlowe i wymuskane ulice sąsiadują z niszczejącymi blokowiskami oraz pustoszejącymi osiedlami. Nad tym wszystkim górują dwa bliźniacze wieżowce – niegdyś symbole wielkości i dobrobytu, teraz zastygłe monolity wypełnione stalą i szkłem, totemy współczesnej cywilizacji.

W 1993 roku Max (Max Boublil) miał 13 lat, kiedy zaoferowano mu jego pierwszy aparat. Przez 25 lat nie przestanie filmować. Grono przyjaciół, miłości, sukcesy, porażki. Od lat 90. do 2010 roku jest to portret całego pokolenia, które wyłania się dzięki jego pasji.