Filmy płacz, żywność

Chiny, lata dwudzieste XX wieku. Po śmierci ojca, dziewiętnastoletnia Song Lian zmuszona jest poślubić Chen Zuoqiana – głowę wpływowej rodziny. Pięćdziesięcioletni Chen ma już trzy żony, każda z nich mieszka w oddzielnym domu na terenie wielkiego zamku. Żony zaciekle ze sobą konkurują, ponieważ zainteresowanie ich męża daje władzę, status i przywileje. Każdej nocy Chen decyduje, którą żonę odwiedzi, a wtedy przed jej domem zapalana jest czerwona latarnia. Żony gotowe są na wszystko, by latarnia zapłonęła przed ich drzwiami. Jednak czasem sprawy mogą wymknąć się spod kontroli...

Rzym, I wiek n.e.. Dwóch studentów przyjaciół, Encolpio i Ascilto, spierają się o to do kogo należy chłopiec, Gitone. Chłopiec, mając możliwość wyboru z kim idzie, wybiera Ascilta. Tylko nagłe trzęsienie ziemi ratuje Encolpio od popełnienia samobójstwa...

Rok 2001. Ludzie bez pracy w portowym mieście Vigo. Sześciu mężczyzn pracowało w stoczni, która została zamknięta. Spędzają czas w La Naval, barze otwartym przez jednego z nich. Rico oprócz baru opiekuje się 15-letnią córką, Reiną. Dla niej stał się strażnikiem i moralizatorem. Lino ciągle wypełniania wnioski o zatrudnienie. Amador popadł w alkoholizm i mówi o powrocie swojej żony. José jest żonaty z Aną, która pracuje w fabryce konserw i opon. Santa, sumienie grupy, czasem fantazjuje o Australii. Prawdę mówiąc, wszyscy są połączeni jak syjamskie bliźnięta...

Separację Bernarda i Joan boleśnie odczuwają ich dzieci, dwójka nastoletnich synów, Walt i Frank.

Po śmierci męża, Rosaria Parondi z czterema synami - Simone, Rocco, Ciro i najmniejszym Lucą - wyrusza do Mediolanu. Jeszcze za życia ojca wyjechał tam najstarszy syn - Vincenzo, i on teraz musi się zatroszczyć o przyszłość reszty rodziny. Vincenzo zdobywa tanie lokum dla rodziny, ale utrzymać wszystkich nie jest w stanie. Pierwszy zarobek, który trafia się braciom, to uprzątanie śniegu, oglądanego przez nich po raz pierwszy w życiu. Wkrótce Simone angażuje się jako bokser. Talent bokserski ma też Rocco, ale nie lubi walki. Próbuje pracować w farbiarni, lecz wkrótce zostaje wzięty do wojska. On jeden wie, że Simone ma już na sumieniu kradzież.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Młody ksiądz, mający przed sobą marne perspektywy, gdyż jest poważnie chory, przybywa do małego miasteczka, by objąć urząd proboszcza w skromnej parafii. Chce pomagać okolicznym mieszkańcom, niosąc im Słowo Boże. Szybko orientuję się jednak, iż parafianie nie darzą go zbytnią sympatią, nie za bardzo chcą się u niego spowiadać, ani nie mają do niego należytego szacunku. Ksiądz jest załamany takim obrotem sprawy. Dopiero rozmowy z przyjacielem, wikarym z sąsiedniego miasta, oraz zapisywane w osobistym dzienniku przemyślenia, dają mu siłę do działania...

Kiedy w 2004 roku umiera Inge, babcia Larsa Torviksa, ten zostaje spadkobiercą rodzinego gospodarstwa, w którym Inge przeżyła niemal całe swoje życie od 1920 roku. Fakt ten stawia go przed sporym dylematem, czy sprzedać posiadłość, czy pozostać przy rodzinnych włościach. W podjęciu odpowiedniej decyzji pomagają mu przywołane w pamięci opowieści Inge...

Viridiana (Silvia Pinal) jest młodą zakonnicą mieszkającą w klasztorze, jeszcze czekającą na złożenie ślubów. Na niedługo przed tym wydarzeniem zostaje zaproszona do siebie przez długo niewidzianego wuja (Fernando Rey), który opłacał dotychczas jej pobyt w klasztorze. Namówiona przez siostrę zakonną, postanawia po raz ostatni przed ślubami spotkać się ze światem "zewnętrznym" i odwiedzić mężczyznę. Po kilkudniowym pobycie jednak, okaże się, że pobożna dziewczyna żyjąca w wyimaginowanym, idealistycznym świecie wiary chrześcijańskiej, będzie musiała przedefiniować swój światopogląd.

1942 rok. Okupowany Paryż. Zastępca reżysera a zarazem członek francuskiego ruchu oporu Jean-Devaivre przyłącza się do niemieckiego studia filmowego "Continental Films" aby uniknąć podejrzeń i uzykać namiastkę bezpieczeństwa. Przez wiele następnych lat szpieguje reżyserując francuskie filmy produkowane przez Niemców...