Filmy samookaleczenie, relacja ojciec-córka

Przez perwersyjne seksualne gierki męża Jessie — przykuta do łóżka na odludziu — doświadcza dziwnych wizji, poznaje mroczne sekrety i staje przed dramatycznym wyborem.

Ameryka końca lat 60-tych, czasy kontestacji, rewolucji seksualnej i burzliwych przemian obyczajowych. Jeśli miałeś szczęście - jechałeś na Woodstock, jeśli miałeś pecha - jechałeś do Wietnamu. A jeśli nie wiedziałeś, czego chcesz - lądowałeś w domu wariatów. Siedemnastoletnia Susanna Kaysen (Winona Ryder) wydawała się zagubiona w otaczającej ją rzeczywistości. Zaniepokojeni rodzice wysłali ją do doktora, który doradził jej pobyt w szpitalu psychiatrycznym. Susanna spędziła tam dwa lata przechodząc prawdziwą szkołą życia. W szpitalu poznała czarującą socjopatkę Lisę (nagrodzona Oscarem Angelina Jolie), która buntowała się przeciwko wszystkim i wszystkiemu. Dzięki niej Susanna odnalazła to, co w życiu najcenniejsze - samą siebie.

Najważniejsze jest dobro dziecka. W razie rozpadu małżeństwa tradycyjnie dziecko pozostaje pod opieką matki. Nawet, gdy ta jest niezrównoważona psychicznie. Kiedy trafi do szpitala, dobro dziecka zagwarantuje matka matki. Bohater filmu nie może pogodzić się z takim wyrokiem sądu, pragnie sam zająć się wychowaniem kilkuletniej córki. Przedtem jednak musi udowodnić innym – i sobie także – iż lubiący alkohol i nocne życie zapracowany operator filmowy, spędzając wiele czasu w rozjazdach i hotelowych pokojach, potrafi być dobrym ojcem. Więcej – że niedojrzały emocjonalnie, lekko traktujący życie trzydziestoparolatek dorośnie do tego, by zostać tatą.

Lee Holloway to młoda, wrażliwa i piękna kobieta o masochistycznych skłonnościach. Po wyjściu ze szpitala psychiatrycznego usiłuje ustabilizować swoje życie. Zatrudnia się jako sekretarka w biurze adwokata Edwarda Greya. Mimo wysokich oczekiwań ze strony swego pracodawcy, kobieta jest zadowolona z posady. Wkrótce wychodzą na jaw nie tylko upodobania nowej sekretarki, ale i dziwne tendencje Edwarda.

W świecie Juliena (Ewen Bremner) mało kto jest "normalny". Jego ojciec (Werner Herzog) słucha bluesa w masce gazowej, poucza i drwi z Juliena, jak również z brata i ciężarnej siostry Juliena (Chloë Sevigny). Babcia (Joyce Korine) zaś zajmuje się tylko swoim psem. Julien jest schizofrenikiem, nosi złote zęby, gra w kręgle, śpiewa, i gawędzi z grupą niepełnosprawnych młodych ludzi. Dziecko jego siostry jest prawdopodobnie jego własnym. Rozmawia przez telefon, wyobrażając sobie, że to jego matka, która zmarła przy porodzie wiele lat wcześniej. Losy tej dziwnej rodziny śledzimy w filmie z perspektywy Juliena.