Filmy przyjaźń, solidarność

Piękna wiosna 1981 roku w Polsce. W nadmorskim miasteczku 18-letni Janek, syn oficera marynarki wojennej, zakłada zespół punkrockowy, by głośno krzyczeć o rzeczach dla niego najważniejszych. Jego życie wypełnia muzyka i pierwsza wielka miłość - Basia, nic jednak nie jest trwałe. "Solidarność" walczy o wolność i demokrację, w kraju narasta napięcie. Komuniści potajemnie szykują stan wojenny. Bunt młodości w czasie politycznej zawieruchy może stać się zarzewiem tragedii. Gwałtowny konflikt z komisarzem stanu wojennego i śmierć bliskiej osoby zmienią w świecie Janka wszystko...

W 1980 roku władze radiokomitetu wysyłają do Gdańska nie stroniącego od alkoholu redaktora Winkla, aby zebrał informacje oczerniające jednego z organizatorów stoczniowych strajków, Maćka Tomczyka. Wspomnienia ludzi, z którymi Winkiel przeprowadza wywiady, wykorzystują prawdzie materiały filmowe z protestów 1968 i 1970 roku oraz z okresu powstawania wolnych związków zawodowych i narodzin Solidarności.

Początek lat 70. Missisipi. Z wojny wietnamskiej wraca Stephen Sommers (Kevin Costner). Nie daje on sobie rady z wyrzutami sumienia, obwinia się o śmierć swojego kolegi. W końcu zdaje sobie sprawę z tego, że zaniedbuje swoje dzieci.

Erik jest listonoszem z mocno pogmatwanym życiem, nad którym dawno stracił kontrolę. W jego rodzinie panuje chaos, pasierbowie są dziksi od bandy Mongołów, a obrazu niekontrolowanego życia dopełnia betoniarka na trawniku przed domem. Przyczyną balansowania na krawędzi okazuje się być niegasnące wspomnienie Lily, miłości sprzed 30 lat. W kryzysowym momencie Erik pali skręta z marihuana i wyrusza w "podróż" do swej młodości, a odbędzie ją z wyjątkowym przyjacielem...

Historia rozgrywa się w 1982r., w stanie wojennym. Kierujący strajkiem, młody robotnik, Dariusz, zostaje uwięziony. Jego obrony podejmuje się doświadczony mecenas Antoni Zyro. Niestety, mecenas nieoczekiwanie umiera. Wdowę po nim Urszulę, odwiedza Joanna, żona Dariusza. Joanna prosi Urszulę o pomoc. Ta poleca mecenasa Labradora, czy słusznie?