Wojenny 1969

Przygody polskiego żołnierza Franka Dolasa podczas II wojny światowej. Ten urodzony pechowiec zaczyna swoją długą, pełną nieporozumień wędrówkę, po wielu – często egzotycznych – miejscach działań wojennych na świecie. Już na wejściu rozpoczyna, dosłownie z wielkim hukiem, wojnę – przynajmniej o tym jest przekonany. Dalsze losy: niewola, ucieczka ze stalagu, coraz to nowe tarapaty… to już tylko konsekwencje połączenia pecha i przypadku, ale wszystko tworzy logiczną całość. Ale czy Franek zostanie bohaterem, o czym ciągle marzył?

Bydgoszcz, 31 sierpnia 1939 roku. O poranku grupa młodych niemieckich bojówkarzy rozładowuje broń z przycumowanej na kanale bydgoskim braki. Na moście pojawia się patrolujący teren polski policjant. Pada strzał – człowiek w granatowym mundurze stacza się w dół. Policja nie może przeprowadzić rewizji w domach niemieckich bojówkarzy. Nie wolno podsycać i tak napiętej sytuacji w mieście… 1 września wybucha wojna. Przez pierwsze dwa dni w Bydgoszczy panuje względny spokój. Czynne są niektóre sklepy, kawiarnie i urzędy. Ludzie jednak każdą wolną chwilę spędzają przy odbiornikach radiowych, słuchając sprawozdań z frontu. Rankiem 3 września na ulicach Bydgoszczy pojawiają się oddziały polskiej armii „Pomorze”. Nagle we wszystkich punktach miasta, przez które maszeruje wojsko, rozlegają się strzały. Z okien i dachów domów, zza węgłów sypie się na polskich żołnierzy grad kul z broni maszynowej. Do walki z niemieckimi dywersantami oprócz regularnego wojska stają także cywile, głównie harcerze. Tymczasem Polak PIOTR (Jerzy Matałowski) i Niemka ANNA-MARIA (Evelyn Opoczynski) kochają się i chcieliby być razem. Oboje przeżyć muszą wiele przykrości i upokorzeń ze strony swych rodziców i rodaków…

Opowieść o poświęceniu radzieckich żołnierzy-alpinistów. W 1942 roku, w czasie drugiej wojny światowej, alpiniści uratowali spokojnych mieszkańców podgórzy Kaukaza i zapewnili sukces wojskom, które walczyli w górach. To była jedyna droga przez grzbiet, po której szli uchodźcy i ranni. Tymczasem snajperzy z niemieckiej dywizji zdobyli ważną pozycję obok przełęczy. Lejtnant Artiem proponuje dowódcy pułku podejść w górę i wysadzić nawis śnieżny, by lawina zmiotła faszystów. Wyznaczonych sześciu alpinistów, wśród nich Aszot, który urodził się w tych górach, dotarło do śnieżnego płaskowyżu...

Jugosławia 1944 rok. Elitarna grupa partyzantów otrzymuje zadanie wysadzenia w powietrze strategicznego mostu w celu zatrzymania nazistowskiej ofensywy. Zadanie wydaje się niewykonalne, gdyż most jest bardzo dobrze strzeżony, niemal niezniszczalny. Jedyną osobą, która zna jego słabe punkty jest jego architekt. Ten jednak nie chce współpracować z ruchem oporu przy zniszczeniu swojego dzieła...

Dwie angielskie agentki zostają wysłane do niemieckiego obozu jenieckiego dla kobiet, by zdobyć informacje od uwięzionej tam naukowiec. Obóz okazuje się piekłem, w którym Niemcy dopuszczają się gwałtów i przemocy na przetrzymywanych kobietach.

Akcja filmu toczy się pod koniec II Wojny Światowej w niewielkim włoskim miasteczku Santa Vittoria. Pan Bombolini jest tam znany jako prosty, zwykły pijaczyna. Kiedy zaczynają krążyć słuchy o kapitulacji faszystowskiego rządu, Bombolini wdrapuje się na szczyt wieży wodnej, by stamtąd ściągnąć flagę wroga. Nie przewidział jednak, że będzie miał trudności z zejściem. By dodać mu otuchy, zebrany wokół spory tłum zaczyna zaczyna głośno skandować imię Bomboliniego. Faszyści, przekonani, że jest on w mieście nowym przywódcą i ustanawiając go merem, składają kapitulacje na jego ręce.

Lato 1944 roku. Działający na terenie Sądecczyzny odział partyzancki Armii Krajowej, którym dowodzi major DZIADEK (Stanisław Jasiukiewicz), ma przejąć aliancki zrzut broni i amunicji. Podczas akcji oddział zostaje zdziesiątkowany przez Niemców – ze stu dwudziestu partyzantów przy życiu pozostaje zaledwie kilkunastu. Dowódca wraz ocalałymi podkomendnymi próbuje przedostać się do ruin pobliskiego zamku, gdzie – jak sądzi – spadł zasobnik z amunicją… Kiedy Polacy docierają do zamku, okazuje się, że wcześniej skrył się tam oddział partyzantów radzieckich, dowodzonych przez majora Aloszę. Rosjanie, którzy wcześniej odnaleźli aliancki zasobnik, proponują współdziałanie. Przekazują Polakom pojemnik z amunicją. Jednakże major Dziadek ściśle wypełnia rozkazy dowództwa AK i z Rosjanami nie zamierza współpracować. Wkrótce oba oddziały zostają okrążone w ruinach zamku przez Niemców. W obliczu śmiertelnego niebezpieczeństwa Rosjanie ponownie próbują namówić polskiego dowódcę do współpracy. Okrążenie niemieckie zacieśnia się z każdą chwilą. Major Dziadek jest jednak zaślepiony w swojej nienawiści do bolszewików i ponownie zdecydowanie odmawia jakiejkolwiek współpracy. Rosjanie decydują się opuścić zamek i wyrwać z okrążenia sami. Szybko jednak dostają się pod niemiecki ostrzał. Podkomendni majora Dziadka wypowiadają mu posłuszeństwo. Pod dowództwem kapitana Stańczyka ruszają Rosjanom z odsieczą.

W okupowanej Francji, należący do Ruchu Oporu inżynier Philippe Gerbier zostaje zdradzony i wydany nazistom. Po ucieczce dołącza do swoich w Marsylii, gdzie stara się doprowadzić do egzekucji zdrajcy. Film ukazuje nieustraszonych bojowników podziemia w sytuacjach niejednoznacznych moralnie, w których honor przestaje być wartością absolutną. O realizmie obrazu świadczy fakt, że zarówno autor powieści, która stanowiła podstawę dla scenariusza, Joseph Kessel, jak i reżyser filmu należeli do "Armii Cieni".

Połowa kwietnia 1945 roku. Armie Sprzymierzonych zmierzają nieuchronnie w stronę Berlina. Jedna z kompanii Wojska Polskiego ma za zadanie dokonać rozpoznania bojem przeprawy przez Odrę. Kompanię tworzą zaprawieni w walkach weterani jak kapral Wojciech Naróg (Wojciech Siemion), porucznik Kaczmarek (Krzysztof Chamiec). Wśród pozostałych żołnierzy są także między innymi młody AK-owiec – uczestnik powstania warszawskiego, wysiedleńcy z kresów oraz dowódca major Polak (Nikołaj Rybnikow).

Wiosna 1945 roku. Oddziały I Armii Wojska Polskiego zbliżają się do Wału Pomorskiego. Brnąc przez błoto, zalane leśne trakty mozolnie zbliżają się do Kołobrzegu. Niemcy nie zamierzają poddać się bez walki i zacięcie bronią swych pozycji. Kompania dowodzona przez porucznika Kotarskiego, której radiowy kryptonim brzmi „Jarzębina”, bierze czynny udział w zmaganiach. Żołnierze są już zmęczeni walką. Chcą wracać do swoich najbliższych, marzą o spokojnym, cichym, własnym kawałku ziemi. Po wkroczeniu do Kołobrzegu walki toczą się o każdy dom, każdy pokój, każdy skrawek ziemi. Po ciężkim boju polscy żołnierze wypierają hitlerowców z miasta i dochodzą do Bałtyku. Niestety nie wszyscy. Nie ma wśród nich już porucznika Kotarskiego i wielu jego towarzyszy.