Filmy 1968

W niewielkiej społeczności teksańskiego miasteczka uchodził za obywatela niezwykle spokojnego i opanowanego. Nigdy nie dawał się sprowokować. Ale człowiek zwany Blue (Terence Stamp) nie zawsze był taki. Przez wiele lat wiódł życie wyjętego spod prawa bandyty - kradł, gwałcił i zabijał.

Lallo (Pierre Clémenti), młody mężczyzna jedzie do Mediolanu na wiadomość o śmierci ojca. Czekając na pogrzeb dowiaduje się o prawdziwym jego życiu. Postanawia iść w ślady ojca, chce zostać żigolakiem. Udaje mu się znaleźć bogate kobiety. Po pewnym czasie zdeterminowane kobiety walczą między sobą, która zostanie przy nim na stałe.

Northon jest gangsterem na "emeryturze". Jednak nie może cieszyć się z odpoczynku. Jest owładnięty pragnieniem zemsty za śmierć swojej siostry Helen, która zaginęła podczas transportu dwóch milionów dolarów w złocie. Transport był organizowany przez znaną w przestępczym świecie „Organizację”.

Luca, jest synem włoskiego przemysłowca na wielką skalę. Ale dzieło ojcowskiego życia - ogromny koncern - nie interesuje go wcale. Zafascynowany religijną doktryną hinduizmu spędza czas na jej studiowaniu, na rozmyślaniach i kontemplacji. Najlepiej czuje się wśród podobnych sobie młodych ludzi w londyńskim skupisku "dzieci kwiatów". Ale ojciec Luci nie zamierza pogodzić się z myślą, że wszystko, co zbudował, i co posiada, ma zostać przez jedynaka zaprzepaszczone. Jest zresztą przekonany, że postawa Luci wynika z jakichś zaburzeń psychicznych, które można i należy leczyć. Siłą umieszcza syna w klinice psychiatrycznej, gdzie Luca poddany zostaje kuracji elektrowstrząsowej. Wprawdzie udaje mu się uciec z kliniki i schronić się w Szwajcarii, wkrótce jednak agenci ojca odnajdują go i siłą sprowadzają do domu. Mimo że Luca nadal uchyla się od udziału w normalnym życiu i w interesach, ojciec nie rezygnuje. Ale tym razem decyduje się działać z ukrycia przy pomocy zatrudnionej w swoich zakładach specjalistki od psychotechniki: młodej i przystojnej Carli Marii.

W Rzymie dwóch zamaskowanych bandytów dokonuje brawurowego napadu na pocztę. Policja nie potrzebuje dużo czasu, aby zidentyfikować i aresztować Mario Cordę (John Cassavetes), szefa tej dwuosobowej bandy. Corda nie chce zdradzić nazwiska wspólnika. W międzyczasie on, młody chłopak imieniem Enrico (Nikos Kourkoulos), staje się autorem kolejnych bandyckich akcji, podczas których giną ludzie. Następnie w morderczym szale zabija żonę Cordy, której zawsze pożądał, a która nie chciała z nim uciec za granicę. Na wieść o śmierci żony Mario ucieka z więzienia, aby ją pomścić.

Siedemnastoletni Alvise nienawidzi wszystkiego i wszystkich, a najbardziej rodziny. Ojciec, właściciel wielkich zakładów przemysłowych, wyobraża sobie, że znajdzie w nim wkrótce współpracownika i następcę. Chłopak jednak nie ma zamiaru dać się w to wciągnąć. Symuluje paraliż nóg, i to rzekome kalectwo daje mu władzę nad otoczeniem, którą wykorzystuje z wyrafinowanym okrucieństwem. Nie cierpiąca zwłoki podróż rodziców za granicę sprawia, że Alvise zostaje powierzony opiece swej pięknej ciotki, lekarki Lei, i przewieziony do jej domu za miastem. Nie osłabia to w nim stanu rewolty, odruchów nienawiści i agresji, mimo iż ciotka od początku traktuje go z troskliwą wyrozumiałością.

Jacques (Jacques Higelin) jest młodym pianistą-kompozytorem, ożenionym z uroczą młodą kobietą Michèle (Michèle Moretti) i ojcem małej dziewczynki. Pomimo pozornego szczęścia Jacques dusi się w swoim środowisku społecznym i rodzinnym. 7-dniowa wycieczka po prowincji pozwoli mu zastanowić się nad swoim życiem ...

Czekając na pierwszy płacz swojego nienarodzonego dziecka, mężczyzna przegląda pewne wydarzenia ze swojego życia: własne dzieciństwo, rodziców, żonę.

Przedsiębiorczy reporter zabiera ze sobą czwórkę szukających mocnych wrażeń turystów na spotkanie z poszukiwanym przez policję bandytą Taddeu (Lou Castel). W trakcie przeprowadzanego wywiadu do kryjówki bandyty wkracza policja. W trakcie kryzysowej sytuacji turyści zachowują się niejednoznacznie, niektórzy zaczynają stawać po stronie przestępcy.

Film składa się z sześciu opowiadań, które łączy ciepła ironia z bieżących wydarzeń. Przykładowo w pierwszym epizodzie niania, nie chcąc, aby dzieci czytały komiksy „Satanik” , „Diabolik ” i „Kriminal ” opowiada im klasyczne baśnie Charlesa Perraulta wywołując u nich płacz i przerażenie. W drugim natomiast starszy pan nie lubiąc długich włosów u młodych ludzi sprytem zmusza ich do ogolenia się "na zero".